Semana Santa. Tatiller, bayramlar, torrijalar ve güveçler, alaylar ve kumsal, inanç ve daha az inanç. Y okuma günleri. İstediğimiz kitabı almak veya başkalarını yeniden okumak için kurtardığımız boşluk. Bugünlerde eve gidiyorum ve genellikle bu okumaları değiştirme fırsatı buluyorum. Ben de aldım şiir, bir antoloji İspanyol dilinin en iyi 25.000 ayeti.
bir 1963 baskısıve ebeveynlerimin üye olduğu Okurlar Çemberi. Şans bunu yaptı, onu açtığımda, bununla karşılaştım İsa'nın Sonesi Çarmıha Gerildi çok güzel bir başlangıcın. Yani bunlar bana geldi dört şiir kim dört harikayı yazdı -bu anonim, Lope de Vega, Antonio Machado ve Gabriela Mistral-. İnananlar ve inanmayanlar için. Hepsi için. Hadi onları okuyalım ve güzelliğinin tadını çıkaralım.
İsa'nın Sonesi Çarmıha Gerildi - Anonim (XNUMX. yüzyıl)
Seni sevmek beni etkilemiyor Tanrım
bana söz verdiğin gökyüzü
ne de cehennem beni korkutuyor
seni kırmaktan vazgeçmek için
Beni hareket ettiriyorsun Tanrım, seni görmek için beni hareket ettir
bir haça çivilenmiş ve alay edilmiş,
Vücudunun çok incindiğini görmek için beni hareket ettir
Hakaretlerin ve ölümün beni etkiliyor.
Kısacası taşı beni aşkım ve bu şekilde
cennet olmasa bile seni seveceğimi
Ve cehennem olmasa bile senden korkardım.
Bana vermek zorunda değilsin çünkü seni seviyorum
Pekala, umduğum şey beklemeyecek olsa da
seni sevdiğim gibi, ben de seni isterdim
Arkadaşlığımın aradığı neye sahibim? - Lope de Vega (1562-1635)
Arkadaşlığımın aradığı neye sahibim?
Ne ilgini çekiyorsun İsa,
kapımda çiyle kaplı
Karanlık kış gecelerini mi geçiriyorsun?
Oh içim ne kadar sertti
Ben açmadım! Ne garip bir hezeyan
nankörlüğümün soğuk buzu
saf bitkilerinizin yaralarını kurutun!
Melek bana kaç kez söyledi:
«Alma, şimdi pencereden dışarı eğil,
sebat diyeceğini ne kadar sevgiyle göreceksin »!
Ve kaç tane, egemen güzellik,
"Yarın açacağız" diye yanıtladı,
yarın aynı cevap için!
Ok - Antonio Machado (1875-1939)
Oh, ok, şarkı
çingenelerin Mesih'ine,
her zaman ellerimde kanla
her zaman kilidini açmak için!
Endülüs halkının şarkıları,
her bahar
merdiven istiyor
haça tırmanmak için!
Toprağımın şarkısını
çiçek fırlatan
acı İsa'ya,
ve bu büyüklerimin imanıdır!
Oh, sen benim şarkım değilsin!
Şarkı söyleyemem ne de yapmak istemiyorum
ağaçtaki İsa'ya,
ama denizde yürüyen kişi!
Gece - Gabriela Mistral (1889-1957)
Göklerdeki Babamız,
neden beni unutuyorsun
Meyveyi şubatta hatırladın
yakut posası ağrımaya başladığında.
Benim tarafım da açık
ve bana bakmak istemiyorsun!
Siyah kümeyi hatırladın
ve kızıl şarap sıkımına verdi;
ve kavak yapraklarını kavurdu,
nefesinizle, ince havada.
Ve geniş ölüm şarabında
Hala göğsüme baskı yapmak istemiyorsun!
Yürürken menekşelerin açıldığını gördüm;
içtiğim rüzgarın falernosu
ve indirdim sarı, göz kapaklarımı
Ocak veya Nisan’ı daha fazla görmediği için.
Ve ağzımı sıktım, sular altında
sıkmamam gereken dörtlük.
Sonbahar bulutuna vurdun
ve sen bana dönmek istiyorsun!
Yanağımı öpen beni sattı;
Ciddi bir tunik yüzünden beni yalanladı.
Ayetlerimde kanla yüzleşiyorum
kumaştaki senin gibi, ona verdim
ve bahçemde gecemde onlar bendim
Korkak John ve Düşman Melek.
Sonsuz yorgunluk geldi
sonunda gözlerime bakmak için:
öldüğü günün yorgunluğu
ve gelmesi gereken şafaktan biri;
Teneke gökyüzünün yorgunluğu
ve çivit göğünün yorgunluğu!
Şimdi şehit sandaletini düşürüyorum
ve uyumak isteyen örgüler.
Ve gecede kayboldum, uyanıyorum
Senden öğrenilen ağlama:
Göklerdeki Babamız,
neden beni unutuyorsun