காதலர் கவிதைகள்

பிப்ரவரி 14 நெருங்குகிறது, எல்லோரும் காதலர் கவிதைகளை அர்ப்பணிக்க விரும்புகிறார்கள். கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ சர்ச் இந்த தேதியை நிறுவி 1.500 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகிவிட்டது - கி.பி XNUMX ஆம் நூற்றாண்டு. சி.- ரோம் புனித காதலரின் சகோதரத்துவம் மற்றும் அன்பின் பாராட்டத்தக்க படைப்புகளை நினைவுகூரும் வகையில். அப்போதிருந்து, நன்கு அறியப்பட்டபடி, உலகெங்கிலும் உள்ள மில்லியன் கணக்கான மக்கள் இந்த நாளில் நட்பைக் கொண்டாடுகிறார்கள், ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஒரு ஜோடியாக நேசிக்கிறார்கள்.

இரு உயிரினங்களையும் ஒன்றாக்கும் அந்த நேர்த்தியான இழையை தங்கள் வசனங்களால் ஏற்றிவைக்க தங்கள் நேரத்தை அர்ப்பணித்த எண்ணற்ற கவிஞர்கள் உள்ளனர்: காதல். காதலர் கவிதைகளை அர்ப்பணிக்க விரும்பும் ரொமான்டிக்ஸ் அனைவரையும் நினைத்து, இந்த நுட்பமான பட்டியல் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. படைப்புகளுடன்: Alejandra Pizarnik, Antonio Machado, Federico García Lorca, Gustavo Adolfo Bécquer, Mario Bennedetti, José Martí, Magaly Salazar Sanabria, Julio Cortázar, Petrarca, James Joyce, Árezngel Marino Sayce, Árezngel Marimésélán. அவற்றைப் படிப்பதை நிறுத்தாதீர்கள்.

அர்ஜென்டினாவின் கவிஞர் அலெஜாண்ட்ரா பிசார்னிக் எழுதிய "யார் ஒளிர்கிறார்"

நீங்கள் என்னைப் பார்க்கும்போது

என் கண்கள் சாவி,

சுவரில் ரகசியங்கள் உள்ளன,

என் பயம் வார்த்தைகள், கவிதைகள்.

நீங்கள் மட்டுமே என் நினைவை உருவாக்குகிறீர்கள்

ஒரு கவர்ச்சியான பயணி,

ஒரு இடைவிடாத நெருப்பு.

வெனிசுலா கவிஞர் மாகலி சலாசர் சனாப்ரியாவின் "காதல்"

என்னைத் தடுத்து நிறுத்திய எதுவும் என்னைத் தடுக்கவில்லை. நான் விகாரமானவனாகத் தோன்றுகிறது, ஆனால் உன்னில் நான் அமைதியைக் காண்கிறேன். உங்கள் கண்டுபிடிப்பில் கலந்து கொள்கிறேன். நான் உண்ணக்கூடிய ஒரு தும்பு நீங்கள். நீங்கள் புறக்கணிக்காதபோது என் உடல் உன்னைப் பார்க்கிறது. நான் உனக்கொரு பெயரைக் கொடுக்க முயலும்போது உன் வருகையைக் கொண்டாடுகிறேன். வாருங்கள், எனது நகைகள், எனது ஆடைகள், எனது ஒயின்கள் ஆகியவற்றை உங்களுக்குக் காட்ட விரும்புகிறேன். உனது வடிவத்தையும், உன் பின்னணியில் உள்ள மூடுபனியையும், உன் பலிபீடத்தையும், உன் நானூறு கரங்களையும் பார்க்க விரும்புகிறேன். நாம் இல்லை என்று கூறும் அந்த நேரத்தில் உலகம் உருளுவதையும், மூழ்குவதையும் உணர்கிறேன்.

"அது உங்கள் கண்களில் எரிகிறது", ஸ்பானிஷ் கவிஞர் அன்டோனியோ மச்சாடோ

உங்கள் கண்களில் ஒரு மர்மம் எரிகிறது, கன்னி

ஏமாற்று மற்றும் துணை.

நெருப்பு வெறுப்பா காதலா என்று தெரியவில்லை

உங்கள் கருப்பு அலியாபாவின் விவரிக்க முடியாதது.

நான் நிழல் தரும் வரை நீ என்னுடன் செல்வாய்

என் உடல் மற்றும் என் செருப்பு மணலை விட்டு.

