Guelbenzu: życie z pasją do literatury
Guelbenzu napisze powieść kryminalną ręką swojej bohaterki, Mariany de Marco, o ile będzie wzywać go do pisania. Wyznaje, że nie interesuje go specjalnie gatunek poza charakterem sędziego śledczego Marco. Z początkowym celem w postaci dziesięciu powieści dla serii, została ona opublikowana przez osiem, od pierwszej „Nie nękaj mordercy” w 2001 r. Do ostatniej „Niepocieszony morderca” w 2017 r. Być może jej zapaleni czytelnicy będą mieli dziewiątą odsłonę. w naszych rękach w 2019.
Guelbenzu to aktywna próbka życia poświęconego literaturze. W wieku 73 lat Jose María Guelbenzu nadal poświęca się swojej wielkiej pasji z takim samym entuzjazmem, jak wtedy, gdy zaczynał i dotknął już wszystkich aspektów literackich i żadnego mimochodem: w świecie wydawniczym, jak dyrektor redakcji Byk od jedenastu lat i Alfaguara od sześciu. W krytyce literackiej od pierwszych lat kariery zawodowej kontynuuje swoją kolumnę w Babelia, Dodatku kulturalnym kraju.
profesor na uniwersytecie i na różnych kursach dla nowych pisarzy ku uciesze tych, którzy z entuzjazmem czekają na swoje zajęcia i ich poprawki, odkąd opuszczają ostatnią, ponieważ jest w stanie przekazać swoją wiedzę i związać się z tym zawodem daleko poza jego słowami.
Udowodnił, że jest to główny zawód pisarza różne style. Minęło wiele lat od jego pierwszej książki poezja, Notebooki Hispano-American. Na szczęście dla miłośników nowela detektywistyczna, co nie jest czarne, bo samemu autorowi nie podoba się, że jego seria o sędzi śledczej Mariana de Marco jest tak sklasyfikowana, nie kontynuował linii poetyckiej i wykonał skok na powieść. Nic z gatunku czarnoskórych, bo na to trzeba było czekać, musiało minąć jeszcze wiele lat, zanim Guelbenzu dotrze do świata intryg.
Pomiędzy poezją a powieścią kryminalną, doskonałe powieści, które różnią się od siebie, a łącznikiem jest głębokie odzwierciedlenie tematów tkwiących w człowieku. Swoją pierwszą powieścią El Mercurio, opublikowaną w 1968 roku, otrzymał pierwszą nagrodę, finalistę Short Library Award, która znajdzie się na długiej liście, na której znajdziemy od Critics Award for Castilian Narrative po Torrente Ballester poprzez International Nagroda dla Novela Plaza & Janés i nadal zbierała nagrody w zeszłym roku 2017. Tylko jeden z nich, Torrente Ballester, do jednej z powieści z czarnej serii: Mały brat.
W swojej pierwszej powieści Guelbenzu określa, co będzie powtarzać się w całej jego twórczości. Analizuje w niej ówczesne społeczeństwo Madrytu, używając jako wehikułu grupy ówczesnych młodych intelektualistów Un peso en el Mundo z 99 roku, gdzie mówi o potrzebie transcendencji, znalezienia swojego ciężaru w świat kobiety w połowie jego życia, który jest skontrastowany ze światem jego starego nauczyciela, który na znacznie bardziej zaawansowanym etapie życia już wrócił z tej udręki.
Od tego momentu Guelbenzu zagłębia się, ku uciesze miłośników gatunku, w powieści kryminalnej, publikując Nie nękaj zabójcy W 2001 roku, chociaż nie opuścił swojej poprzedniej linii, tylko ją przesunął, publikując pięć kolejnych powieści, które przewyższają serie przypadków Mariany de Marco: Głowa śpiącego (2003) Ta ściana lodu (2005) Prawdziwa miłość (2010) Zaakceptowane kłamstwa (2013) Potężni chcą tego wszystkiego (2016) gdzie, zgodnie z otwartą linią z Un peso en el mundo, Zajmuje się od zepsucia rozdętego społeczeństwa, takiego jak obecne, do duchowej pustki, powierzchowności, z jaką spędzamy czas na świecie miłości dwojga ludzi przez całe wspólne życie i ostatecznie sens naszego istnienia, zawsze z perspektywy transgresyjnej, fantastycznej i klasycznej, w której pojawiają się z postaci, które sprzedają swoje dusze diabłu, aby uciec przed śmiercią perypetie duszy zmarłego, któremu przewoźnik pomaga przejść do Królestwa Śmierci.
G… obecne przeznaczenie Mariany de Marco
Podczas gdy wszystko to działo się w stylu Guelbenzu, Mariana de Marco rozwiązał siedem kolejnych spraw z rąk swojego autora, co daje osiem od pierwszej. Guelbenzu jest w stanie przez rok napisać dogłębną i przemyślaną krytykę swojego pokolenia oraz braku ideałów i głębi społeczeństwa, które zbudowali, a rok później dostarcza nam nowy i soczysty przypadek z ręki ulubionego sędziego swoich czytelników. Ile z tej głębokiej powieści społecznej Guelbenzu jest w serialu Mariany de Marco? Co odzwierciedla obsesja sędziego śledczego, by szukać prawdy, a także pociąg do niebezpieczeństw i do ludzi, zwłaszcza mężczyzn, o bardziej niż wyraźnej ciemnej stronie? Być może ich pisma są mniej równe, niż się na początku wydaje i są tylko różnymi drogami, które zagłębiają się w kwestie dotyczące autora, ale robią to na różnych poziomach głębi.