Víctor del Arbol, Nadal Award 2016 สำหรับ The Eve of เกือบทุกอย่าง
เรามีสิทธิพิเศษที่จะมีวันนี้ในบล็อกของเราด้วย ผู้ชนะแห่งต้นไม้, บาร์เซโลนา, 1968, ผู้ชนะ นาดาลอวอร์ด 2016 โดย วันก่อนเกือบทุกอย่าง, Chevalier des Arts et des Lettres สำหรับรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส ผู้เขียนขายดีเช่น ล้านหยด o ความเศร้าของซามูไร.
Víctor del Árbolทำให้นวนิยายอาชญากรรมเป็นมากกว่าแนว เรื่องราวของพวกเขาแต่ละคนแตกต่างกันเริ่มต้นจากศูนย์ไม่มีอะไรสามารถคาดเดาได้ ไม่มีนิยายเรื่องใดของเขาเตรียมเล่มต่อไปให้คุณ น่าแปลกใจและน่าตื่นเต้นสำหรับนักเขียนเหล่านั้นที่ดึงดูดผู้อ่านซึ่งทำให้เขาไม่สามารถเลือกระหว่างผลงานของพวกเขาได้เพราะแต่ละคนได้ทิ้งร่องรอยไว้ในความทรงจำของเขา
Actualidad Literatura: คุณมักจะพูดเสมอว่าความหลงใหลในวรรณกรรมของคุณเริ่มต้นตั้งแต่สมัยเด็กๆ ในห้องสมุดแถวบ้านของคุณในบาร์เซโลนา ที่ซึ่งแม่ของคุณทิ้งคุณไว้กับน้องชายขณะที่เธอไปทำงาน หนังสือเล่มนั้นคืออะไรที่ทำให้คุณคิดว่า "เมื่อฉันโตขึ้น" ขึ้นไปฉันจะเป็นนักเขียน"?
ผู้ชนะแห่งต้นไม้: ในแต่ละขั้นตอนนั้นมีความแตกต่างกันและบางคนก็ก้าวข้ามช่วงเวลาชั่วอายุคนเพื่ออยู่เป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ไปตลอดชีวิตของฉัน จากการ์ตูนคลาสสิกที่ดัดแปลงมาจากวัยเด็กจนถึง Coetzee หนังสือและผู้แต่งเช่น Steinbeck, Faulkner, Fietzcherald, Dostoyevsky, Delibes, Matute, Mallarmé, Lope ได้เจาะฉัน ... คนแปลกหน้าของ Camus ทำเครื่องหมายฉันเช่นเดียวกับต้นฉบับ Raven ของ Max Aub, One ร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยวโดยGarcía Marquez, Hombres del Maízโดย Miguel Ángel Asturias ... หากมีข้อสรุปที่แน่ชัดฉันไม่รู้ ทุกคนต่างก็เชิญชวนให้ฉันลอง ด้วยเหตุผลทางอารมณ์ฉันจำสิ่งสำคัญ:“ บังสุกุลชาวนาสเปน” โดย RJ Sender เป็นรางวัลวรรณกรรมรางวัลแรกของฉัน (ตอนอายุสิบห้าปี) และในช่วงวัยรุ่นฉันเข้าใจมากเมื่อค้นพบ“ De Profundis” โดย Oscar Wilde ฉันเริ่มก้าวแรกด้วยความกระตือรือร้นเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และเป็นแรงบันดาลใจในการอ่านหนังสือของ Paul Preston และ Hugh Thomas เกี่ยวกับสงครามกลางเมืองในสเปนหรือ Chronicle of the Indies โดยBartolomé de las Casas ฉันมีช่วงเวลาที่ดีกับหนังสือของ Follet ตอนที่ฉันยังไม่ได้เขียน Los Pillars de la Tierra กับ Vozquez Figueroa และ Tuareg ของเขากับMarséและช่วงบ่ายสุดท้ายของเขากับ Teresa …อย่างไรก็ตามเรามาหยุดกันเถอะ
อัล: Chevalier des Arts et des lettres ในปี 2017 คุณแบ่งปันรางวัลนี้กับชาวสเปนที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ เช่น Carmen Maura ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาชีพการงานที่ยอดเยี่ยมของเธอในเวทีฝรั่งเศสหรือ Arturo Pérez Reverte และด้วยบุคลิกของความสูงของช่วงล่าสุด นวนิยายในวรรณคดี Bob Dylan หรือชื่อ Maryl Streep, Clint Eastwood, Shakira, Carlos Vives …Víctor del Arbol เป็นแฟชั่นในฝรั่งเศสซึ่งเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งสำหรับแนวคนผิวดำหรือไม่? รางวัลนี้มีความหมายอย่างไรในอาชีพการงานของคุณ?