- என் பாதையில் நீ தாகமா அல்லது நீரா?-

மழுப்பலான கன்னியும் துணையும் சொல்லுங்கள்.

"நித்திய காதல்", ஸ்பானிஷ் கவிஞர் குஸ்டாவோ அடோல்போ பெக்கரின்

சூரியன் என்றென்றும் மேகமூட்டக்கூடும்;

கடல் ஒரு நொடியில் வறண்டு போகும்;

பூமியின் அச்சு உடைக்கப்படலாம்

பலவீனமான படிகத்தைப் போல.

எல்லாம் நடக்கும்! மரணம்

அவரது புனீப் க்ரீப்பால் என்னை மூடு;

ஆனால் அதை ஒருபோதும் என்னுள் அணைக்க முடியாது

உங்கள் அன்பின் சுடர்.

கியூபக் கவிஞர் ஜோஸ் மார்ட்டியின் "நான் உன்னைப் பற்றி நினைத்தேன்"

நான் உன்னைப் பற்றி நினைத்தேன், உன் தலைமுடி

நிழல் உலகம் பொறாமைப்படும்,

நான் என் வாழ்க்கையின் ஒரு புள்ளியை அவற்றில் வைத்தேன்

நீங்கள் என்னுடையவர் என்று நான் கனவு காண விரும்பினேன்.

நான் கண்களால் பூமியை நடத்துகிறேன்

உயர்த்தப்பட்டது-ஓ, என் ஆவல்!-அவ்வளவு உயரத்திற்கு

அது ஆணவமான கோபத்தில் அல்லது பரிதாபகரமான புளூஸில்

மனித உயிரினம் அவற்றை எரித்தது.

வாழ்க: —இறப்பது எப்படி என்று தெரியும்; அது என்னை எப்படி பாதிக்கிறது

இந்த துரதிர்ஷ்டவசமான தேடல், இந்த கடுமையான நல்லது

என் ஆத்துமாவில் உள்ள அனைத்துமே பிரதிபலிக்கிறது,

விசுவாசமின்றி தேடுகிறேன், விசுவாசத்தினால் நான் இறக்கிறேன்.

இத்தாலிய கவிஞரான பெட்ரார்காவின் "ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஆண்டு..."

ஆண்டு, புள்ளி, நாள் ஆசீர்வதிக்கப்படட்டும்,

பருவம், இடம், மாதம், மணி

மற்றும் நாடு, அதில் அவள் அழகானவள்

பார்வை என் ஆன்மாவுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.

பாக்கியம் மிகவும் இனிமையான போர்ஃபியா

என் உள்ளத்தில் வாழும் அந்த அன்பிற்கு என்னையே கொடுக்க

மற்றும் வில் மற்றும் அம்புகள், அது இப்போது

புண்கள் இன்னும் திறந்திருக்கும்.

நான் பாடும் வார்த்தைகள் பாக்கியம்

என் காதலியின் பெயர்; மற்றும் என் வேதனை

என் கவலைகள், என் பெருமூச்சுகள் மற்றும் என் அழுகை.

என் வசனங்களையும் என் கலையையும் ஆசீர்வதித்தார்

சரி, அவர்கள் அவளைப் புகழ்கிறார்கள், இறுதியாக, என் எண்ணம்,

அவள் அதை மட்டுமே பகிர்ந்து கொள்வதால்.

ஐரிஷ் கவிஞர் ஜேம்ஸ் ஜாய்ஸ் எழுதிய "என் காதல் லேசான உடையில் உள்ளது"

▷ சோதனை 3 மாதங்கள் இலவசமாக கேட்கக்கூடியது: ஆயிரக்கணக்கான ஆடியோபுக்குகள்

என் காதல் லேசான உடையில் உள்ளது

ஆப்பிள் மரங்களுக்கு மத்தியில்,

சலசலப்பான தென்றல் அதிகமாக ஏங்குகிறது

நிறுவனத்தில் இயங்குகிறது

அங்கு, மகிழ்ச்சியான தென்றல்கள் கவர்ந்திழுக்க வாழ்கின்றன

அதன் எழுச்சியில் ஆரம்ப இலைகளுக்கு,

என் காதல் மெதுவாக, சாய்ந்து செல்கிறது

புல்லில் கிடந்த அவனது நிழலை நோக்கி.

மேலும் வானம் ஒரு கோப்பை தெளிவான நீல நிறத்தில் உள்ளது

சிரிக்கும் பூமியில்

என் காதல் மெதுவாக நடந்து, எழுப்புகிறது

அழகான கையுடன் அவளுடைய ஆடை.

