Nieskończona trasa

Nieskończona trasa to powieść historyczna napisana przez José Calvo Poyato. Tekst ten opowiada wydarzenia związane z pierwszą turą trasy światowej z wyjątkową precyzją i skrupulatnym poszanowaniem udokumentowanych incydentów. Ponieważ była to przypadkowa i wyboista podróż, rozpoczęta przez Fernando de Magallanes i zakończona przez Juana Sebastiána Elcano.

Historia jest podzielona na dwie części. W pierwszej czytelnik pomaga Magellanowi we wszystkich przygotowaniach do wykonania misji. Początkowym celem było znalezienie alternatywnej trasy na Wyspy Korzenne. Druga połowa, koncentruje się na incydentach podczas podróży, która rozpoczęła się z załogą złożoną z 239 ludzi na pokładzie pięciu statków, ukończony przez jeden statek i 18 ocalałych.

Autor

José Calvo Poyato jest dziś jednym z najbardziej szanowanych historyków hiszpańskich. W swojej pracy nalega na potwierdzenie dokonań tych odkrywców, którzy wypłynęli z Półwyspu Iberyjskiego. w poszukiwaniu nowych terytoriów. To legendarne postacie, które od końca XV wieku zamieniły Hiszpanię w maszynę do podboju niespotykanych dotąd ziem (dla cywilizacji europejskiej).

Jednym z jego przedmiotów badań jest właśnie Fernando de Magallanes. Admirał portugalski - czując się zlekceważony przez swoich rodaków - został obywatelem Hiszpanii. Ta koniunktura pozwoliła mu promować jeden z najbardziej niesamowitych wyczynów w historii ludzkości.

Kariera polityczna

Calvo urodził się 23 lipca 1951 r. W Cabra, gminie w prowincji Córdoba, Andaluzja. Przez dekadę był burmistrzem z tego miasta, a także członek Diputación de Córdoba i poseł do Parlamentu Andaluzji. Podobnie jego siostra Carmen Calvo Poyato jest obecnym pierwszym wiceprezydentem rządu, na czele którego stoi Pedro Sánchez.

José Calvo Poyato jest doktorem historii najnowszej Uniwersytetu w Granadzie. Od 2005 roku definitywnie odszedł od polityki, aby całkowicie poświęcić się swojej pracy jako pisarz. Obecnie jest felietonistą w gazecie ABC i członkiem Królewskiej Akademii Nauk, Fine Letters and Noble Arts of Córdoba. Jest także częścią Andaluzyjskiej Akademii Historii.

Funkcje Twoich publikacji

Jego katalog publikacji składa się głównie z poprzez biografie, eseje i recenzje historiograficzne transcendentalnych wydarzeń i postaci Półwyspu Iberyjskiego. W ten sam sposób w swoich pracach wykazuje szczególne zainteresowanie tym, co wydarzyło się w Andaluzji i miastach Kordoby.

Jego debiut w gatunku był Zaczarowany król (1995), gwiazdy King Charles II. Który w końcu stał się częścią oficjalnej historiografii jako ostatni członek austriackiej dynastii w Hiszpanii. Czyja śmierć zapaliła lont wojny o sukcesję.

Nieskończona trasa

Książkę można kupić tutaj: Nieskończona trasa

Żeglarz z urażoną dumą

W połowie XVI wieku Fernando de Magallanes czuł się niedoceniany przez władców swojego królestwa. Cóż, uważał, że ma wielkie zasługi jako marynarz. Ponadto admirał był chętny do nowych przygód i chętny do eksploracji nieznanego świata, dopiero co „odkrytego” przez Kolumba. Następnie zwrócił się do wielkich rywali swojej korony: królestwa Kastylii.

W tym czasie Hiszpania i Portugalia miały traktat, na mocy którego dzieliły świat. W szczególności granice między domenami jednej i drugiej zostały ustanowione przez wyspy Zielonego Przylądka. Oznacza to, że całe terytorium na zachód od tego archipelagu było terytorium hiszpańskim, podczas gdy na wschodzie należało do Lusitanii.