วีดีเอ: ฉันไม่ชอบคิดว่าฉันเป็นนักเขียนแฟชั่นในฝรั่งเศสเพราะแฟชั่นผ่านไปและฉันคิดว่าพวกเราทุกคนที่อุทิศตัวเองเพื่อสิ่งนี้มีความตั้งใจที่จะอดทน ในทางตรงกันข้ามสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขก็คือการได้เห็นผลงานบางชิ้นของฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เราเรียกว่า "ห้องสมุดพื้นหลัง" และแม้ว่าพวกเขาจะอ่านต่อไปอีกหลายปีก็ตาม สำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องอ่านหนังสือนอกเวลาที่เขียนและยังสามารถใช้ได้ นั่นทำให้พวกเขาคลาสสิก
ฉันอยากจะเชื่อว่าการที่รัฐบาลฝรั่งเศสเสนอชื่อ Chevalier des Arts et lettres จะทำให้ฉันเป็นนักเขียนที่ดีขึ้น แต่ฉันกลัวว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น ฉันยอมรับการยอมรับนี้ด้วยความสุขอย่างยิ่ง แต่รู้ว่าความเห็นของผู้อื่นและของฉันไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกัน ชื่อของบรรพบุรุษของฉันที่คุณอ้างถึงนั้นพูดถึงวิถีการโคจรและอุบัติการณ์ที่ฉันยังอยู่ไกลเกินเอื้อม แต่แน่นอนว่ามันเป็นแรงจูงใจให้พยายามต่อไป ส่วนเล็ก ๆ ของฉันที่ฉันอดกลั้นไม่ได้ที่อยากให้การยอมรับอันทรงเกียรตินี้ทำให้ถนนที่บ้านนุ่มนวลขึ้นเล็กน้อย แต่ฉันไม่ได้อยู่ภายใต้ภาพลวงตาใด ๆ เราต้องก้าวต่อไป
AL: นักเขียนผสมผสานและหมุนความทรงจำและเรื่องราวที่พวกเขาเคยได้ยินเพื่อสร้างตัวละครและสถานการณ์อาชีพเก่าของคุณประสบการณ์ของคุณในมอสซอสเคยเป็นแรงบันดาลใจให้คุณหรือไม่?
วีดีเอ: Fabulation จากความทรงจำส่วนตัวเป็นหัวข้อที่สิ่งที่ฉันเขียนมีพื้นฐานมาจาก รากเหง้าของทุกสิ่งอยู่ที่นั่นระหว่างรอยพับของอดีตที่สร้างแรงบันดาลใจสร้างขึ้นใหม่ทำให้เสียรูปและสร้างตัวเองขึ้นใหม่ ประสบการณ์ที่สำคัญในการที่ Mosso เป็นส่วนหนึ่งของแมกมาแห่งความทรงจำและประสบการณ์นั้น มันอยู่ตรงนั้นระหว่างหน้าด้วยวิธีที่ชัดเจนไม่มากก็น้อยแม้แต่กับฉัน ความกลัวการค้นพบความผิดหวังและความชื่นชมของฉัน เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของฉัน
อัล: ประเภทสีดำ แต่แตกต่างจากผู้เขียนส่วนใหญ่ประเภทนี้ไม่มีตัวละครที่ซ้ำตัวเองพวกเขาไม่ดำเนินการต่อคุณคิดถึงใครบางคนที่จะแสดงในเรื่องใดเรื่องหนึ่งของคุณอีกครั้งในอนาคตหรือแต่ละเรื่องจะ เริ่มจากศูนย์??
วีดีเอ: บางทีวันหนึ่งจะมีบางคนเข้ามาพัก แต่จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่รู้สึกถึงความต้องการนั้น เธอน่าจะเป็นตัวละครที่น่าจดจำมีความสามารถในการแสดงทุกแง่มุมและวิวัฒนาการของเธอในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเช่น Petra Delicado จาก Alicia G.
