Cytat Edgara Allana Poe.
Opowiadanie o historiach Edgara Allana Poe (1809 – 1849) jest badaniem twórczości jednego z nieśmiertelnych autorów literatury anglojęzycznej. Chociaż zmarł stosunkowo młodo – w wieku 40 lat – był w stanie opublikować dwadzieścia sześć opowiadań, trzydzieści dwa utwory poetyckie, dziewięć esejów krytycznych i powieść. Wśród nich szczególnie znane są jego krótkie kryminały i horrory.
Ponadto, bostoński pisarz uważany jest za prekursora dwóch gatunków narracyjnych: powieści kryminalnej i powieści science fiction. W konsekwencji nie sposób uniknąć wpływu Poego na niezliczonych późniejszych pisarzy i artystów. W rzeczywistości jego wpływ na kulturę popularną (szczególnie namacalny w archetypie współczesnego detektywa) trwa do dziś.
Streszczenie pięciu emblematycznych historii Edgara Allana Poe
„Sen”
Sen —oryginalna nazwa w języku angielskim — była pierwszym opowiadaniem opublikowanym przez północnoamerykańskiego autora, który podpisał je prostym „P”. Opowieść prowadzona jest przez pierwszoosobowego narratora, który doświadcza mieszanych stanów przebudzenia i snu. wraz z chwilami światła i nadziei. Wiele snów protagonisty jest mrocznych, inne bardzo dobre, ale żaden z nich nie jest mu obcy.
Równolegle, narrator czuje się niekomfortowo ze swoim prawdziwym życiem, w którym nosi ewidentny pesymizm i toksyczne przywiązanie do przeszłości. Jest podekscytowany tylko wtedy, gdy nie śpi, gdy świetlistość prowadzi go w kierunku pozytywnych i czystych emocji. W końcu mówca nadaje większe znaczenie tym wspaniałym wizjom w ciągu dnia niż porannemu światłu po nocy koszmarów.
„Zbrodnie kostnicy Street”
Zabójstwa przy Rue Morgue To podstawowy tekst dla gatunku powieści kryminalnej. Powód: Auguste Dupin, pierwszy współczesny detektyw literacki, zostaje przedstawiony po raz pierwszy w tej historii. Podobnie postać ta jest podstawowym prototypem badacza opartym na racjonalnej analizie i badaniach naukowych w celu rozwiązania spraw.
Historia kręci się wokół brutalnego morderstwa dwóch kobiet, które znajdowały się w zamkniętym pokoju. Potem Dupin wkracza do akcji, gdy ktoś z jego bliskich zostaje wrobiony w morderstwo. Aby rozwiązać zagadkę, konieczne jest rozszyfrowanie, w jaki sposób sprawca uciekł, ustalenie źródła tak dużej przemocy oraz wyjaśnienie tajemniczego głosu w obcym języku, który usłyszeli zdezorientowani świadkowie.
„Tajemnica Marie Roget”
Tajemnica Marii Roget reprezentuje drugie pojawienie się Auguste'a Dupina (trzecie i ostatnie było w "The Purloined Letter"). Akcja rozpoczyna się w 1841 roku odkryciem ciała Mary Rogers —znana atrakcyjna dziewczyna, która pracowała w sklepie tytoniowym— na rzece hudson. Śmierć budzi zainteresowanie opinii publicznej, pojawiają się różne teorie, plotki, a nawet fałszywe zeznania.
Dodatkowo samobójstwo narzeczonego Mary zwiększa spekulacje. Przed tym, Dupin prowadzi czytelnika za rękę w szczegółowej rekonstrukcji morderstwa, od ułożenia odzieży ofiary po jej transport do rzeki. Z tego powodu niektórzy naukowcy identyfikują w tej historii podwójny cel: mądry i edukacyjny.
"Czarny kot"
Na początku, bohater —w więzieniu — twierdzi, że jest zdrowy na umyśle, kiedy opisuje, jak jego istnienie spłonęło. Podobnie ten bohater od dzieciństwa twierdzi, że jest miłośnikiem zwierząt (pasja dzielona z żoną). W rezultacie on i jego partner mieli dom pełen zwierząt, w tym superinteligentnego czarnego kota o imieniu Pluton.
Jednakże, kiedy spożywał alkohol, stał się fizycznie i werbalnie agresywny wobec swojej małżonki i zwierząt domowych. Występek miał obsesję na punkcie kota i zaczął wątpić we wszystko wokół niego. W ten sposób powstaje coraz bardziej mroczny scenariusz, który nieuchronnie prowadzi do efektu jeżących się włosów.
"Zdradzieckie serce"
Zdradzieckie serce podąża za nieznanym i niewiarygodnym narratorem, który upiera się przy zdrowych zmysłach, mimo że właśnie zabił starca z „sępim okiem”. To było chłodno wykalkulowane morderstwo; Po jej spożyciu protagonista rozerwał ciało na kawałki i ukrył je pod deskami podłogi.
