Chcesz napisać opowiadanie, opowiadanie, powieść? Prawda jest taka, że nie potrzebujesz treningu, aby uwolnić swoją wyobraźnię i przelać ją na papier. Ale jednym z najważniejszych aspektów dzieła, nadającym mu sens i pozwalającym czytelnikowi zrozumieć, co się dzieje, jest postać narratora. A czy wiesz, że są różne typy gawędziarzy? I że każdy z nich ma jakieś cechy? Często nie są one znane i to jest powód, dla którego podczas pisania popełniane są błędy.
Jeśli nigdy wcześniej nie myślałeś, że są różni gawędziarze (poza tym, o czym możesz pomyśleć, że jest pisanie w trzeciej lub pierwszej klasie) i chcesz wiedzieć, czy istnieje taki, który lepiej pasuje do pracy, o której myślałeś, tutaj jest mówimy o typach gawędziarzy, funkcje i kiedy najlepiej z nich korzystać. Będzie to służyć jako przewodnik podczas pisania.
Co to jest gawędziarz
Ale zanim powiem ci, jakie typy istnieją, czy naprawdę wiesz, kim jest gawędziarz? Czy wiesz, jaka jest jego funkcja w sztuce?
Możemy zdefiniować narratora jako ten „bohater”, którego funkcją jest nadanie znaczenia opowieści, wyjaśnij te wydarzenia lub części dzieła, które bez nich czytelnik byłby stracony. Innymi słowy, mówimy o postaci, która zachowuje się jak „pisarz”, ponieważ to, co robi, to takie reżyserowanie historii, aby czytelnik zawsze wiedział wszystko, co powinien.
Czy możesz sobie wyobrazić książkę bez tej figury? Jedyne, co byś chciał, to bezsensowne dialogi, które nie dawałyby dobrego obrazu historii. Z drugiej strony narrator jest odpowiedzialny za przedstawienie sytuacji, wyjaśnienie wszystkiego, co jest wokół różnych scen, tego, co się wydarzy, wydarzy się lub stanie się w miarę postępu historii.
Rodzaje narratorów
Biorąc pod uwagę powyższe, nie ma wątpliwości, że narrator w opowiadaniu, powieści lub opowiadaniu jest postacią bardzo ważną, a prawda jest taka, że sam w sobie ma „głos śpiewający” wszystkiego, co się dzieje. Ale ten narrator może być wielu typów.
Na początku jest to możliwe Rozróżniasz tylko dwa typy narratorów, w trzeciej osobie lub w pierwszej osobie. W rzeczywistości prawie wszyscy pisarze zaczynają pisać w pierwszej osobie, ponieważ wcielają się w główną rolę, a ich książka, historia ... opiera się na uchwyceniu tego, co żyje ta postać. Ale są tacy, którym nie wystarczy po prostu pokazać, co myśli dana osoba; muszą pokrywać więcej, co robi trzecia osoba.
A jednak jest więcej rodzajów gawędziarzy. Mówimy wam wszystko.
Typy narratorów: pierwsza osoba
Zacznijmy od narratora w pierwszej osobie. Moglibyśmy to tak zdefiniować postać, która opowiada historię, swój punkt widzenia. Zwykle jest to bohater, o którym cała opowieść dotyczy, stąd współczuje tej postaci, bo widzisz, czujesz, przeżywasz wszystko, co go dotyczy.
Teraz ma wadę i to jest Z tym narratorem nie możesz „dotknąć” tego, co czujesz, niech żyje… inna postać. Na przykład wyobraź sobie, że wybrałeś głównego bohatera, ale on ma najlepszego przyjaciela i jest ważna sytuacja, o której musisz opowiedzieć; Problem w tym, że trzeba to opowiedzieć z punktu widzenia bohatera, a nie najlepszego przyjaciela, a także zawsze, gdy jest obecny.
Co w takim razie powoduje? Cóż, jest wiele rzeczy, które należy zignorować, nawet jeśli są ważne, ponieważ nie pasowałyby do tej postaci.
W ramach narratora pierwszoosobowego można również wyróżnić dwa typy narratorów:
Główny narrator
To ten, który już wcześniej zdefiniowaliśmy, główna postać odpowiada za opowiadanie historii, z osobistym punktem widzenia i zawsze subiektywnym. To jego sposób myślenia, bycia, analizowania ... Wyraźnymi przykładami może być saga Zmierzch, książki, w których postać Belli Swan jest tą, która prowadzi historię.
Narrator świadek
W tym przypadku, mimo że ten typ narratora jest mało używany, bohater opowiadający historię nie jest dokładnie bohaterem, ale kimś bardzo mu bliskim, zwykle postacią drugorzędną, która jednocześnie wpływa na to, co się dzieje. . Jeszcze raz, jest subiektywna i ma osobisty punkt widzenia, ale nie w stosunku do bohatera (co czuje, co myśli, itp.), ale w pewnym sensie jest bardziej świadkiem tego, co się dzieje, stąd ta subiektywność jest również oparta na obiektywności, ponieważ nadaje się do informowania o tym, co dzieje się z osobą, ale bez ani trochę dalej.
Nawet w obrębie tego narratora można znaleźć trzy różne: bezosobowe, ponieważ ogranicza się do narracji, a jej subiektywność nie wpływa na to, co się dzieje; i twarzą w twarz, ponieważ tam było i było częścią historii.
Przykład? Cóż, może to być Sancho Pansa z Don Kichota. Opowiada historię swojego „Pana”, ale on nie jest bohaterem. Albo w powieściach Sherlocka Holmesa, w których narratorem nie jest bohater, ale postać bardzo mu bliska.
Rodzaje narratorów: trzecia osoba
Narrator w trzeciej osobie jest jednym z najczęściej wybieranych przez wielu autorów. A dzięki niemu możesz objąć więcej postaci, ponieważ ta postać jest tylko zwykłym widzem, kimś, kto nie istnieje, ale ogranicza się do ujawnienia historii i tego, co się w niej dzieje.
Teraz można to zrobić na trzy sposoby:
Wszechwiedzący narrator
Nazywa się to ponieważ Uważany jest za Boga, kogoś, kto wie wszystko, i że może wyrażać zarówno uczucia, które odczuwa jedna postać, jak i myśli drugiej.
Daje pociągnięcia historii, które prowadzą czytelnika do końca, ale samo w sobie tworzy solidną podstawę do poznania tych postaci, zwłaszcza tych głównych.
Narrator selektywny lub równoważny
Ta liczba prawie może być interpretować jako narratora w pierwszej osobie. I opowie ci historię, ale tylko z punktu widzenia jednej postaci nie wejdzie do innych. A co go odróżnia od pierwszego? Z jednej strony sposób pisania i wyrażania siebie; az drugiej - znajomość pewnych szczegółów, które są trudne do poznania w pierwszej osobie.
Quasi-wszechwiedzący narrator
W tym przypadku liczba ta jest podobna do pierwszej, ale nie może zagłęb się w uczucia postaci, o których mówisz. Tak więc tylko zwykły widz mówi, co widzi, a nie myśli lub co te postacie mogą czuć lub decydować w fabule.