Podsumowanie La Celestina

Celestyna Ze względu na swoje znaczenie historyczne uważane jest za jedno z najważniejszych dzieł literatury hiszpańskiej. Jego treść odzwierciedla ważne szczegóły dotyczące artystycznych i kulturowych przemian przełomu XV i XVI wieku. Był to także rewolucyjny czas dla literatury ze względu na innowacje w używaniu języka i zmiany stylu.

Ponadto Celestyna większość literaturoznawców ulokowała ją w obrębie gatunku tragikomedii. Niemniej jednak, Trudno jest zaklasyfikować to dzieło do określonego gatunku, ponieważ śmierć i tragedia są kluczowymi elementami w rozwoju. Podobnie autorstwo tego utworu stwarza pewne pytania, które od wieków nie zostały do ​​końca rozstrzygnięte.

Autorstwo Celestyna

Fernando de Rojas został uznany za autora Celestyna. Jednak wiele źródeł sugeruje, że ten hiszpański pisarz ukończył tylko tekst przygotowany przez nieznanego pisarza. Odnośnie tożsamości anonimowego pisarza —Czy pierwszy akt pozostał w ostatecznej strukturze utworu— historycy wskazują na Menéndeza i Pelayo.

Biograficzna synteza Fernando de Rojas

Urodził się w La Puebla de Montalbán w Toledo w Hiszpanii w 1470 roku w rodzinie żydowskich konwertytów nękanych przez Inkwizycję. Uzyskał tytuł Bachelor of Laws na Uniwersytecie w Salamance. Tam studenci musieli studiować przez trzy lata na Wydziale Artystycznym. Gdzie zapewne uzyskał wiedzę z zakresu filozofii greckiej i klasyków łacińskich.

W Talavera Rojas pracował jako prawnik i przez kilka lat jako burmistrz przed śmiercią w 1541 r. Chociaż znana jest mu tylko jedna książka -Celestyna- jest to podstawowa praca dla liter hiszpańskich. Sam autor przyznał w liście, że otrzymał napisany pierwszy akt i ponieważ bardzo mu się spodobał, postanowił go ukończyć.

Wersje Celestyna

Książkę można kupić tutaj: Nie znaleziono produktów

Pierwsza znana wersja, Komedia Calisto i Melibea (opublikowany anonimowo w Burgos), pochodzi z 1499 roku i składa się z 16 aktów. W 1502 roku ukazał się pod nazwą Tragikomedia przez Calisto i Melibea. Mimo dramatycznego charakteru spektaklu jego długość - najnowsza wersja liczy 21 aktów - uniemożliwia wystawienie go na scenie.

Na pewno, Celestyna został napisany do czytania przez elitę intelektualną dnia lub na głos dla wykształconych słuchaczy. W związku z tym, rękopis przeszedł przez wiele rąk, zanim dotarł do drukarzy, którzy dodawali poprzednie streszczenia do każdego aktu. W rzeczywistości od pojawienia się pierwszej wersji do końca XVI wieku znanych jest 109 wydań dzieła.

streszczenie

Pierwszy akt

Calisto zakochuje się w Melibei, gdy tylko zobaczy ją po raz pierwszy w swoim ogrodzie (wszedł w to miejsce goniąc jastrzębia). Błaga, dziewczyna go odrzuca. W domu Callisto opowiada o wydarzeniach swoim sługom, wśród nich Sempronio oferuje pomoc słynnej czarodziejki (Celestina). Ale ten ostatni i sługa spiskują, by oszukać bohatera.

Wydziwianie

Czarodziejka otrzymuje w domu Callisto kilka złotych monet za rzekome zaklęcie. Pármeno, inny pracownik Calisto, na próżno ostrzega przed oszustwem wobec swojego pana, który jest zdesperowany. Dlatego Sempronio zwiększa swoje oczekiwania dotyczące maksymalnego możliwego zysku z podstępu i przekazuje go Celestinie. Następnie czarodziejka udaje się do domu Melibei.