Jednak wina powoduje, że narrator oddaje się z powodu halucynacji; podobno morderca wciąż słyszy bicie serca zmarłego. Oprócz, Relacja między ofiarą a sprawcą nigdy nie jest wyjaśniona, podobnie jak znaczenie dziwnego oka. Natomiast szczegóły zbrodni są szczegółowo wyeksponowane.
O autorze, Edgar Allan Poe
Narodziny i dzieciństwo
Edgara Allana Poe.
W Bostonie, Massachusetts, w czwartek 9 stycznia 1809 roku urodził się Edgar Allan Poe. Był najmłodszym z trójki dzieci urodzonych przez Davida Poe Jr. z Baltimore i Elizabeth Arnold Poe z Wielkiej Brytanii (obaj byli aktorami). W rzeczywistości, poeta nigdy nie znał swoich rodzicówPonieważ ojciec opuścił dom wkrótce po urodzeniu pisarz i matka zmarła na gruźlicę w 1812 roku.
Z tego powodu mały Edgar spędził resztę dzieciństwa i młodości w Richmond w stanie Wirginia. tam iBył pod opieką Johna Allana, odnoszącego sukcesy handlarza tytoniem, i jego żony Frances, z którą nawiązał bliską więź. Z drugiej strony relacje z jego nauczycielem były trudne, ponieważ chciał, aby Poe kontynuował rodzinne interesy pomimo przedwczesnego poetyckiego powołania widocznego w chłopcu.
Studia uniwersyteckie, pierwsze publikacje i doświadczenia wojskowe
En 1826, Poe zaczął uczęszczać na Uniwersytet Wirginii, gdzie otrzymał doskonałe stopnie. Ale nie dostał od Allana wystarczającej ilości pieniędzy — z pewnością kwestie finansowe zawsze powodowały nieporozumienia między pisarzem a jego nauczycielem — na pokrycie swoich studiów. Z tego powodu młody literat zaczął stawiać zakłady, ale popadł w długi i musiał wrócić do domu swoich wychowawców.
W Wirginii doszło do nowego niepowodzenia: jego sąsiadka i narzeczona, Sarah Elmira Royster, zaręczyła się z innym. Przygnębiony, Poe miał krótki pobyt w Norfolk przed przyjazdem do Bostonu, gdzie opublikował swoją pierwszą książkę: Tamerlan i inne wiersze (1827). To był dla niego trudny okres finansowy; najpierw próbował zarabiać na życie z dziennikarstwa, a potem zaciągnął się do armii amerykańskiej.
małżeństwo
W latach trzydziestych Poe pracował jako dziennikarz i krytyk, mając na uwadze zdecydowane zamiary utrzymania się wyłącznie z pisania. Większość jego twórczości literackiej zmaterializowała się z: 1835 dzięki wsparciu dżentelmenów milionerów, takich jak John P. Kennedy. W tym samym roku poślubił swoją 13-letnią kuzynkę, Virginię Elizę Clemm (chociaż z akt wynika, że miała 21 lat).
Ostatnie lata
faktycznie Poe nigdy nie ustabilizował swoich finansów; często ulegał nałogom (głównie alkoholizmowi). Co więcej, gdy jego żona zmarła na gruźlicę w 1847 r., para była pogrążona w niepewności. Wreszcie, po kilku nieudanych próbach ponownego małżeństwa, poeta zmarł 7 października 1849 r. z przyczyn, do dziś nie do końca wyjaśnionych.
Wszystkie historie Edgara Allana Poe
- „Sen”, 1831
- Metzengerstein, 1832
- „Rękopis znaleziony w butelce”, 1833
- „Król Zarazy”, 1835
- Bernice, 1835
- Ligeja, 1838
- „Upadek Domu Usherów”, 1839
- William Wilson, 1839
- „Człowiek z tłumu”, 1840
- „Zejście do Maelström”, 1841
- „Zabójstwa Rue Morgue”, 1841
- „Maska Czerwonej Śmierci”, 1842
- „Dół i wahadło, 1842
- „Portret owalny”, 1842
- „Złoty żuk”, 1843
- «Tajemnica Marii Rogêt», 1843
- „Czarny kot”, 1843
- „Serce oskarżycielskie”, 1843
- „Podłużne pudełko”, 1844
- „Skradziony list”, 1844
- „Przedwczesny pogrzeb”, 1844
- „Demon przewrotności”, 1845
- „Prawda o sprawie pana Waldemara”, 1845
- „System dr Tarra i profesora Fethera”, 1845
- „Beczka Amontillado”, 1846
- "Żaba chmielowa", 1849.