szesnaście nut
szesnaście nut to powieść historyczna napisana przez hiszpańskiego dyrektora kreatywnego, biznesmena, prezentera telewizyjnego i autora Risto Mejide. Utwór ukazał się nakładem wydawnictwa Grijalbo w 2023 roku. Od chwili premiery dla czytelników i krytyków było oczywiste, że książka ta stanowi najważniejszy projekt literacki pisarza, który zmierzył się z nią z niezmierzoną sympatią do swojego bohatera, jednego z najwybitniejsi muzycy w historii.
Ta postać to nic innego jak Johan Sebastian Bach. Jednak powieść nie odnosi się do samej legendy o jej życiu. Jego centralna oś nie znajduje się nawet w miejscu, w którym stał się geniuszem inspirującym miliony artystów w późniejszych czasach. Nie optuje też za swoją wspaniałą muzyką. To historia miłości i tego, jak dwie dusze postanowiły być razem wolne.
Streszczenie szesnaście nut
Ukryta pasja Johana Sebastiana Bacha
Podtytuł tej poruszającej powieści pozostawia zawoalowaną przesłankę wiszącą w powietrzu. Czytelnik pasjonujący się symboliką mógłby przypuszczać, że ta „pasja”, o której mówi autor, jest bliższa pochodzeniu jego geniuszu. i jego niewątpliwy talent do uchwycenia subtelności muzykalność w środowisku.
Pero szesnaście nut przekracza to umiejętności kompozytora – chociaż w książce znajdują się fragmenty, które podkreślają ten fakt. Ukryta pasja Bacha skierowana jest ku Annie, jego drugiej żonie.
Ta ostatnia była znakomitą sopranistką, która zachwyciła muzyka od pierwszego usłyszenia jej śpiewu. Chwilę temu, Maria Barbara Bach, pierwsza żona cudownego dziecka, zmarła, zostawiając go samego z pozostałymi dziećmi. Załamany Johan Sebastian grał solo na skrzypcach przed swoim grobem, ale rok później, dzięki kilku dobrym przyjaciołom, zdał sobie sprawę, że musi ruszyć dalej. Anna była tą obietnicą przyszłości.
Struktura pracy
W przeciwieństwie do innych mniej skomplikowanych książek, szesnaście nut Ma strukturę, którą należy ustalić przed kontynuowaniem opowieści, ponieważ od niej zależy zrozumienie i przyjemność czytelnika. Powieść podzielona jest na sześć części: Preludium, sarabanda, Toccata, Kantata, Fantazja y Fuga. Risto Mejide zmienia się między nimi, przechodząc od przeszłości do teraźniejszości w każdym rozdziale, aby opowiedzieć kilka anegdot jednocześnie.
Z oczywistych względów wszystkie historie, pomimo upływu czasu, przeplatają się ze sobą. Opowiadają historie Bacha, Anny, jego brata Johana Caspera, badaczy Franza i Ferdynanda oraz pianisty Goulda.
Każdy z rozdziałów rozpoczyna się zdaniem lub krótkim tekstem definiującym fabułę. Podobnie książka jest podzielona na małe sekcje liczące od czterech do dziesięciu stron, co czyni czytanie łatwiejszym i przyjemniejszym, szczególnie dla tych, którzy wiedzą nieco mniej o muzyce i życiu Bacha.
Preludium
W pierwszych rozdziałach poświęconych Preludium, Poruszonych jest kilka scen, które pokazują nie tylko dzieło, ale także styl i strukturę narracji. Pierwsza z nich ma miejsce w kościele La Frauenkirche, głównej siedzibie luterańskiej, w której po raz pierwszy pojawia się imię Bacha. Poniższy fragment umieszcza Franciszka i Ferdynanda w kościele św. Jana. Postacie te szukają konkretnego ciała, ale znajdują trzy z nich. Później zdają sobie sprawę, że jedna z czaszek jest rozbita.
