Zdjęcia: Nerea Riesco, profil na Facebooku.
Nerea Riesco Urodziła się w Bilbao i ma bardzo szeroki profil jako dziennikarka, pisarka, redaktorka, komunikatorka i trenerka. Pisał powieści, opowiadania, wiersze i podręczniki. Niektóre z opublikowanych tytułów są Poniedziałki w Ritz, Bramy Raju, Tempus, Słoń z Kości Słoniowej, Ars Magica czy Kraj Motyli, z którą wygrał IX Nagroda Młodego Ateneum w Sewilli. teraz obecny Miasto pod księżycem. Dziękuję bardzo swój czas, uwagę i życzliwość dla esta wywiad gdzie mówi o niej i na wiele innych tematów.
Nerea Riesco — wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja najnowsza powieść nosi tytuł Miasto pod księżycem. Co nam o tym mówisz i skąd wziął się ten pomysł?
RYZYKO NEREA: Tytuł jest już deklaracją intencji, ponieważ „miasto” jest narratorem. powstał pomysł oglądanie filmu dokumentalnego o prawdziwej historii. Znaleźli zwłoki, o których nic nie było znane poza płcią. Co ciekawe, jeśli ofiara nie jest znana, dość trudno jest znaleźć mordercę. To wzbudziło moje zainteresowanie i pomyślałem, że chcę napisać powieść wokół tego pomysłu. Później, podczas roboczego lunchu z moim redaktorem, powiedział mi, że doszło do… luksusowy liniowiec w latach dwudziestych ubiegłego wieku, który wykonał trasę Sewilla-Nowy Jork. I tak zdecydowałem o czasie i przestrzeni. Reszta to już Miasto pod księżycem.
- DO: Możesz wrócić do pierwszej przeczytanej książki? A pierwsza historia, którą napisałeś?
NR:Pierwszą „dorosłą” książką, którą przeczytałem, była Mały Książę. miałem siedem lat i był pierwszym, który przeczytał tak wiele liter i tak mało ilustracji. Kochałem. W rzeczywistości za każdym razem, gdy jadę do nowego kraju, kupuję rodzime wydanie Mały Książę. To jedna z tych książek, które… zmieniają się za każdym razem, gdy je czytasz.
i napisałem moja pierwsza historia mniej więcej do ten sam wiek. Historia kręciła się wokół rodzina krasnali. znakomity ja z kolaże. Widać, że był pod dużym wpływem gnoma Davida. I że było dużo bardziej artystyczne niż teraz.
- AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok.
NR: Gabriel Garcia Márquez, Izabela Allende.
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
NR: wicehrabia Valmontz Niebezpieczne przyjaźnie.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
NR: cisza absolutny. herbata i moje koty obok.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
NR: Jestem całkiem zorganizowany. piszę w godziny pracy, od 8 do 14 godzin. I zawsze w moim spokoju casa.
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz?
NR: Nie ma gatunku, którego bym nie lubił.
- Co teraz czytasz? I piszesz?
NR: Mag z Ziemiomorza, autorstwa Ursuli LeGuin.
nie mogę liczyć w tej chwili to co piszę, ale zaraz to zobaczycie. Tak dobrze się bawię.
- AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza i co zadecydowało, że spróbujesz publikować?
NR: Cóż, moja pierwsza książka z opowiadaniami została wydana w 2002 roku, trochę nieumyślnie, kiedy byłem jeszcze w szkole dziennikarskiej. A pierwsza powieść wygrała Nagroda Młodego Ateneum Sewilla w 2004 roku. Nigdy nie myślałem, że to, co napisałem, nie zostanie opublikowane. To mój zawód.
- AL: Czy ten moment kryzysu, którego doświadczamy, jest dla Ciebie trudny, czy będziesz w stanie zachować coś pozytywnego dla przyszłych historii?
NR: Wszystko, czym żyjesz, służy. Emocje są zawsze takie same, bez względu na upływ lat, nawet wieki. Strach, miłość, zemsta, nienawiść, odwaga, chciwość… wszyscy je czuliśmy. Jedyne, co się zmienia, to historia, która je uruchamia. I tam właśnie jesteśmy my, pisarze. Jesteśmy wampirami emocji (własnych i innych).