Powrót catón – Matilde Asensi

Jedną z najbardziej znanych i cenionych książek Matilde Asensi jest Ostatni Catón. Książka ta była jedną z tych, które zapoczątkowały jego karierę literacką. Więc może stało się tak z tego powodu, a może dlatego, że pisarz chciał wrócić do historii, która Powrót catón został opublikowany w 2021 r. i był to książka, którą wielu chciało przeczytać, zwłaszcza ci, którym podobała się pierwsza.

Ale o co chodzi? Czy dorównuje „Ostatniemu kotowi”? Jakie macie opinie i uwagi krytyczne? O tym wszystkim chcemy porozmawiać z Tobą w tym artykule.

Streszczenie Powrotu Cato

Jako specjalista od powieści historycznych, „Powrót Catona” przywraca postacie, fabułę i atmosferę, które miały już „Ostatni Catón”. Faktycznie, według autora, Napisał tę książkę pod naciskiem swoich zwolenników mieć drugą część. Biorąc pod uwagę, że jest to jedna z najlepiej sprzedających się książek Matilde Asensi pod względem liczb, otwarcie książki w celu rozpoczęcia nowej historii miało swoje zalety i wady.

Wynik? Oto streszczenie:

«Co może mieć wspólnego Jedwabny Szlak, kanały Stambułu, Marco Polo, Mongolii i Ziemi Świętej? Tego właśnie będą musieli się dowiedzieć bohaterowie Ostatniego Cato, Ottavia Salina i Farag Boswell, ponownie narażając swoje życie, aby rozwiązać zagadkę, która zaczyna się w I wieku naszej ery. Napisany z rygorem, w rytmie, który trzyma czytelników w napięciu strona po stronie, rozdział po rozdziale aż do samego końca, „Powrót Catón” to mistrzowskie połączenie przygody i historii, z którą Matilde Asensi łapie nas ponownie, aby nie pozwolić nam uciec aż do ostatniego słowa.

Recenzje i krytyki

Drugie części nigdy nie były dobre. A przynajmniej tak mówią. W tym przypadku, Czy Powrót Cato był na równi z Ostatnim Cato? Cóż, istnieją opinie na każdy gust. Zebraliśmy niektóre z nich:

«To łatwa w czytaniu książka, która dostarcza rozrywki, zwłaszcza jeśli podoba Ci się tematyka. Matilde Asensi po raz kolejny używa swojej broni podczas pisania, aby stworzyć historię pełną intryg, dobrze utkaną i udokumentowaną, a także zabawną. Wydaje się, że w porównaniu do swojej poprzedniczki („Ostatni Cato”) dzieło zebrało złe recenzje. Przeczytałem ją ponad dziesięć lat temu i prawdą jest, że w taki sam sposób, w jaki pamiętam, że wydała mi się ona bardziej interesująca, ekscytująca i zawierająca więcej akcji, nie mogę wyrazić opinii na temat ewolucji bohaterów (do tego stopnia, że generowanie profilu psychologicznego każdego z nich) odnośnie tej drugiej części, ponieważ nie pamiętam zbyt wielu szczegółów, a jest to coś, na co wielu czytelników skarżyło się lub przynajmniej wskazywało, między innymi, jako coś negatywnego.

„Podążając za Matyldą, ta książka opowiada historię pełną przygód i tajemnic, która wciąga od samego początku. Już darzę szczególną sympatią wszystkich bohaterów.
W przeciwieństwie do Ostatniego Cato, w tej powieści rozdziały są krótsze, a historia, moim zdaniem, od początku bardziej dynamiczna. Co prawda niezbędne wprowadzenie odbyło się już w pierwszej części, ale jeśli już będę miała wybierać z tych dwóch, to wybiorę pierwszą.. Zakończenie mnie zaskoczyło! „Zacząłem czytać tę powieść z wielkim entuzjazmem i wcale mnie nie zawiodła”.

