Wstrzemięźliwość.
La Templanza (2015) to powieść hiszpańskiej autorki María Dueñas. Uważana jest za „późną pisarkę”, bo swoją karierę literacką rozpoczęła mając ponad 40 lat. Twój debiut, Czas między szwami (2009) sprzedał miliony egzemplarzy i został przetłumaczony na około trzydzieści języków. Nieuchronnie wszystkie jego późniejsze prace porównuje się z debiutem.
Dla pisarzy, których celem jest rozwój kariery długoterminowej - więcej niż jedna książka - może to stanowić problem. Jednak zdobycie pierwszej bestsellerowej książki to cenny spokój finansowy. To znaczy „móc żyć z pisania” (i mieć dobrą jakość życia). A zatem, prawdziwym wyzwaniem dla Dueñas jest dziś pokonanie samej siebie.
O autorze: María Dueñas
Dueñas urodził się w 1964 roku w Puertollano, mieście w Kastylii-La Manczy, w środkowej Hiszpanii. Jest doktorem filozofii angielskiej, ukończyła Uniwersytet w Murcji, gdzie jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Literatury. Prawdę mówiąc, niewiele czasu spędzono w klasie od czasu jej wejścia w świat wydawniczy.
Teraz musiał nie tylko regularnie pisać, ale także uczestniczyć i pojawiać się na konferencjach prasowych, targach książki, podpisywać autografy ... W 2009 roku trafił do sprzedaży Czas między szwami, powieść historyczna, której akcja toczy się w czasie hiszpańskiej wojny domowej. Pełen prawdziwych szczegółów i prozy, który natychmiast urzekł hiszpańskojęzycznych czytelników.
Pierwsze wyróżnienia
Dueñasowi udało się zachować swój subtelny i delikatny styl w bardziej „rustykalnych” językach, takich jak niemiecki czy angielski. Czas między szwami Było to pierwsze uznanie w jej raczkującej płycie jako pisarki. W 2010 roku przyniósł mu nagrodę miasta Kartageny w dziedzinie powieści historycznych. Później otrzymał Nagrodę Kultury Wspólnoty Madrytu w kategorii Literatura, rok 2011.
Jego druga powieść również postawiła poprzeczkę bardzo wysoko, Mision Forget (2012), choć był to kolejny bestseller, rozczarował większość swoich czytelników. Tylko czytelnicy, którzy nie poznali najpierw przygód Siry Quirogi (bohaterki pierwszej powieści), byli zadowoleni z tej historii. Przebudzenie pozostawione przez młodą krawcową zmuszoną do opuszczenia Madrytu przed wojną jest bardzo potężne.
Córki Kapitana
Maria Dueñas.
W 2018 roku trafił do księgarń Córki Kapitana. Dla krytyków oznaczało to pozornie ostateczne pojednanie Dueñasa z jego „fandomem”. Proces rozpoczął się trzy lata wcześniej od Burza. Obie publikacje stanowią wyraźny przykład bardzo ciekawej sytuacji w dzisiejszym świecie listów.
Jest to rodzaj „system gwiezdny”, Który ma wielkie podobieństwa do Hollywood i jego kina. Lub jeszcze bardziej aktualny, Netflix i jego seria. Wściekli i rozczarowani fani na całym świecie, z ciągłymi skargami w mediach społecznościowych (głównie na Facebooku) i na forach internetowych.
Historie, które zadowolą obserwujących?
Natychmiastowy sukces nie jest zaskakujący, gdy również staje się krótkotrwały. Tak nie jest w przypadku Marii Dueñas. Hiszpan zasłużył sobie na miejsce wśród autorów podgatunku ochrzczonego przez pewien sektor jako „powieść współczesna”. Dlatego mimo wszystko Czas między szwami kontynuuje swoją flagową pracę, nie jest autorką pojedynczych książek.