 "ஒரு காதல் கடிதம்", அர்ஜென்டினா கவிஞர் ஜூலியோ கோர்டாசர்

உங்களிடமிருந்து நான் விரும்பும் அனைத்தும்

இது மிகவும் ஆழமாக கீழே உள்ளது

ஏனெனில் இறுதியில் அதுவே எல்லாமே

கடந்து செல்லும் நாய், ஒரு மலை போன்றது

எதுவும் இல்லாத விஷயங்கள், தினமும்,

ஸ்பைக் மற்றும் முடி மற்றும் இரண்டு கட்டிகள்,

உங்கள் உடலின் வாசனை,

எதைப் பற்றியும் நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்,

என்னுடன் அல்லது எனக்கு எதிராக,

எல்லாம் மிகக் குறைவு

நான் உன்னை நேசிப்பதால் அதை உன்னிடமிருந்து விரும்புகிறேன்.

நீங்கள் என்னைத் தாண்டி பார்க்கிறீர்கள்,

வன்முறை புறக்கணிப்புடன் நீங்கள் என்னை நேசிக்கிறீர்கள்

நாளைய, அந்த அழுகை

உங்கள் டெலிவரி செயலிழந்தது

அலுவலக மேலாளரின் முகத்தில்,

நாங்கள் ஒன்றாகக் கண்டுபிடிக்கும் இன்பம்

சுதந்திரத்தின் மற்றொரு அடையாளமாக இருக்கும்.

ஸ்பானிஷ் கவிஞர் ஃபெடரிகோ கார்சியா லோர்காவின் "சானட் ஆஃப் தி ஸ்வீட் புகார்"

அதிசயத்தை இழக்க நான் பயப்படுகிறேன்

உங்கள் சிலை கண்கள் மற்றும் உச்சரிப்பு

இரவில் என்னை கன்னத்தில் வைக்கிறது

உங்கள் சுவாசத்தின் தனிமையான ரோஜா.

இந்த கரையில் இருப்பதற்கு வருந்துகிறேன்

கிளைகள் இல்லாத தண்டு; நான் மிகவும் உணர்கிறேன்

பூ, கூழ் அல்லது களிமண் இல்லை,

என் துன்பத்தின் புழுக்காக.

நீங்கள் என் மறைக்கப்பட்ட புதையல் என்றால்,

நீங்கள் என் சிலுவை மற்றும் என் ஈரமான வலி என்றால்,

நான் உமது பிரபுத்துவத்தின் நாய் என்றால்,

நான் சம்பாதித்ததை இழக்க வேண்டாம்

உங்கள் நதியின் நீரை அலங்கரிக்கவும்

என் அந்நியப்படுத்தப்பட்ட இலையுதிர்காலத்தின் இலைகளுடன்.

வெனிசுலா கவிஞர் ஏஞ்சல் மரினோ ராமிரெஸ் எழுதிய "நிலவில்லாத படுக்கையறையின் வசனங்கள்"

 நிலவில்லா படுக்கையறை வசனங்கள்

தூய இரவில் மழை பெய்யும் இடத்தில்

கழிவுகளின் சின்னமாக இருக்கும்

எந்த நிதானமும் இல்லாமல்.

நான் என் உடலைத் தொடுகிறேன், உன்னைத் தொடுகிறேன்

எல்லைகளை மதிக்காமல்,

படுக்கைக்கு வழிகள் உள்ளன

பைத்தியக்கார சத்தத்தை உறிஞ்சுவதற்கு.

என் காதல் அலட்சியமாக இல்லை

பிரதிபலிப்பு சுவர்

நிர்வாண கண்ணாடியில் என்று

அவர்கள் உங்கள் அப்பாவித்தனமான செயலை விரும்புகிறார்கள்.

ஒரு தோற்றத்தின் விறைப்பு

சாலை அதை கலைக்காது,

அந்த அம்பு ஒரு ஆலை

என்று சுடர் ஏற்றுகிறது

தூங்கும் ரோஜாக்கள் பாடுகின்றன

என் பசி வார்த்தை போது

புயலை தழுவ விரும்புகிறார்

உங்கள் தற்கொலை இடுப்பு

நான் இனி நிமிடங்களை எண்ணுவதில்லை

மணி ஒருபுறம் இருக்கட்டும்

உங்கள் பேரானந்த அரவணைப்புகளுடன்

நேரம் இழந்த பண்புகளை.

