Fraza Edurme Portela
Pomimo stosunkowo krótkiej kariery pisarskiej, Edurne Portela zdołała wypracować sobie imię wśród najbardziej znanych pisarzy hiszpańskiej beletrystyki XXI wieku. Od 2017 roku iberyjski historyk, filolog i profesor uniwersytecki opublikował cztery powieści, w tym m.in. Zamknięte oczy (2021) — Nagroda Euskadi w dziedzinie literatury 2022 — jest najnowsza.
Ta historia rozgrywa się w Pueblo Chico, określonym przez autora jako miejsce „które mogłoby mieć dowolną nazwę”. Tam dialogi i myśli jej mieszkańców ujawniają zbiorową traumę z przeszłości, której konsekwencje dotykają teraźniejszości. W związku z tym powieść porusza temat bardzo ważny dla Porteli w całej jego karierze zawodowej: przemoc.
Analiza i streszczenie zamkniętych oczu
Proces twórczy
Mimo wyboru częstego tematu w Edurne Portela —przemoc—, konstrukcja historii przedstawia/wykazuje kilka ewidentnych różnic w porównaniu z poprzednimi powieściami. Po pierwsze, pisarka zdystansowała się od własnych doświadczeń ze szkodą dla dyskursu tworzonego przez głosy różnych postaci.
Tak więc każdy element historii ma swoją własną perspektywę, która zanurza czytelnika w kilku konkretnych światopoglądach. Czasami te „indywidualne światy” ukazują pamięć ojca; w innych jest miejsce na nostalgię i miłość. Jednakże, W całym rozwoju pojawiają się dwa ciche i przytłaczające doznania: strach i bezradność.
Argument
W tej powieści autorka bez wahania eksponuje problem bardzo trudnej do opanowania pamięci zbiorowej: przemocy. To przerażający kontekst, w którym niesprawiedliwości nie zostały złagodzone przez jedną frakcję lub grupę. Co więcej, wszyscy członkowie narracji — w większym lub mniejszym stopniu — byli sprawcami hańby lub zostali skażeni niemoralnością.
Z tego powodu poczucie winy pozostawiło wszechobecny ślad na wszystkich bohaterach, ponieważ nawet przebaczenie ofiar nie służyło jako wehikuł do uniewinnienia. Taki żałosny obraz pogorszył się, gdy dotyczył wielu osób, które zniknęły bez śladu. Co więcej, czasami zubożali i desperacko uciskani przyjmowali rolę (z konieczności) oprawców.
miejsce wydarzeń
Pueblo Chico to enklawa o nieznanym miejscu, w której większość jej mieszkańców zginęła lub wyjechała. Chociaż to miejsce bez dokładnej siedziby niewątpliwie reprezentuje obszar wiejski zdewastowany przez hiszpańską wojnę domową. Faktycznie, w wiosce mieszka tylko garstka starszych i niedawno przybyła para z zamiarem pozostania, by żyć z upraw.
W związku z tym cisza jest tam odwiecznym środkiem wzmacniającym; sporadyczny hałas powodują rogi sprzedawców pochodzących z Pueblo Grande. Wśród wszystkich mieszkańców Pedro — zrozpaczony i okaleczony starzec — jest wiernym odzwierciedleniem duszy miasta rozdartego przemocą.
Narrator i bohaterowie
Wydarzenia są trzykrotnie ujawniane przez wszechwiedzącego narratora o zmiennym tonie. Czasami narrator opowiada fakty z wyczuwalną emocją, ale w innych fragmentach chłodno opisuje wydarzenia, nie pokazując ani odrobiny implikacji. Jednak gdy akcja skupia się na Pedro, narracja przechodzi do pierwszej osoby i pogrąża się w bólu bohatera.
Postać postaci główny przekazuje przeszywający ból, głębokie i oczywiste w bliznach utajonej przeszłości w teraźniejszości. To więcej, jego izolacja była tak długa, że jako dziecko rozmawiał tylko z pasącymi się zwierzętami. Podobnie pozornie ukryty żal jest wciąż wyczuwalny w spojrzeniu zmarginalizowanych, połączonych ze sobą samotnością.