AL: ช่วงเวลาดีๆมากมายที่ขับเคลื่อนและหล่อหลอมอาชีพของคุณเช่นความสำเร็จในฝรั่งเศส ความเศร้าของซามูไรหรือรางวัลนาดาลสำหรับ วันก่อนเกือบทุกอย่าง. สำหรับคุณในฐานะนักเขียนและในฐานะบุคคลช่วงเวลาพิเศษในอาชีพการงานของคุณคืออะไร? พวกที่คุณจะบอกหลาน
วีดีเอ: ครั้งแรกที่ฉันเห็นนวนิยายของฉันในร้านหนังสือ (“ El Peso de los Muertos”) ปกของ La Vanguardia ใน Sant Jordi ซึ่งปรากฏร่วมกับ Juan Marséหนึ่งในผู้เขียนอ้างอิงของฉันบุหรี่ที่ฉันสูบจาก เช้าตรู่ในพลาซ่าหลังจากพิธีนาดาลและถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวโดยคิดถึงวัยเด็กของฉันพี่น้องของฉัน แต่เหนือสิ่งอื่นใดฉันคิดว่าฉันจะบอกกับหลาน ๆ ของฉันว่าสิ่งที่ดีที่สุดยังมาไม่ถึงและมันจะเป็นความจริง
Above the Rain นวนิยายเรื่องล่าสุดของVíctor del Árbolจัดพิมพ์โดย Destino
อัล: หนังสือเล่มล่าสุดของคุณ Above the Rain ซึ่งตีพิมพ์ในปี 2017 มีโครงการต่อไปหรือไม่? คุณเป็นคนหนึ่งที่เริ่มนวนิยายเรื่องต่อไปทันทีที่เรื่องก่อนหน้าจบลงหรือคุณต้องการเวลาสำหรับการสร้างใหม่อย่างสร้างสรรค์
วีดีเอ: ฉันปล่อยให้เวลาผ่านไปแม้ว่าความคิดจะไม่เข้ามาหรือออกมาโดยอัตโนมัติ มันเป็นกระบวนการที่สร้างสรรค์และฉันไม่ได้ควบคุมมันเสมอไป บางครั้งขณะที่ฉันเขียนมีการโจมตีในดินแดนอื่น ๆ ที่สร้างแรงบันดาลใจให้ฉันฉันจดบันทึกบางอย่างและบันทึกไว้เพื่อเป็นผู้ใหญ่ในภายหลัง บางครั้งฉันเขียนสองสามหน้าเพื่อดูว่าฉันรู้สึกสบายใจถ้ามันได้ผล ถ้าไม่ให้ละทิ้ง
ฉันกำลังทำเรื่องใหม่ในขั้นตอนการจัดทำเอกสารและรวบรวมโครงกระดูกโครงสร้างตัวละคร ... มันจะต้องใช้กระบวนการที่ยาวนานก่อนที่ฉันจะเริ่มเขียนจริง
อัล: คุณมีนวนิยายที่เขียนและไม่ได้ตีพิมพ์เรื่อง The Abyss of Dreams ซึ่งเข้ารอบสุดท้ายสำหรับรางวัลเฟอร์นันโดลาร่าปี 2008 เกิดอะไรขึ้น? เรารู้ว่ามันเป็นนิยายนักสืบ คุณไม่มีที่อยู่ในตลาดการแข่งขันนี้หรือคุณเป็นคนที่ไม่ต้องการหามันอีกต่อไป?
วีดีเอ: ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นนิยายที่ดีแม้ว่าจะมีแนวคิด แต่ก็ต้องใช้เวลามากและฉันก็ไม่อยากกลับไปทบทวนอีก อาจจะมีสักวันหนึ่ง.
AL: งานอดิเรกหรือนิสัยใด ๆ เมื่อเขียน? พวกเขาบอกว่าคุณชอบนั่งเขียนบนระเบียงบาร์ด้านล่างบ้านของคุณ…คุณยังทำได้หรือไม่หรือความสำเร็จขังคุณไว้ที่บ้าน?