காதலில் விழுவது பயமாக இருக்கிறது

அதன் கண்ணுக்கு தெரியாத அலை மூலம்:

எளிதான பணி அல்ல

திராட்சைத் தோட்டத்தில் இருந்து மது கிடைக்கும்.

நாங்கள் இருவரும் கருத்தியல் சார்ந்தவர்கள்

யாருடைய கற்பு அழியும்,

பொருள் விரும்பினால்

பிசாசு காரணங்களைத் தேடுகிறான்.

சுதந்திரமான உருவங்கள்

உங்கள் இருண்ட கோணத்தில்,

சயனைடு குடிக்க வேண்டும்

நீடித்த பேரார்வம்.

இறுதியில் படுக்கை திருடுகிறது

காற்றின் அனைத்து அமைதியும்,

மூச்சு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது

படுக்கையறைக்கு மேல் சந்திரன் இல்லை.

உருகுவேயக் கவிஞர் மரியோ பெனடெட்டியின் "ஒரு ஒப்பந்தம் செய்வோம்"

கூட்டாளர்

உங்களுக்குத் தெரியும்

நீங்கள் நம்பலாம்

என்னுடன்

இரண்டு வரை இல்லை

அல்லது பத்து வரை

ஆனால் எண்ணுங்கள்

என்னுடன்

எப்போதும் இருந்தால்

எச்சரிக்கிறது

நான் அவள் கண்களைப் பார்க்கிறேன்

மற்றும் அன்பின் ஸ்ட்ரீக்

என்னுடையது

உங்கள் துப்பாக்கிகளை எச்சரிக்க வேண்டாம்

என்ன மயக்கம் என்று கூட நினைக்க வேண்டாம்

தானியங்கள் இருந்தபோதிலும்

அல்லது அது இருப்பதால் இருக்கலாம்

நீங்கள் நம்பலாம்

என்னுடன்

ஆம் மற்ற நேரங்களில்

அவர் என்னைக் கண்டுபிடிப்பார்

எந்த காரணமும் இல்லாமல் sullen

எவ்வளவு சோம்பேறி என்று நினைக்க வேண்டாம்

இன்னும் எண்ணலாம்

என்னுடன்

ஆனால் ஒரு ஒப்பந்தம் செய்வோம்

நான் சொல்ல விரும்புகிறேன்

உன்னுடன்

அவன் மிகவும் அழகாக இருக்கிறான்

நீங்கள் இருப்பதை அறிவீர்கள்

ஒருவர் உயிருடன் உணர்கிறார்

நான் இதைச் சொல்லும்போது

அதாவது எண்ணிக்கை

அது இரண்டு வரை இருந்தாலும்

ஐந்து வரை கூட

இனி வரப்போவதில்லை

என் உதவிக்கு விரைந்தேன்

ஆனால் தெரிந்து கொள்ள

நிச்சயமாக

உங்களால் முடியும் என்று உங்களுக்குத் தெரியும்

என்னை நம்புங்கள்.

"உங்கள் பெயர்", மெக்சிகன் கவிஞர் ஜெய்ம் சபீன்ஸ்

இருட்டில் உங்கள் பெயரை எழுத முயற்சிக்கிறேன்.

நான் உன்னை காதலிக்கிறேன் என்று எழுத முயற்சிக்கிறேன்.

இதையெல்லாம் இருட்டில் சொல்ல முயற்சிக்கிறேன்.

யாரும் கண்டுப்பிடிக்க நான் விரும்பவில்லை

அதிகாலை மூன்று மணிக்கு யாரும் என்னைப் பார்ப்பதில்லை

அறையின் ஒரு பக்கத்திலிருந்து மறுபுறம் நடந்து,

பைத்தியம், உன்னால் நிறைந்தது, காதலில்.

அறிவொளி, குருடர், நீ நிரம்பிய, கொட்டும்.

இரவின் மௌனத்துடன் உன் பெயரைச் சொல்கிறேன்.

என் வாயை அடைத்த இதயம் கத்துகிறது.

நான் உங்கள் பெயரை மீண்டும் சொல்கிறேன், மீண்டும் சொல்கிறேன்,

சளைக்காமல் சொல்கிறேன்

மற்றும் விடியல் இருக்கும் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்.

