Poto i Cabengo
Poto i Cabengo to antologia poezji napisana przez wielokrotnie nagradzaną hiszpańską aktorkę, modelkę, poetkę i autorkę Alejandrę Vanessę. Praca ukazała się w 2015 roku nakładem wydawnictwa Valparaíso. Jest rzeczą oczywistą, że obawiam się publikować zapowiedź streszczenia, podsumowania lub wyjaśnienia tej książki Poto i Cabengo To stronnicza biografia, wykład o grze słów i list miłosny do języka.
Na pierwszy rzut oka i bez znajomości historii Poto i Cabengo, Mogłoby się wydawać, że jest to dziwny, błędny zbiór wierszy, zawierający liczne błędy gramatyczne. Jednakże, Tytuł ten przeciwstawia znaczącemu znaczącemu i znajduje sposób na przekazanie komunikatu poza linią wyznaczoną przez ustalony język., używając kombinacji języka niemieckiego, angielskiego, hiszpańskiego i czegoś nowego.
pochodzenie Poto i Cabengo
Zbiór wierszy autorstwa Alejandry Vanessy opowiada na przemian dwie historie: swoją oraz Grace i Virginii Kennedych, para bliźniaków, które ze względu na poważną izolację społeczną stworzyły własny język do wzajemnej komunikacji. Grace i Virginia urodziły się w 1970 roku w Columbus w stanie Georgia. Ich pierwsze godziny były normalne, trzymali się za głowę i nawiązywali kontakt wzrokowy z rodzicami.
Jednak Wkrótce potem dostali ataku padaczki i ojciec sądził, że cierpią na jakiś rodzaj upośledzenia umysłowego.. Obawiając się najgorszego, mężczyzna poprosił lekarza o diagnozę, a ten tylko potwierdził jego obawy. Aby chronić swoje dziewczyny, pan Kennedy odizolował je od świata. Niezadowolony z tego rzekomy stan spowodował, że zarówno ojciec, jak i jego żona pozostawili swoje dzieci losowi.
Jak nauczyć się mówić, jeśli nikt do Ciebie nie mówi?
Oboje rodzice Grace i Virginii pracowali poza domem, więc zostawili córki pod opieką babci., który mówił tylko po niemiecku. Chociaż stara kobieta dbała o wszystkie podstawowe potrzeby bliźniaków, nie bawiła się z nimi ani nie wchodziła z nimi w interakcję, co stwarzało potrzebę, aby maluchy musiały znaleźć własny sposób komunikowania się, ponieważ nie mogły chodzić do szkoły ani wychodzić albo dom.
Ojciec postanowił nie wysyłać ich do szkoły, gdy dowiedział się, że rozwinęli nowy język, co uważał za postęp w swoim upośledzeniu umysłowym. Kiedy jednak mężczyzna stracił pracę, a w urzędzie pracy opowiadał o rodzinie, pracownik socjalny zasugerował mu, aby zabrał córki do logopedy. W związku z tym przewieziono ich do szpitala dziecięcego w San Diego.
Odkrycie fałszywej diagnozy
W szpitalu rodzina spotkała się z terapeutką Alexą Kratze, która natychmiast im to powiedziała Virginia i Grace miały normalny poziom inteligencji, nawet powyżej średniej, ponieważ wymyśliły zupełnie nowy język i bardzo złożone. Mówili to bardzo szybko, w rytmie staccato z cechami niemieckiego, bardzo słabego angielskiego i innych dźwięków.
Te elementy, dodany do jego neologizmów i różnych specyficznych modalności gramatycznych, To właśnie ich Alejandra Vanessa używa do tworzenia każdego wiersza. Przynajmniej w zakresie jego najbardziej podstawowej kompozycji, czyli poszanowania szybkiego rytmu, gier słownych, oryginalnych kompozycji językowych i niekonwencjonalnych zastosowań języka.
Emocjonalna pieczęć mówienia bez zwykłych słów
Alejandra Vanessa Twierdzi, że odkąd poznała historię bliźniaków Kennedy, utożsamiła się z ich uczuciami, ponieważ ona sama przeszła kryzys stresowy, który przez kilka miesięcy uniemożliwiał jej komunikowanie się z otaczającymi ją ludźmi.
Następnie Zaczęła myśleć o nowym sposobie patrzenia na język, wymyślając słowa dla siebie i swoich przyjaciół.. Według autora każdy człowiek mówi swoim własnym językiem, ma swoje charakterystyczne formy, formuły, których należy przestrzegać w rozmowie z innymi.
W wywiadzie ktoś ją zapytał, dlaczego wybrała historię Poto i Cabengo, skoro nie zna niemieckiego, angielskiego ani języka wymyślonego przez bliźniaków w ich książce. W tej sprawie odpowiedziała: „Wszystkie te języki krzyżują się w zbiorze wierszy, w środku wersetóww mylący sposób, z zamiarem wprowadzenia w błąd także czytelnika.”
Przykład rozmowy Virginii i Grace
„Grace: Cabengo, padem manibadu peeta.
Virginia: Doan z domu bada tengkmatt, Poto.
Próbka poezji, którą można znaleźć w Poto i Cabengo
„Z wciąż mokrymi rękami”
„Matka wybiera cyfry: sześć sześć pięć zero
siedem dziewięć cztery cztery jeden,
wybrany numer nie istnieje,
Sprawdź ponownie.
Znowu sześć sześć pięć zero siedem dziewięć cztery jeden,
jeden mniej.
Z każdym tonem interpretuj
co je, czym się poci, jaki płyn do płukania, co.
Natychmiast rozmowa przeradza się w inną historię:
jeden dla Boga,
dla-boga-dla,
Bóg,
powieść
nie ja.
Y.
Telefon na podłodze.
„Ręce są suche”.
O autorze
Alejandra Vanessa Jurado Bueno urodziła się 16 maja 1981 roku w Kordobie w Hiszpanii. Ukończył filologię hiszpańską na Uniwersytecie w Kordobie, swoje pierwsze kroki literackie stawiał w warsztatach poetyckich koordynowanych przez Pabla Garcíę Casado w Kordobie Casa del Ciprés. Jej twórczość poetycka publikowała m.in Mistrz wandalizmu, naga wyspa, salamandra, Musu, Hamak płócienny Prima Littera, Notatniki Minotaura o Twórca książki.
Jego dzieła zostały przetłumaczone na język angielski i włoski, a jego dzieła zdobyły takie wyróżnienia jak Pierwsza Nagroda za Sueños de San Valentín (2021), I nagroda w III Konkursie Poetyckim Urzędu Miasta Adamuz. (2007), II Nagroda II Konkursu na Krótkometrażową Fikcję im. Cardenala Salazara (2004) oraz Nagrodę Poetycką Andalucía Joven (2004).
Inne książki Alejandry Vanessy
Poezja
- Marilyn chciała być Marisol (2009);
- Impreza w piżamie (2005);
- Brevas Nova (2004);
- szkoła zakonnic (2005).
Włączenie do antologii
- Radia Warszawa. Próbka młodej poezji z Kordoby (2004);
- Niech moc będzie z Tobą (2005);
- Błystki (2006);
- Poetyckie czwartki II (2007);
- Bycie na obrzeżach to także bycie w środku: dziesięć lat The Outskirts (2007);
- Noce Kraba (2008);
- Antologia pocałunku, najnowsza poezja hiszpańska (2009);
- Sais: dziewiętnastu poetów warszawskiej La Bella (2010);
- Życie przed nami (2012).
Narracja
- Strachmistrz (2006).