วีดีเอ: ฮ่าฮ่าฮ่าใช่ฉันทำมันไปเรื่อย ๆ บางครั้งลูกค้ามาหาฉันทักทายฉันหรือขอให้ฉันเซ็นหนังสือ แต่พวกเขาเป็นคนใจดีและเคารพความเป็นส่วนตัว เจ้าของรู้จักฉันและไม่ยุ่งกับฉันแม้ว่าฉันจะขอลาเต้ทุกสองชั่วโมงก็ตาม ในฤดูหนาวจะซับซ้อนกว่าเล็กน้อย แต่ก็เป็นเรื่องของการรวมกลุ่มให้ดี ฉันชอบเขียนในที่โล่งแวดล้อมไปด้วยสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นพร้อมกับบุหรี่บันทึกของฉัน เมื่อใดก็ได้และจนกว่าฉันจะรู้สึกเหนื่อย
AL: มีคนแสดงผลงานของคุณก่อนที่จะให้พวกเขาเห็น?
วีดีเอ: ก่อนหน้านี้โลล่าอดีตคู่หูของฉันอ่านพวกเขา เขาทำให้ฉันเห็นสิ่งที่น่าสนใจมากที่ฉันไม่รู้ ตอนนี้ฉันเลื่อนบรรณาธิการของฉันหรือขอให้ภรรยาของฉันอ่านบทสองสามบทเพื่อดูว่าเรื่องราวมีความเป็นไปอย่างไร แต่ไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่ากับตัวฉันเอง ในตอนท้ายของวันฉันรู้ว่าฉันกำลังเสนออะไรและฉันอยู่ใกล้หรือไกลแค่ไหนจากการบรรลุเป้าหมายนั้น
AL: นิยายของคุณเข้ากับสังคมปัจจุบันได้อย่างไร? เมื่อใดที่คุณเขียนสิ่งที่คุณต้องการให้ผู้อ่านจดจำเกี่ยวกับคุณ อะไรคือหัวข้อที่คุณสนใจนอกเหนือจากประวัติศาสตร์ที่ครอบคลุมหัวข้อเหล่านี้
วีดีเอ: เหมาะกับความต้องการที่จะรวมเนื้อหาและคอนเทนเนอร์เข้าด้วยกัน คำพูดที่ทันสมัยสนุกสนานและตรงไปตรงมาเพื่อบอกเล่าความจริงเดิม ๆ ความสงสัยที่ไม่เคยเกิดขึ้นและธีมสากลของศิลปะความปรารถนาที่จะเจาะลึกถึงสิ่งที่เราเป็นและความหมายของสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดที่เราเรียกว่าการดำรงอยู่ ฉันสนใจในวัยเด็กที่หายไปคำถามของความโหดร้ายและคำถามเกี่ยวกับความดีและความชั่ว
ฉันไม่รู้ว่าผู้อ่านจะจำอะไรได้บ้างฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะจำอะไรได้หรือเปล่าถ้าฉันจะผ่านสิ่งต่างๆมากมายที่เกิดขึ้นโดยไม่เหลือสิ่งที่คุ้มค่า
แต่ฉันมักจะจินตนาการว่าคำหนึ่งย่อหน้าหนังสือสามารถเปิดประตูให้ใครบางคนเข้ามาในตัวเองและจากไปพร้อมกับความไม่แน่นอนส่วนตัวจำนวนหนึ่งที่ได้รับการแก้ไข
อัล: ฉันจะไม่ขอให้คุณเลือกจากนวนิยายของคุณ แต่ฉันจะขอให้คุณเปิดใจผู้อ่านของคุณให้กับเราหนังสือเล่มใดที่ชำรุดทรุดโทรมที่สุดในห้องสมุดของคุณหนังสือที่ผ่านไปและคุณ อ่านอีกครั้งเสมอ? ผู้เขียนคนใดที่คุณหลงใหลประเภทที่คุณซื้อคนเดียวที่ตีพิมพ์?
วีดีเอ: ฉันได้อ่านงานทั้งหมดของ Delibes สิ่งที่เขียนและเผยแพร่เกี่ยวกับ Camus ส่วนใหญ่ฉันได้อ่าน Last Afternoons กับ Teresa หลายครั้ง และฉันอ่านสิ่งที่เขาเผยแพร่ทันทีที่ปรากฏว่าแปลเป็น Paul Auster และ Coetzee ฉันชอบที่จะเก็บรักษากวีนิพนธ์ภาษาสเปนด้วยความรักที่มีสถานที่พิเศษสำหรับบทกวีบางบทของ Antonio Machado
อัล: ตอนนี้คุณบรรลุความฝันของนักเขียนทุกคนในการหาเลี้ยงชีพจากงานของคุณแล้วการละเมิดลิขสิทธิ์วรรณกรรมทำร้ายคุณหรือไม่?