மெக்சிகன் கவிஞர் சால்வடார் நோவோவின் "காதல்"

இந்த வெட்க மௌனமே காதல்

உனக்கு அருகில், உனக்கு தெரியாமல்,

நீங்கள் வெளியேறும்போது உங்கள் குரலை நினைவில் கொள்ளுங்கள்

மற்றும் உங்கள் வாழ்த்தின் அரவணைப்பை உணருங்கள்.

நேசிப்பது என்பது உனக்காக காத்திருப்பது

நீங்கள் சூரிய அஸ்தமனத்தின் ஒரு பகுதியாக இருப்பது போல்,

முன்னும் பின்னும் அல்ல, அதனால் நாம் தனியாக இருக்கிறோம்

விளையாட்டுகளுக்கும் கதைகளுக்கும் இடையில்

வறண்ட நிலத்தில்.

நேசிப்பது என்பது, நீங்கள் இல்லாத போது, ​​உணர்வது,

நான் சுவாசிக்கும் காற்றில் உன் வாசனை திரவியம்

நீங்கள் விலகிச் செல்லும் நட்சத்திரத்தைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்

நான் இரவில் கதவை மூடும்போது

வெனிசுலா கவிஞர் மிகுவல் ஜோஸ் மார்க்வெஸ் எழுதிய "என் காதலியின் உடல்"

என் காதலியின் உடல்

ஒரு பெண்ணின் உடல் அல்ல

தந்தையின் கண்களும் அவருக்கு இல்லை

அவரது தாயின் வாய்

கோர்சிகன்களின் ஆவேசமான வெண்மையும் இல்லை

அவர்களின் பாட்டி மீது பலவந்தமாக திணிக்கப்பட்டது

வெற்றியின் பண்டைய இரவுகளில்

என் காதலியின் உடல்

அது ஒரு உடல் கூட இல்லை

அது இறைச்சி தூறலா?

அணுக்களின் கிளர்ச்சியான உட்குறிப்பு

எலக்ட்ரானின் வீண் டாட்டாலஜிக்கு தயக்கம்

வெற்றிடத்தின் மீது அதன் நித்திய சுற்றுகள்

என் காதலியின் உடல்

மூலைகளோ எல்லைகளோ இல்லை

இழந்த அல்லது வென்ற வளைவுகள்

ஏனெனில் அது பாறையைப் போல் மாறாதது

மற்றும் எல்லைகள் அல்லது நடவடிக்கைகள் தெரியாது

ஏனென்றால் உங்கள் நடனத்திற்கு எல்லையே இல்லை

என் காதலியின் உடல்

அது பூமியினாலும் அல்ல காற்றினாலும் உண்டானது அல்ல

நனையாது அல்லது எரிக்காது

இது என்னுடையதும் அல்ல, உங்களுடையதும் அல்ல, யாருடையதும் அல்ல.