To makabryczne odkrycie szokuje policję i sędziego. Akcja kolejnej sceny rozgrywa się w roku 1955, co znacznie różni się od XVIII wieku i starożytnych rzymskich Niemiec. W tym okresie powieść koncentruje się wokół Goulda, słynnego pianisty, który wykonywał utwory klawiszowe Bacha.. Tłumacz rozmawia z Davidem Oppenheimem, który mu mówi, że muzyki klasycznej trzeba posłuchać na nowo i to on ma ją przywrócić.
Anna Magdalena i Johan Kacper
Bohaterami kolejnych scen są Anna i jej brat. oni stracili matkę i ojca, gdy byli jeszcze bardzo młodzifakt, który wniknął głęboko w ich osobowości. Przed wyjazdem ojciec nauczył je, jak być bardziej niezależnymi, a Anna była obiektem wielu jego pochwał i rozpieszczań, ponieważ uważał, że jego ukochana córka bardzo różni się od innych młodych kobiet.
sarabanda
W tej części omówiono, jak w XVIII wieku nie było zgodności między prestiżem kompozytora a wynagrodzeniem, jakie otrzymywał za swoją twórczość. W ten sam sposób, To tutaj zostają przedstawione fakty dotyczące nagłej śmierci pierwszej żony Bacha..
Como szesnaście nut idzie tam i z powrotem, wkrótce Risto Mejide zawiera kolejny fragment śledztwa w sprawie trzech zwłok. Detektywi uważają, że jeden z nich należy do Johana Sebastiána i wszędzie szukają wskazówek.
W swoim zapytaniu znajdują dziwny obraz. W nim, w formie kryptogramu, odkrywają datę śmierci niemieckiego autora i dyrygenta. Tymczasem Risto Mejide zabiera czytelnika do rzekomego morderstwa kompozytora, którego był świadomy aż do ostatniej chwili.
W ten sam sposób To tutaj czytelnik odkrywa, co oznacza numerologia tajemniczego obrazu.. Powieść idzie znacznie dalej, zagłębiając się w egzotyczne i ciekawe szczegóły, jednak aby je poznać, trzeba przeczytać całe dzieło.
Dlaczego szesnaście nut?
Żaden z elementów tej fikcji nie jest ułożony przypadkowo, a tym bardziej jej nazwa. Liczba szesnaście ukryta jest w każdym kącie. Jana Sebastiana Bacha i Annę Magdalenę dzieliła szesnastoletnia różnica wieku.
Te Wariacje Goldbergowskie zostały napisane szesnaście razy; gdzieś w fabule autor wpada do więzienia, a za każdy dzień przebywania nalicza się szesnaście notatek... Liczba ta oznacza wiele najważniejszych wydarzeń.