Propozycja

Oferta Magellana dla Carlosa I polegała na znalezieniu alternatywnej trasy (od strony zachodniej) z Półwyspu Iberyjskiego na wyspy tego gatunku. Dlatego misja pozwoliłaby wykazać, że ten archipelag (Moluków, na terenie dzisiejszej Indonezji) znajduje się po „hiszpańskiej stronie świata”.

Poruszanie się między politykami

Na długo zanim Magellan mógł odpłynąć, musiał pokonać szereg dość trudnych incydentów. Konkretnie, były to pięć lat żmudnych negocjacji - niektóre z nich naprawdę krępujące - opisane przez Calvo Poyato uważnie w pierwszej części książki.

Rozwój tego poprzednika pozwala czytelnikowi poznać funkcjonowanie społeczeństwa hiszpańskiego na początku renesansu. Podobnie, autor ujawnia wiele „tajnych” faktów na temat Sewilli. Ponieważ w tym czasie andaluzyjskie miasto stało się ekonomicznym epicentrum królestwa po odkryciu Indii Zachodnich.

Do morza

Po żmudnych bitwach politycznych oraz spiskach wewnętrznych i zewnętrznych, Magallanesowi udało się wypłynąć z Sewilli 10 sierpnia 1519 roku. Jego trasa: najpierw w kierunku Atlantyku; następnie kierując się na morza południowe (dziś znane jako Ocean Spokojny, właśnie dzięki tej wyprawie).

Admirał dowodził drużyną złożoną z pięciu statków: Trinidad (dowodzony przez niego), San Antonio, Concepción, Victoria i Santiago. Z drugiej strony, Opanowanie historii przez autora jest bardzo namacalne dla rozwinięcia płynnej narracji. Pisarzowi udaje się w niesamowity sposób uchwycić trudności, z jakimi borykają się bohaterowie i jak stają się coraz silniejsi.

Pierwsze niepowodzenia

Zaledwie kilka miesięcy minęło po przekroczeniu Atlantyku, kiedy pojawiły się pierwsze konflikty wewnętrzne i kilka grup rebeliantów. W konsekwencji, Magellan był zmuszony pokazać swoją „ciemną stronę”, aby zachować kontrolę. Dodatkowo surowy południowy klimat pogorszył warunki wyprawy.

Na morzach południowych

Będąc na Oceanie Spokojnym, daleko od znalezienia spokoju, załodze zabrakło jedzenia i zaczęła głodować ... rozpacz była nie do utrzymania. Ale Magellan w końcu dotarł do trasy pierwotnie wyznaczonej przez Kolumba: archipelagu Filipin.

W ten sposób admirał wykazał, że Moluki są „po hiszpańskiej stronie”. Jednak Fernando de Magallanes nie mógł „udowodnić” tego osobiście, ponieważ zmarł przed przybyciem na wyspy tego gatunku. Z tego powodu Juan Sebastián Elcano przejął dowodzenie nad zmniejszoną ekspedycją.

Wierny historii

Ostatnia część historii opisuje wydarzenia na pokładzie Victoria, jedynego w połowie ukończonego statku, który pokonał nieskończoną trasę. Oprócz głodu i nudy po tak długim żeglowaniu, załoga musiała zachować czujność. Nie za mniej, bo droga powrotna wiodła przez wybrzeża Afryki (pod kontrolą Portugalczyków).

Analiza

6 września 1522 roku Elcano i 17 innych mężczyzn zacumowało w Sewilli. Mówiąc słowami José Calvo Poyato, wyczynowi temu nie przypisano należytej wagi. Co więcej, andaluzyjski intelektualista zwraca uwagę, że gdyby wyprawa się nie powiodła, to w Hiszpanii zostałby bardziej zapamiętany. W każdym przypadku, Nieskończona trasa ma tę zaletę, że uratuje naprawdę niesamowity rozdział w historii ludzkości.

Chociaż historia jest interesująca od początku do końca, struktura polityczna pierwszej części książki jest nieco gruba. Dlatego ta część tekstu (na lądzie) lekko nosi czytelników i samego autora. Wreszcie, gdy jego postacie są na pełnym morzu, Calvo Poyato wydaje się spieszyć, aby zakończyć podróż. Mimo to jest to doskonała lektura.