மலையேறாத நாடோடி மரம் அது

கண்டத்துடன் வீங்கிய ஒரு அரோரா

அனைத்து பறவைகளின் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட வேர்

என் காதலியின் உடல்

அது காற்று ரோஜா அல்ல

அது ரோஜா அல்ல

அது காற்று அல்ல

இது வரைபடங்கள் மற்றும் போர் கப்பல்களுக்கான புவியியல் அல்ல

எல்லாமே தெற்கே, பள்ளத்தாக்கு எல்லாம், அலறல்

முள்ளின் உயர்த்தப்பட்ட இதழ்

அது வெயில் புயல்

டன்ட்ராவின் நடுவில் எரிமலைக் கடல்

சந்திரனின் வில்லின் கீழ் சூரியனின் அம்பு

தொலைதூர வாழ்வில் துளிர்விடும் மரணம்

என் காதலியின் உடல்

இது விஷயங்களின் மறைக்கப்பட்ட எண்ணிக்கை அல்ல

அது இனிமையான ஒன்றும் இல்லை

மௌனத்தின் கன்னித்தன்மையும் இல்லை

விண்மீன் திரள்களின் அசாதாரண மென்மை

காலத்தின் ஹம்மிங்பேர்ட் அநாகரீகம்

நிரந்தர வெடிப்பில் மென்மையின் எரிமலை

அமைதி பனை மரம் மற்றும் தொப்பை கிரகம்

என் வாயில் தன்னை மறுசீரமைக்கும் ஒரு வாய்ப்பு

மற்றும் எல்லாவற்றையும் அதன் விதைக்குத் திருப்பித் தருகிறது

என் காதலியின் உடல்

இது காய்ந்த இலைகளுக்கான தோட்டம் அல்ல

மந்தமான அன்பின் கொடிய ஓய்வு

தொடர்பு அதிகாரத்துவம்

சமநிலையின் அமைதியைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை

மற்றும் எப்போதும் மேல் அல்லது குழியில் கூடுகளை

உயர் உயர்

ஆழமான ஆழமான

இல்லையெனில்

கூடு கட்டுவதில்லை

பறக்கவும் இல்லை

வெனிசுலா கவிஞர் ஜுவான் ஓர்டிஸ் எழுதிய "காதல்" என்று சொல்லுங்கள்

"காதல்" சொல்லு

ஒரு வீடு கட்ட

திறந்தவெளியில் மிதக்கிறது.

இது பூமிக்கு அதிகம்

சிலுவை போல,

உண்மைகளைப் போல,

அதனால்தான் அது போர்நிறுத்தத்திலிருந்து சண்டைக்கு செல்கிறது

மொழிகளை பற்றி

காற்றில்

"காதல்" சொல்லு

தொழுவத்தை அசைக்கவும்,

அண்டை விலங்குகள்

உடலின் வேர்களில்.

இது கிளையை விட அதிகம்

மரமாக மாறாமல்,

இரண்டு அடிவானங்களுக்கு இடையில் மழை பெய்யும் நீர்

மற்றும் வெள்ளம் எதுவும் இல்லை

ஆனால் தவறவிட்டவனின் இதயம்.

போது அது மேல்

என் வாயை பார்வையிட்டேன்

நீங்கள் விளையாடினீர்கள்

என் மார்பில் இலைகளின் மலை,

நான் என் உதடுகளை என் கைகளுக்கு கொண்டு வந்தேன்.

அப்போதிருந்து

மறந்துவிட்டேன் போலும்

நாம் இருக்கும் உறைவிடத்தை எப்படி உயர்த்துவது

ஒரு ஒலியுடன்,

தெரிகிறது,

ஆனால் நான் பாசத்தை எங்கே வைப்பேன்

கண்கள் வெளியே செல்கின்றன,

ஏதோ பாடுகிறது

மற்றும் உள்ளே பார்க்கலாம்.

"ஐ லவ் யூ" என்று சொல்லாமல், வெனிசுலா கவிஞர் ஜுவான் ஓர்டிஸ்

"ஐ லவ் யூ" என்று சொல்லாமல் இந்தக் காதலில் நீ என்னுடன் சேர்ந்தால்,

நான் ஒவ்வொரு கணமும் இருப்பேன்

ஒரு வார்த்தைக்கு மேல் உங்களுக்கு உட்பட்டது

மற்றும் வேர் ஆழமாக இருக்கும்,

மற்றும் நாம் உள்ளே பட்டாம்பூச்சிகள் ஒரு கல் போல் இருக்கும்.

நான் சாலையின் ஓரத்தில் செல்கிறேன், உங்களுக்குத் தெரியும்,

இப்போது வரை காலத்தின் சுவர்களை இடித்துத் தள்ள விரும்புகிறேன்.

ஆனால் அது இன்னும் காணவில்லை மற்றும் இறக்கும் அருகில் உள்ளது.

இதை வாழ்வது என்பது துரதிர்ஷ்டத்தைப் புரிந்துகொள்வது, புன்னகை வெற்றிக்கு மகுடம் சூடுகிறது,

மற்றும் நாம் இறுதிச் சடங்கிலிருந்து இறுதிச் சடங்கிற்குச் செல்கிறோம்

என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாமல் மக்கள் ஒருவருடன் மகிழ்ச்சியாக செல்கிறார்கள்.

வழக்கமான மணிநேரங்களில் வருகை தரும் இந்த காபியின் குறுக்கு உங்கள் கையின் கனவை பறிக்கிறது,

நான் உங்கள் தொடைகளை சுவைக்கிறேன், என் நாக்கின் விளக்குகளுக்குள் உங்களுக்கு கொடுக்கிறேன் ...

அதற்குள் திரும்பி வருவதற்கு தாமதமாகிவிட்டது

மற்றும் இதயம் அரிதாக நடக்க ஒரு இடமாக மாறும்,

நீ யார் என்பதை மறந்து,

ஏனென்றால், வாழ்க்கையை இரட்டிப்பாக்குவதற்கும், விவேகமுள்ள வரை அதை வைத்திருப்பதற்கும் வசதியானது

நான் உன்னை மீண்டும் பார்க்க முடியும்.