Tak, czytasz poezję. Od klasyków po nowe pokolenia i nowe talenty odkryte na tysiąc i jeden sposobów. Ponieważ teraz są Remedios de comunicación w nieograniczonej ekspansji. Tam są sieci społeczne przez ekran. I to jest to, że teraz potrzebujesz tylko fraza z natchnionego momentu lub jednego z tych przebojów medialnych który wywyższa cię do niebios.
Dziś mówię o tych nowych nazwiskach i talentach którzy otrzymali to wywyższenie lub są w nim. Pochodzą z tych pokoleń świata, który jest zbyt szybki, ale w którym można zrobić dziurę jednym kliknięciem tego natchnionego wersetu. Spójrz.
Z kasetką i piórem bic - Ofiary
Ofiary lub José Á. Gomez Iglesias, to ten normalny młody człowiek z Vigo że pewnego dnia se zaczyna pisać w sieci i odnosi sukces. Ale jego przypadek nie jest jedyny, ponieważ są to kanały komunikacji z największym łupem dla tych młodych wartości udaje im się połączyć z tysiącami obserwujących.
Ten zbiór wierszy jest ostatni innych, które obejmują maksymalnie objętość kompilacji. Nadal zbiera wiersze i prozę poetycką, w tym samym duchu, co wcześniej publikowane. Jego zawartość? Taką, która zachwyca swoich czytelników: życie codzienne, pasja, zawód miłosny, przyjaźń, smutek, dzieciństwo, nadzieja na lepszy świat, a przede wszystkim wiara, że miłość może wszystko.
Nawet jeśli mnie odkryjesz
Najbardziej podoba mi się w tobie to, że nigdy się nie poddajesz. To nie jest coś, co mówię tylko po to, by powiedzieć, to widać. Za każdym razem, gdy nadchodziły burze strachu, gasiłeś je swoim śmiechem, siłą, pragnieniem. Nie było nic, ale i tak ugasiłeś strach. I spójrz, nie ułatwili ci tego. Inna osoba na twoim miejscu zgubiłaby się na środku Sahary. Ale trzymaj się. Nie chodzi o to, żeby nie próbować. Zawsze przestrzegasz, że oni czegoś od ciebie oczekują, a jeśli nie, to też. Nie musisz zdawać sobie sprawy z telefonu komórkowego ani czyjegoś życia, aby pokazać, że czujesz się komfortowo. Tak, dokładne przeciwieństwo większości. Jednego dnia znikasz, by zgubić się w samochodzie, bo Bóg wie gdzie, a następnego znów się uśmiechasz, jak w dniu, w którym się urodziłeś. Lubisz cieszyć się pełnią życia. Drobne szczegóły, których nikt nie znajduje. Tak wielu, że niektórym nigdy nikomu nie powiesz.
Twoja strona kanapy - Patricia Benito
To samo stało się z Patricią Benito, która po sukces jego pierwszego zbioru wierszy, Pierwszy z poety, wróć z sekundą. Ten kanaryjski poeta z Las Palmas zrobił jakościowy skok od kasyna w Barcelonie, pracującego jako dealer, do literackiego fenomenu werset poświęcony magii życia codziennego lub temu małemu miejscu na świecie. Zaczął też samodzielnie publikować.
Okazuje się, że jestem silny. Z pewnością tak samo jak wcześniej, dopiero teraz wiem.
«Wiele się uczę od ludzi, którzy
otacza.
Niektórzy uczą mnie, jak to zrobić;
inni, dokąd chcę iść ».
Ten nasz brzeg - Elvira Sastre
Elvira Sastre jest inna odpowiednia nazwa wśród tego coraz dłuższego bogactwa nowych wartości poezji narodowej. Urodzony w Segovia w 1992 roku to już jego piąta książka y przygotowuje swoją pierwszą powieść. Z wielkim sukcesem w Meksyku i Argentynie, w tym nowym zbiorze wierszy nadal ujawnia swój świat wewnętrzny i jego najbardziej intymne doświadczenia.
Poczułem, jak korzenie ściskają mi kostki. Nie przestajesz czekać, bo się męczysz, przestajesz czekać, ponieważ hałas po drugiej stronie ustaje, a korzenie wysychają.
Miłość jest jak taniec: aby wiedzieć, jak to zrobić, musisz zacząć jako dwoje, a skończyć jako jedno.