Po przyjeździe spotyka Lukrecję (pokojówkę) i Alisę (matkę Melibei). Ten ostatni uważa, że ​​Celestina przychodzi w celach komercyjnych. Kiedy Melibea zna prawdziwe intencje starej kobiety, jest wściekła. Ale Celestinie udaje się przekonać młodą kobietę i sznurem opuszcza to miejsce, którego użyje do wykonania zaklęcia.

Oszustwa i sojusze

EW domu Calisto Celestina „udowadnia” swoją wartość, pokazując opaskę Melibei. Gdy młody mistrz się uspokoi, stara kobieta wraca do domu z Pármeno. Sługa przypomina Celestinie o obietnicy złożonej mu przez nią: wydać mu Areúsę (jednego z jego uczniów). W domu Celestiny umowa została zrealizowana.

Po spędzeniu nocy z Areúsą, Pármeno zostaje skonfrontowany z Sempronio, gdy tylko wraca do domeny Celestino. Po wymianie opinii obaj słudzy decydują się sprzymierzyć się, aby zrealizować swoje plany. Później, Słudzy Calisto przychodzą do domu Celestiny, aby zjeść posiłek z Elizą (inną uczennicą starej kobiety) i Areúsą.

Więcej kłamstw

Celestina zostaje wezwana do domu Melibei przez Lukrecję. Następnie, dziewczyna wyznaje staruszce swoją miłość do Callisto i prosi ją o umówienie się na sekretną randkę z młodym mężczyzną. Jednak Alisa nie czuje się dobrze w związku między swoją córką a Celestiną z powodu złej reputacji starej kobiety. Ale młoda kobieta postanawia kłamać i bronić czarodziejki.

Kiedy Celestina opowiada jej o zaaranżowanej nocnej randce z Melibeą, Calisto daje jej złoty łańcuszek na znak wdzięczności. Kiedy nadejdzie umówiony czas, chłopcy spotykają się, rozmawiają przez chwilę i umawiają się na kolejne, drugie spotkanie. Po powrocie do domu Melibea jest zaskoczona swoim ojcem, chociaż udaje jej się wymyślić dla niego wymówkę.

Chciwość

Sempronio i Pármeno przybywają do domu Celestiny, aby poprosić o swój udział w dochodach. Ale stara kobieta odmawia, w konsekwencji ją mordują. W następnym akcie Callisto dowiaduje się od Sosii i Tristána (jego dwóch pozostałych sług) o śmierci Sempronio i Pármeno. Zostali straceni na placu publicznym w odwecie za popełnione przez nich przestępstwo.

Zemsta i intrygi

Calisto spóźnia się (eskortowany przez Sosię i Tristána) na drugą randkę z Melibeą, dlatego młodzi ludzie mają ze sobą mało czasu. W międzyczasie, Areúsa i Elicia wzywają Centurio, aby pomógł im pomścić śmierć ich nauczyciela i kochanków. Z drugiej strony Pleberio i Alisa (rodzice Melibei) rozmawiają o wygodnym poślubieniu jej.

Tragiczny koniec

Areúsa otrzymuje dodatkowe informacje, dzięki którym może zrealizować swój plan, dzięki niczego niepodejrzewającej Sosii. Zemsta miała zostać skonsumowana podczas następnego spotkania Calisto i Melibei. W chwili prawdy sługom Callisto udaje się uciec z Traso (zabójcy wynajętego przez Centurio). Niestety, kiedy Callisto wychodzi, aby zobaczyć, co się stanie, poślizguje się, spada z drabiny i umiera.

Zniechęcona Melibea wspina się na szczyt wieży, by zhańbić siebie, prosić o przebaczenie i wyznać ojcu o spotkaniach z Callisto. W obliczu rozpaczliwej sytuacji Pleberio widzi tylko z daleka, jak jego córka popełnia samobójstwo po wskoczeniu w pustkę. W końcu ojciec młodej kobiety opowiada żonie o wydarzeniach i kończy się niepocieszonym płaczem.