Inne ważne postacie
Ariadna
Dzień po dniu, ta młoda kobieta lepiej czuje się w codziennym życiu w górach dzięki wschodom słońca, zachody słońca i spokojny tryb życia. Dodatkowo, ponieważ pracuje w domu, szybko przystosował się do obyczajów wsi. Upływ czasu ukaże mu, że jego więź z Pueblo Chico jest znacznie silniejsza, niż początkowo sądził.
Eloy
Jest mężem Ariadny, człowiek z upodobaniem do wyzwań. Praca na wsi wyraźnie poprawiła jego kondycję fizyczną, więc życie na wsi bardzo się przydało. Niemniej jednak, Czasami tęskni za miastem.
Niektóre z uzupełniających się postaci
- Lola: mama małego Pedro i żona przystojnego Miguela. Jest kobietą, która boi się uderzeń butami z powodu złych wspomnień naśladowanych przez ten dźwięk.
- Teresa: Jest damą, która ma pewne tajemnice. Ich dzieci to młody Federico i niemowlę José. Ten ostatni wraz z małym Pedro czuwa nad kozami.
- Frederick: był zmuszony być cwspólnik wojska w poszukiwaniu uciekinierów z miasta.
O autorze, Miren Edurne Portela Camino
Edurme Portela
Look Edurne Portela Camino urodziła się w Santurce, Vizcaya, Hiszpania, w 1974 roku. Jego pierwszym stopniem uniwersyteckim był licencjat z historii na Uniwersytecie Navarra (1997). Następnie kontynuował naukę akademicką w Stanach Zjednoczonych, najpierw uzyskując tytuł magistra literatury latynoskiej; następnie doktorat z literatury hiszpańskiej i latynoamerykańskiej.
Oba stopnie podyplomowe uzyskano na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill. Później, Historyk pracował jako nauczyciel w latach 2003-2016 na Uniwersytecie Lehigh w Pensylwanii. W tym domu studiów była również pracownikiem naukowym i zajmowała różne stanowiska administracyjne w Centrum Humanistycznym Kolegium Sztuki i Nauki.
Od publikacji naukowych po esej
S 2010, Portela została współzałożycielką Międzynarodowego Stowarzyszenia Literatury i Kina Hiszpańskiego XXI wieku. W tym podmiocie pełniła funkcję wiceprezesa — w latach 2010–2016 — i była członkiem komitetu redakcyjnego jego magazynu. Dodatkowo podczas pobytu na amerykańskiej ziemi opublikował sześć artykułów naukowych, z których prawie wszystkie dotyczyły różnych wariantów przemocy.
Ten sam temat stanowi rdzeń dwóch esejów pisarza z Santurzy: Przemieszczone wspomnienia: poetyka traumy u argentyńskich pisarek (2009) y Echo ujęć: kultura i pamięć o przemocy (2016). W 2016 roku latynoska pisarka zakończyła karierę zawodową w Ameryce Północnej i wrócił do ojczystego kraju, aby całkowicie skoncentrować się na pisaniu.
Novelas
Od powrotu do Hiszpanii Portela regularnie współpracuje z różnymi gazetami, magazynami i mediami cyfrowymi. Pomiędzy nimi: Fala, El País, El Correo, RNE i Cadena SER. Tymczasem, pisarka biskajska opublikowała swoją pierwszą powieść, najlepsza nieobecność, wyróżniony nagrodą Najlepsza książka fikcyjna przez Cech Księgarni Madrytu.
Lista powieści Edurne Portela
- najlepsza nieobecność (2017);
- Sposoby na odejście (2019);
- Cisza: Opowieści na samotność w nocy (2019). Powieść feministyczna, która zawiera czternaście opowiadań napisanych przez 14 hiszpańskich autorów;
- Zamknięte oczy (2021).