«Wybrałam tę książkę, bo bardzo podobała mi się pierwsza część sagi, ale to było totalne rozczarowanie. Czytałam też inne dzieła autora i są one bardziej dynamiczne, ale jak to mówią, drugie części były nigdy dobrze. Pisząc tę ​​książkę, autor dokładnie zbadał historię i chce zamortyzować ten wysiłek, zapisując kolejne strony nudnej historii w fabule pozbawionej rytmu i z niewielką ilością fabuły. Czytając tego typu książki, jako czytelnik nie chcę poznać historii szczegółowo jak historyk, ale raczej miło spędzić czas. Autor zakopuje nas w tysiącach danych historycznych, które nie wnoszą nic do fabuły, jedyne, co robi, to zanudza czytelnika, w liceum chodziłem na o wiele przyjemniejsze zajęcia z historii.

«Jak niemal wszyscy zauważyli, książka rozczarowuje. Być może wiązał z nim wysokie oczekiwania, ze względu na dobrą pamięć o swoim poprzedniku („Ostatni Cato”). Wydaje mi się to przewidywalne i powtarzalne. Czasami myślę, że nie zostało to dobrze wyjaśnione. Po jej przeczytaniu wziąłem pod uwagę fakt, że moje upodobania literackie prawdopodobnie zmieniły się przez te 10 lat: poprzednią wspominam z wielkim sentymentem, a w tej nawet nie podoba mi się jego styl pisania. Nie polecam”.

„W tym momencie, gdy narracja przenosi nas w różne zakątki globu, bez problemów ekonomicznych (do dyspozycji bohaterów milionerzy), opisuje poszukiwania archeologiczne (ossuaria, księgi, testamenty), tajemnicze zagadki o zabarwieniu biblijnym i razem z wyścigiem z czasem w najlepszym stylu Indiany Jonesa nie jest już czymś nowym, oryginalnym i zaskakującym. W skrócie: o tym właśnie jest „Powrót Cato”.
Nie jest zły. Ale książki z fabułą tego typu już nasyciły rynek. Wielka szkoda, że ​​Matilde Asensi uległa pokusie zrobienia drugiej części. Gdyby zadowolił się tylko tym pierwszym, „The Last Cato”, pozostałby w chwale wraz z zasłużonymi pięcioma gwiazdkami. W tym przypadku ledwo dochodzi do trzech.

Choć wielu chwali tę książkę, Wydaje się, że Ostatni Catón był książką o wiele bardziej oryginalną, lepiej napisaną i z postaciami silniej związanymi z czytelnikami. Również dlatego, że ukazała się przed boomem na niektóre rodzaje książek, zyskała większe uznanie. W tym przypadku „Powrót Cato” opiera się na wykorzystaniu prawie tych samych zasobów, co inne książki kryminalne i przygodowe, a ponadto jest przewidywalny.

Kim jest Matylda Asensi

Matilde Asensi to jedna z najbardziej znanych pisarek hiszpańskich. Ten specjalizuje się zwłaszcza w powieściach historycznych i przygodowych.

Jest jedną z nielicznych autorek, która od małego czuła tego „robaka” do pisania, choć początkowo się temu nie poświęciła. Była wielką czytelniczką i studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie w Barcelonie. To sprawiło, że przez pewien czas poświęciła się pracy w wiadomościach radiowych (np. Radio Alicante-SER czy Radio Nacional de España). Był także korespondentem agencji EFE i współpracował z takimi gazetami jak La Verdad i Información.

W 1991 roku zdecydował się porzucić dziennikarstwo i ubiegać się o stanowisko administracyjne w Walencji, co dało mu czas na pisanie.

Tak więc, W 1999 roku opublikował swoją pierwszą powieść Bursztynowy pokój. Odniósł ogromny sukces i publikuje coraz więcej powieści.

Inne prace Matilde Asensi

Biorąc to pod uwagę Matilde Asensi posiada wieloletnie doświadczenie, To normalne, że masz do wyboru kilka powieści. Tutaj wymienimy wszystkie, które istnieją do tej pory.

• Pokój Bursztynowy.
• Iacobus.
• Ostatni katon.
• Utracone pochodzenie. To jedna z najbardziej kontrowersyjnych powieści autora ze względu na oskarżenie o plagiat.
• Peregrynacja.
• Wszystko pod niebem.
• Trylogia „Martín Ojo de Plata” skomponowana przez:
  • Kontynent.
  • Zemsta w Sewilli.
  • Spisek Cortésa.
• Powrót katonu.
• Sakura.

Czytałeś „Powrót Cato”? Co o tym sądzisz?