Cytaty z szesnaście nut
- „Ważni ludzie pojawiają się raz w naszym życiu, ale wielu z nich odchodzi”;
- „Rodzina to zbiór błędów, które popychają nas do próby naprawienia jej”;
- „Talent to umiejętność prowokowania czegoś w innych”;
- „Człowiek staje się wszystkim, z czym zerwał”;
- „Fortepiany są jak książki. Czasem to nie okaz, ale my sami znajdujemy go w nieodpowiednim momencie”;
- „Ludzie potrzebują przede wszystkim powodu. Nadawaj sens rzeczom, nawet jeśli go nie mają”;
- „Jedyna rzecz, która łączy dobro i zło, to to, że nie trwają”;
- „Kiedy ktoś podejmuje decyzję o wyjeździe, dzieje się tak dlatego, że nie było go przez długi czas”;
- „Życie nie dzieje się dlatego, że w życiu jesteś”;
- „Istnieje rodzaj strachu, który odczuwasz tylko wtedy, gdy masz zamiar zrobić to, o czym wiesz, że musisz zrobić”;
- „Unikanie miejsca jest sposobem na unicestwienie wspomnień”;
- „To, co dzieje się między dwojgiem dorosłych ludzi, którzy postanawiają się kochać, jest święte i każdy, kto stanie między nimi lub ich osądzi, popełnia herezję. Herezja przeciwko świętemu sakramentowi miłości”;
- „Tak jak są chwile, kiedy lepiej jest wyjechać, aby pozostać, tak są chwile, kiedy trzeba umrzeć, aby dalej żyć”;
- „To, że historię napisali mężczyźni, a nie kobiety, zawsze będzie grać na ich korzyść”;
- „Nie znasz kogoś, dopóki nie ma on już obowiązku być z tobą”;
- „Nikt nie wie, jak długo trwają dobre rzeczy, ale wszyscy wiedzą, że nigdy nie trwają wiecznie”;
- „Miłość gra i odpowiada na to, czego nawet nie odważyłeś się zadać”;
Podwójne przesłanie ukryte za szesnaście nut
W 2011 roku odkryto coś jeszcze wokół liczby szesnastki i historii Anny i Bacha. W tym samym roku australijski muzyk Martina Jarvisa opublikował film dokumentalny«Napisane przez panią Bach» — w którym argumentuje, że prawdopodobnie żona Jana Sebastiana miała szerszy wkład w jego twórczość. Badanie to poparte jest kaligraficzną analizą partytur i wyczerpującym badaniem pigmentów użytego atramentu.
Zgodnie z tezą profesora Uniwersytetu Karola Darwina w Australii, autorstwo preludium numer jeden dzieła „Klawikord w dobrym temperamencie” odpowiada Annie. Rzecz ciekawa i urzekająca w tym szczególe polega na tym, że w melodyjnym podejściu preludium przyznanego damie istnieje piękna gra pomiędzy „do” i „mi”, dźwiękami oddalonymi od siebie o dokładnie 16 nut.
Zdaniem badacza to muzyczny list miłosny Anny do Bacha, tajemnica skrywana przez prawie 300 lat i teraz zostało to nam objawione.
Ale nie ma wszystkiego. Risto pragnie także poprzez tę książkę pokazać swoje stanowisko w obliczu namacalnego starzenia się dzisiejszego społeczeństwa, zwłaszcza z powodu ataków, jakie otrzymały w jego ostatnich związkach miłosnych, w których wystąpiła wyraźna różnica wieku.
O autorze, Risto Mejide
Risto Mejide
Risto Mejide urodził się 29 listopada 1974 roku w Barcelonie w Hiszpanii. Studiował na kierunkach ekonomicznych, uzyskując dyplom z administracji i zarządzania przedsiębiorstwem. Później prowadził zajęcia w tej samej branży. W ten sam sposób świadczył swoje usługi w jednych z najlepszych agencji reklamowych w swoim rodzinnym kraju. Brał także udział w kilku programach radiowych i telewizyjnych, gdzie faktycznie stworzono autorowi warunki do zdobycia sławy.
Jest dobrze znany ze swoich kontrowersyjnych wypowiedzi publicznych, a także z tego, że był prezenterem i reżyserem programu telewizyjnego Chester, gdzie dzielił się sceną z sympatycznymi i agresywnymi innymi członkami zespołu.. Risto Mejide zrobił krok w stronę liter Negatywne myślenie, książka non-fiction wydana w 2008 roku. Dzięki temu tytułowi pisarka zdobyła Nagrodę Radia Punto dla autora objawień.
Inne książki Risto Mejide
- Negatywne uczucie (2009);
- Niech śmierć będzie z wami (2011);
- #annoyomika (2012);
- nie szukaj pracy (2013);
- miejskie (2014);
- podróżuję z Chesterem (2015);
- X (2016);
- Słownik rzeczy, których nie umiałam Ci wytłumaczyć (2019);
- Plotka (2021);
- Podręcznik drugiej pomocy (2022).