Ramón J. Sender Urodził się 3 lutego 1901 w Chalamera, Huesca. Dziennikarz i pisarz, należy do tego pokolenia autorów, które negowały swoje przekonania i ideologie polityczne, zmieniając jednocześnie konwulsyjną panoramę swoich czasów. Skończone wygnany we Francji a później poszedł do Meksyk y Stany Zjednoczone. Na pracować z tą postacią realistyczny i oznaczone tym osobistym rewolucyjnym akcentem, zawiera tytuły takie jak Magnes, powieść o wojnie w Maroku, w której brał udział na początku XX wieku; Pan Witt w kantonie, która jest Krajową Nagrodą Literacką, Kronika Świtu, autobiograficzne lub Requiem dla hiszpańskiego wieśniaka, przy czym ta ostatnia jest najbardziej znana. To jest jeden wybór frazy tych prac i kilka innych.
Ramón J. Sender — Wybrane zwroty
Nastoletni bandyta (1965)
- Billy i jego przyjaciele, którzy potrafili jeszcze jeździć konno i strzelać z broni, schronili się w górach na południe od Lincoln i tam założyli swoją kwaterę główną. Billy czuł się pokonany, ale nie pokonany, ponieważ tylko ten, kto przyjmie warunki zwycięzcy, zgodnie z dawnymi zasadami, zostaje pokonany na wojnie.
- W tamtych czasach Billy zaczynał zdawać sobie sprawę z samotności, która mu zagrażała. Dzięki temu, że z tego czy innego powodu okazał się lepszy, a przede wszystkim dzięki bezkompromisowej odwadze i własnym wyczuciu rzeczy, został sam. Wyższość, gdy staje się nadmierna, jest samotnością, a samotność jest niebezpieczna.
Król i królowa (1949)
Opowieść o arystokratycznym pałacu w Madrycie w czasach przed wojną domową i 18 lipca 1936 roku, który wyznacza początek odwrócenia dotychczasowych stosunków społecznych.
- Jego wrażliwość jako andaluzyjskiego chłopa rozbłysła w blasku pamięci legendy z czasów wsi.
- Akt kobiety ukazał się Rómulo w pamięci księżnej jako coś wielkiej czystości.
- Wygląda na to, że bomba na tarasie przybyła i eksplodowała z woli Rómulo. Wygląda na to, że to on wyrzucił mnie z tych pokoi, a jednak przychodzę do tych innych, uciekając i czekając. Uciekając od niego. I czeka na niego.
- Nie przyszło mu do głowy, że przedstawienie nie usprawiedliwiało moralnie jej pokazywania się przed nim nago. Ale ta ostatnia wydawała się Rómulo cudem, który nie wymagał wyjaśnienia. Przydarzyło mu się to, ponieważ miał prawo, by mu się to przydarzyło.
- Tego lipcowego poranka 1936 roku księżna wciąż pływała w basenie… Przepłynęła całkowicie naga, a jej ciało ślizgało się płynnymi ruchami między marmurowymi podłogami basenu. Unosił się nieruchomo na powierzchni, gdy Rómulo zapukał do drzwi prowadzących do ogrodu.
Pan Witt w kantonie (1935)
Historia buntu w tzw. kantonie Cartagena, gdzie inżynier Jorge Witt wdaje się w zazdrość ze swoją żoną Milagritos Ruedą.
- (...) Poszukiwano potężnego sojusznika: światła. Uciekł z cieni, które go zdradziły.
- Obawiając się utraty stanowiska, nie odważył się nawet pochwalić ułaskawienia.
- Napisałem go (dobrze pamiętam) w ciągu dwudziestu trzech dni, pobudzony presją, którą znali i wycierpieli wszyscy pisarze, zwłaszcza na początku.
- Zwariowany? Czy to możliwe, że ludzie szaleją z miłości? Zazdroszczę mu jego zdrowia psychicznego, ale jutro będę o wiele bardziej zazdrosna o jego szaleństwo.
Requiem dla hiszpańskiego wieśniaka (1953)
Opowieść o najważniejszych wydarzeniach z życia Paco el del Molino, a także intrygach, zemście, strachu i gniewie, którym jest poddawany, a wszystko to spowite atmosferą napiętego spokoju.
- Co zrobili mężczyźni, mężczyźni cofną.
- Dzieci i zwierzęta kochają ten, kto je kocha.
- Bez śmiechu i bez łez życie nie miałoby sensu.
- W kuchni jest dobrze. Wiem też, jak żyć.
- Całe miasto było ciche i ponure, jak ogromny grobowiec.
Teza Nancy (1962)
Przygody amerykańskiej studentki, która odwiedza Sewillę, by udokumentować się do pracy doktorskiej na temat hiszpańskiego folkloru. Dowiadują się o nich w serii dziesięciu listów do jej kuzynki Betsy.
- Sąsiad to taki, którego żony pragniemy. Taka jest definicja Biblii.
- Jak można wywnioskować, w tym kraju poważne jest mówienie o czymkolwiek w złym guście.
- Ponieważ Curro jest uniwersalnym krewnym. Wszędzie ma kuzynów. Gdziekolwiek pójdziemy, zawsze znajdzie kogoś, o kim mówi, że jest kuzynem.
- To malange lub malángela (nie wiem, jak to powiedzieć). Kategorie braku seksapil są trzy: pierwsza, malasombra; drugi, malang; trzeci, popiół.
- Nikt w Sewilli nie uważa się za zobowiązany wierzyć w to, co mu się mówi, a jeśli słucha z zainteresowaniem, to tylko w odpowiedzi na łaskę lub brak łaski mówcy. Nikt też nie udaje, że mu się wierzy, ale tylko po to, by go wysłuchać.