La Templanza: Meksyk, Hawana, Jerez de la Frontera
Książkę można kupić tutaj: La Templanza
Trzy wyraźnie zróżnicowane momenty. Trzy regiony pozornie do siebie niepodobne, ale z wieloma innymi niż wspólny język. W pierwszych chwilach powieści na pierwszy rzut oka pojawiają się namacalne okoliczności: miłość, zdrada, tragedia i chciwość. Ale po przejściu kilku rozdziałów historii, głębia fabuły staje się oczywista.
Dzieje się to w dużej mierze dzięki konstruowaniu przez Dueñasa ich bohaterów: trójwymiarowych, zmieniających się (i ostatecznie nieprzewidywalne). Z kilkoma warstwami, które są nakładane lub zdejmowane w zależności od okoliczności, z dala od względów manichejskich. Wszystko, aby podsumować bohaterów w jednym słowie: ludzie.
Fabuła: historia pokonywania ... i pokonywania
Pozornie (bez pejoratywnego użycia tego terminu), to historia wytrwałego, pracowitego i ambitnego człowieka, Mauro Larrei: kto jest zmuszony nie tylko raz, ale dwa razy, aby przezwyciężyć najgorsze przeciwności. „Zainteresowanie miłością” przejawia się pod nazwą Soledad Montalvo. Kobieta dopasowana do bohaterki jako „ostatnia z buta”.
Potrafi dyktować każdy krok i przewidywać kolejne ruchy. To właśnie między tymi dwoma postaciami - koniecznie o charakterze dominującym - wyzwala się mobilizujące napięcie głównej części historii. Wartości takie jak determinacja i lojalność są wielokrotnie wystawiane na próbę. Wytrwałość to znacznie więcej niż zwykła koncepcja referencyjna.
Analiza i przeglądy pracy
„Inne” postacie
Miejsca są bohaterami. Pustynie górnicy z północnego Meksyku podczas prezydentury Benito Juáreza. Hawana, bogaci i nieświadomie zaprzeczali wszelkim pomysłom związanym z poszukiwaniem niepodległości lub zniesieniem niewolnictwa. sherry, jedno z niewielu miast, które przetrwało krwawienie gospodarcze, które nastąpiło w Hiszpanii w XIX wieku z powodu utraty prawie wszystkich amerykańskich kolonii.
To są inne postacie, które stoją po jednej ze stron La Templanza. María Dueñas, rozwijając swoją powolną i delikatną prozę, nie ma żadnych szczegółów, które mogłyby opisać te trzy regiony. Analizuje również momenty historyczne, które miały miejsce w każdym z nich.
Wycieczka sensoryczna La Templanza
Zdanie María Dueñas.
Widzowie na własne oczy odczuwają niedogodności i luksusy, na jakie cierpią lub którymi cieszą się jego mieszkańcy. Oprócz zwiedzania wizualnego, wzniosłe zasługi Marii Dueñas w La Templanza miało wywołać w czytelniku żywy dźwięk, zapach i smak.
La Templanza, Powieść w „zwolnionym tempie”?
Wstrzemięźliwość jest to historia z powolnym rozwojem wydarzeń. Do tego stopnia, że niektórzy czytelnicy stają się znudzeni i zdesperowani, zdecydowani porzucić historię w pierwszej połowie. Ale gdy jej bohaterowie wypłyną na Karaiby (najpierw), aby ponownie przekroczyć Atlantyk (później), fabuła nabiera szalonego tempa do końca.
Odrobina cierpliwości nie zaszkodzi, aby cieszyć się prozą Dueñasa tak, jak powinna. Jest zbudowany tak, aby można go było spokojnie delektować się. Bez natychmiastowego samozadowolenia promowanego przez platformy takie jak Twitter czy Instagram. Musisz poświęcić wystarczająco dużo czasu, aby się tym cieszyć. W końcu, jak powiedział Julio Cortázar, „powieść zawsze wygrywa punktami” ...