Ataraksja serca - Sara Owl
Urodzony w La línea de la Concepción w 1991 roku Sara Búho podzieliła się z nią swoimi tekstami blog i na portalach społecznościowych od 15 roku życia. Więc tam również przyciągnął uwagę wielu czytelników. Jej styl został porównany do stylu Elviry Sastre. Jego tematy dotyczą też podobnych zagadnień.
{…} Przychodzisz i uświadamiasz mi, że miłość jest jak wróżki Piotrusia Pana, które umierają tylko wtedy, gdy w nie nie wierzysz. Łącząc swoją ranę z moją, przybywasz i stajesz się pierwszą osobą, która może mówić o pokoju, nie wspominając o wojnie. {…}Nagle przybywasz ze swoją armią milczenia, ale tym razem nie idą walczyć; Jak czterolistna koniczyna pośrodku pustyni, nie oszczędzasz, ale dajesz nadzieję.
Dusze Brandona - Cesar Brandon
El zjawisko medialne w tej chwili, ten pedagog społeczny z siedzibą w Granada i urodził się w Malabo en 1993, to kolejny przykład tego, jak plik program telewizyjny talentów, naprawdę można odkryć prawdziwe talenty. Rzecz niezwykła: że jest to sztuka równie spektakularna jak poezja.
Ten zbiór wierszy gromadzi opowiadania, opowiadania i wiersze wszelkiego rodzaju które dotyczą miłości, samotności, zapomnienia, bólu, radości, szczęścia, życia i śmierci.
Artículo 5
Bądź jak poniedziałek, bo w poniedziałek, znużony nienawiścią, nauczył się kochać siebie.
Artículo 6
Wszyscy ludzie mogą się zakochać tyle razy, ile chcą. Jednak nie mają prawa winić miłości, jeśli miłość nie chce się zakochać tyle razy, ile chcą.
A potem są tacy poeci, którzy wciąż ...
Są w stanie anonimowości, który może się zmienić w dowolnym momencie. Że również opublikowali własne wersety i umieścili swoje wersety w sieciach z coraz większą liczbą obserwujących. Za to, że są bardzo blisko, chodźmy w sąsiedztwie mojego domu Królewska siedziba Aranjueza po ich poznaniu i przeczytaniu moje odniesienie nie może być lepsze.
A więc tytuły Pedro Arévalo, poeta nadrzeczny z imieniem mojego dziadka, dane bez wątpienia to znak jakości. I Rocío Cruz, Linarianka, która również wyciągnęła swoje serce z rzeki. Obaj, żniwa 79, pewnego dnia skrzyżowali swoje historie i wersety w Internecie, co połączyło ich we wspólnym wierszu, który uzupełniał emocje, intensywność i uczucia warte odkrycia.
Od szwu do moich skrzydeł - Pedro Arevalo
Od szwu do moich skrzydełjest twój pierwszy zbiór wierszy. 130 stron opisujących, jak to zrobić „Pełen życia, możliwości, popełnionych błędów i wyciągniętych wniosków”. Już przygotuj druga edycja i nowa to obiecuje jeszcze bardziej niż w pierwszym, gdzie miłość, brak miłości, pożądanie, ból i odrodzenie się tych uczuć mieszają się w trzech różnych częściach, ale z tymi samymi szeroko otwartymi wnętrznościami.
Cholerna duma
Budzę się w łóżku, którego nie znam
zmarszczki na pościeli nie pachną jak Ty,
Ale wciąż nawiedzasz moją głowę
na mojej skórze są jeszcze twoje resztki,
może jestem niewolnikiem szaleństwa
że twoja cholerna duma zostawiła po sobie. […]
Kochaj mnie powoli, nie mam (p) śmiechu - Rocío Cruz
A o Rocío Cruz mogę tylko powiedzieć, że już takiego ma trzecia edycja tego zbioru wierszy, a autentyczna uczta bardzo świeżych gier słownych i wersetów, z akcentami towarzyski w małych zdaniach i dialogach, które dzielą trzy części książki zilustrowaną przez samą autorkę.
Trudne, niemożliwe, nie do pomyślenia
Trudno nie stać się wspomnieniem,
Trudno zapamiętać, że muszę to zrobić,
niemożliwe jest nie zachowanie odległości między dwoma ciałami,
niemożliwe jest to, że moje serce i moja głowa
trzymaj się z dala,
nie do pomyślenia jest nie myśleć, jeśli za tobą tęsknię,
Nie do pomyślenia nie tęskni za tobą, kiedy myślę o tobie.