วีดีเอ: ไม่เพียง แต่สำหรับฉันเท่านั้น แต่สำหรับใครก็ตามที่รู้สึกถึงการแสดงออกที่สร้างสรรค์เป็นของตัวเองอย่างแท้จริง มีวิธีฟรีในการเข้าถึงการอ่านโดยไม่ต้องขโมย: ห้องสมุดหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ลดราคาหนังสือปกอ่อนเงินกู้โครงการแลกเปลี่ยนแบบเพียร์ทูเพียร์ ถึงกระนั้นฉันก็กังวลมากกว่าว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลังธุรกิจการดาวน์โหลดที่ผิดกฎหมายแบบทึบ วันนี้เรารู้แล้วว่าเบื้องหลังความเห็นแก่ผู้อื่นที่ผิดพลาดนี้มีผู้ถูกขโมยหลายล้านคนซึ่งบ่อนทำลายความเป็นไปได้ที่ผู้เขียนคนอื่นจะมองเห็นแสงสว่างโดยมีการรับประกันความชัดเจนและคุณภาพเพียงเล็กน้อย ฉันไม่รู้ว่าจะหาปริมาณมูลค่าทางการเงินของหนังสือได้อย่างไร แต่ฉันรู้งานทั้งหมดที่อยู่เบื้องหลังมันเพื่อที่จะไปถึงผู้อ่านนักเขียนผู้จัดพิมพ์ผู้ขายหนังสือสื่อสารมวลชนด้านวัฒนธรรม ... มีหลายคนที่ได้รับความเสียหายเช่นนี้ ที่มีเพียงไม่กี่คนที่เสริมสร้างตัวเองอย่างผิดกฎหมาย เรารู้จักมันมาหลายปีแล้วเราได้เห็นมันในตลาดเพลง และคนโง่สามารถเรียนรู้ได้ แต่คนโง่จะเชื่อได้อย่างไร? เพราะเป็นเรื่องโง่เขลาที่จะไม่ต้องการเห็นว่าในระยะยาวกลยุทธ์นี้เป็นอันตรายต่อทุกคน
อัล: ทุกวันนี้เมื่อลอเรนโซซิลวาออกจากทวิตเตอร์เป็นหัวข้อที่กำลังมาแรงฉันอดไม่ได้ที่จะถามคุณ: ความสัมพันธ์ของคุณกับโซเชียลเน็ตเวิร์กเป็นอย่างไร? พวกเขาช่วยให้นักเขียนติดต่อกับผู้อ่านหรือเป็นป่าที่สร้างความว้าวุ่นใจเท่านั้น?
วีดีเอ: สุจริตแต่ละครั้งห่างออกไปเล็กน้อย แม้ว่าฉันจะไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้เพราะฉันได้พบเจอและค้นพบมากมายบนโซเชียลมีเดีย กุญแจสำคัญคือการรักษาความเคารพเหมือนกับที่คุณทำถ้าคุณมีคน ๆ นั้นอยู่ตรงหน้าคุณ เครือข่ายเป็นช่องทางในการสื่อสารและแลกเปลี่ยนที่ฉันรัก แต่พวกโทรลล์กำลังชนะเกมพวกหลงตัวเองผู้ที่แสวงหาความนิยมด้วยค่าใช้จ่ายของคุณเท่านั้นที่ดึงดูดความสนใจ ... แต่ก็ยังคุ้มค่า
AL: กระดาษหรือรูปแบบดิจิทัล?
วีดีเอ: กระดาษ
อัล: เพื่อปิดเช่นเคยฉันจะถามคำถามที่ใกล้ชิดที่สุดที่คุณสามารถถามนักเขียน: ทำไมคุณถึงเขียน?
วีดีเอ: สักวันฉันจะรู้ หรือบางทีคุณอาจไม่ต้องการรู้ บางทีคุณอาจแค่อยากทำต่อไป
ขอบคุณVíctor del Árbolฉันขอให้คุณประสบความสำเร็จมากมายต่อไปและคุณจะมอบนวนิยายที่ยอดเยี่ยมมากมายให้กับเราต่อไป