Ujawniający list od George'a Orwella wyjaśniający powód jego pracy „1984”

Wiadomo wszystkim, że w przeszłości pisarze oprócz pisania swoich dzieł literackich byli bardzo skłonni do pisania małych pamiętników, adnotacje i listy nie tylko opowiadając o sytuacji, w której żyli w tym czasie, ale także wyjaśniając, dlaczego napisali tę czy inną pracę. Tak jest na przykład w przypadku George Orwell. Około trzech lat temu tom listów pod redakcją Piotra Dawida. Listy te pochodziły od autora książki „1984”, a wśród nich był jeden bardzo szczególny: the ujawniający list od George'a Orwella wyjaśniający powód jego pracy «1984», znany na cały świat.

En Actualidad Literatura Mamy zaszczyt zaoferować to Państwu. Trzy lata po tym liście, George Orwell napisałby swoją powieść „1984”:

Muszę powiedzieć, że wierzę, iż strach przed światem jako całością rośnie. Hitler bez wątpienia wkrótce zniknie, ale tylko kosztem wzmocnienia Stalina, anglo-amerykańskich milionerów i wszelkiego rodzaju małych galijskich führerów. Wszystkie ruchy narodowe na całym świecie, nawet te wywodzące się z oporu wobec dominacji niemieckiej, wydają się przybierać niedemokratyczne formy, skupiać się wokół nadludzkich führerów (Hitler, Stalin, Salazar, Franco, Gandhi, De Valera to różne przykłady) i przyjmować teoria, że ​​cel uświęca środki. Wszędzie wydaje się, że ruch światowy zmierza w kierunku scentralizowanych gospodarek, które mogą wykonywać „pracę” w sensie ekonomicznym, ale nie są zorganizowane demokratycznie i mają tendencję do ustanawiania systemu kastowego. Z tym odejściem od okropności emocjonalnego nacjonalizmu i tendencją do niewiary w istnienie obiektywnej prawdy, wszystkie fakty muszą pasować do słów i proroctw jakiegoś nieomylnego führera. Historia ma już w pewnym sensie: to znaczy przestała istnieć. nie ma czegoś takiego jak historia naszych czasów, która mogłaby być powszechnie zaakceptowana, a nauki ścisłe są zagrożone, gdy tylko konieczność wojskowa przestanie utrzymywać ludzi na najwyższym poziomie. Hitler może powiedzieć, że Żydzi rozpoczęli wojnę i jeśli przeżyje, stanie się to oficjalną historią. Nie można powiedzieć, że dwa plus dwa równa się pięć, z powodu, powiedzmy, balistyki, którą muszą wykonać cztery. Ale tak, ten rodzaj świata, którego się boję, nadejdzie, świat dwóch lub trzech wielkich super-państw, które nie są w stanie podbić się nawzajem, dwa na dwa mogą stać się pięcioma, jeśli Führer zechce. O ile wiem, jest to kierunek, w którym faktycznie zmierzamy, chociaż oczywiście proces ten jest odwracalny.

Jeśli chodzi o względną odporność Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, to, co mogą powiedzieć pacyfiści, nie mamy jeszcze totalitaryzmu i jest to bardzo obiecujący objaw. Głęboko wierzę, jak wyjaśniłem w mojej książce „Lew i jednorożec”, w język angielski oraz w ich zdolność do centralizacji gospodarki bez niszczenia wolności. Należy jednak pamiętać, że Wielka Brytania i Stany Zjednoczone nie zaznały porażki, że nie zaznały poważnego cierpienia i są pewne złe objawy, które równoważą te dobre. Przede wszystkim ogólna obojętność na upadek demokracji. Czy zdajesz sobie na przykład sprawę z tego, że nikt w Anglii poniżej 26 roku życia nie ma teraz głosu i, o ile można zobaczyć, ogromną masę ludzi w tym wieku, nie obchodzi ich to? Po drugie, intelektualiści są z perspektywy bardziej totalitarni niż zwykli ludzie. Angielscy intelektualiści generalnie sprzeciwiali się Hitlerowi, ale tylko za cenę przyjęcia Stalina. Większość z nich jest doskonale przygotowana na metody dyktatorskie, tajną policję, systematyczne fałszowanie historii itp., O ile czują, że jest po „naszej” stronie. W rzeczywistości deklaracja, że ​​nie mamy ruchu faszystowskiego w Anglii, oznacza w dużej mierze, że młodzi ludzie w tym czasie szukają swojego führera gdzie indziej. Nie można być pewnym, że to się nie zmieni, ani też nie można być pewnym, że zwykli ludzie będą o tym myśleć przez następne 10 lat, tak jak robią to obecnie intelektualiści. Mam nadzieję, że nie, nadal wierzę, że nie, ale będzie to kosztem walki. Jeśli po prostu głosi się, że wszystko jest dobrze i nie wskazuje na złowrogie symptomy, to po prostu pomaga się przybliżyć totalitaryzm.

Pyta również, czy uważam, że światowy trend zmierza w kierunku faszyzmu, dlaczego popieram wojnę? To wybór zła. Wiem wystarczająco dużo o brytyjskim imperializmie, żeby go nie lubić, ale chciałbym go wesprzeć przeciwko nazizmowi lub japońskiemu imperializmowi, jako mniejszemu złu. W ten sam sposób poparłbym ZSRR przeciwko Niemcom, ponieważ uważam, że ZSRR nie może całkowicie uciec od swojej przeszłości i zachowuje na tyle oryginalnych idei rewolucji, aby uczynić z niej bardziej obiecujące zjawisko niż nazistowskie Niemcy. Wierzę i uważam od początku wojny, mniej więcej w 1936 roku, że nasza sprawa jest najlepsza, ale musimy podążać za tym, co najlepsze, co oznacza ciągłą krytykę.

Atentamente,
Geo. Orwella

Jak powiedzieliśmy wcześniej, «1984» to jeden z najlepszych klasyków co można przeczytać, to klasyk totalnie polecający i jak na mój gust, najlepsze, co napisał George Orwell. Wiedząc o tym, znając notatki, które zrobił trzy lata przed opublikowaniem tej pracy, teraz rozumiemy powód jego argumentacji.

Oficjalne streszczenie książki „1984”

Niepokojąca futurystyczna interpretacja oparta na krytyce totalitaryzmu i ucisku władzy, osadzona w 1984 roku w angielskim społeczeństwie zdominowanym przez system „biurokratycznego kolektywizmu” kontrolowanego przez Wielkiego Brata. Londyn, 1984: Winston Smith postanawia zbuntować się przeciwko totalitarnemu rządowi, który kontroluje każdy ruch jego obywateli i karze nawet tych, którzy popełniają zbrodnie swoimi myślami. Świadomy tragicznych konsekwencji, jakie może przynieść sprzeciw, Winston dołącza do dwuznacznego Bractwa poprzez przywódcę O'Briena. Stopniowo jednak nasz bohater zdaje sobie sprawę, że ani Bractwo, ani O'Brien nie są tym, czym się pojawiają, a bunt może być przecież celem nieosiągalnym. Ze względu na wspaniałą analizę władzy oraz relacji i zależności, jakie tworzy w jednostkach, rok 1984 jest jedną z najbardziej niepokojących i wciągających powieści tego stulecia.

Czy nie teraz masz ochotę ponownie przeczytać tę książkę? Jeśli go nie czytałeś, lubisz świat polityki i chcesz przeczytać dobry klasyk, to jest moja dzisiejsza rekomendacja. Ciesz się tym!