Pokłon Trzech Króli Rubensa.
Cóż, tak, są tutaj. Jeszcze rok Reyes Magos Mam nadzieję, że przynieśli ci wszystko, o co prosiłeś, w zależności od tego, jak dobrze lub gorzej się zachowałeś. Zostawili mi to 5 wierszy 5 klasycznych pisarzy, takich jak Lope de Vega, Rubén Darío, Santa Teresa de Jesús, GK Chesterton lub Luis Rosales. Zjeść pyszny roscón z czekoladą i pięknymi wersetami.
Przybycie Trzech Króli - Lope de Vega
Królowie, którzy po nich przychodzą,
nie szukaj już gwiazd,
bo gdzie jest słońce
gwiazdy nie mają światła.
Królowie ze Wschodu
tylko na wschód od słońca,
że piękniejszy niż Apollo,
Świt pozostawia znakomicie.
Patrząc na jego piękne światła,
nie podążaj już za swoim,
bo gdzie jest słońce
gwiazdy nie mają światła.
Nie szukaj teraz gwiazdy
że jego światło pociemniało
to nowo narodzone słońce,
w tej Virgin Aurora.
Nie znajdziesz już w nich światła,
dziecko już cię zapala,
bo gdzie jest słońce
gwiazdy nie mają światła.
Chociaż udaje, że się zaćmiewa,
nie zauważaj jej płaczu,
ponieważ nigdy nie pada tak dużo
jak wtedy, gdy wschodzi słońce.
Te piękne łzy
gwiazda jest już ciemna,
bo gdzie jest słońce
gwiazdy nie mają światła.
Trzej mędrcy - Ruben Dario
-Jestem Gaspar. Tutaj przynoszę kadzidło.
Przychodzę powiedzieć: życie jest czyste i piękne.
Bóg istnieje. Miłość jest ogromna.
Wiem wszystko od boskiej Gwiazdy!
*
-Ja jestem Melchior. Moja mirra pachnie wszystkim.
Bóg istnieje. On jest światłem dnia.
Biały kwiat ma stopy w błocie.
A w przyjemności jest melancholia!
*
-Ja jestem Baltasar. Przynoszę złoto. zapewniam
że Bóg istnieje. Jest duży i silny.
Wiem wszystko od czystej gwiazdy
który lśni na diademie śmierci.
*
-Gaspar, Melchor i Baltasar, zamknijcie się.
Miłość triumfuje, a jego partia zaprasza cię.
Chrystus wstaje, rozjaśnia chaos
i ma koronę Życia!
Sonet - Luis Rosales
Ze słodkim i poważnym, żarliwym majestatem,
podczas gdy miotła płonie, śpiewając,
królowie przybywają, gdy słońce leje
jego dziewczyna niewinna starożytność złota.
Pyskami i wargami roześmianej pszczoły
gdzie miód leci z gałęzi na gałąź
całowali Pana, który ich obejmuje
wierzące serce radosnego mirtu.
Dotyk i dłonią pianki fluwialnej,
ofiarowali mu bezbronne złoto
i powolne kadzidło wniebowstąpienia brunetki:
Wszystko w powietrzu jest ptakiem i piórkiem,
przywracane jest niebo
aw bezbronnym ciele czas marzy!
Trzej mędrcy - GK Chesterton
Idziemy bardzo wolno, w deszczu lub śniegu,
w poszukiwaniu miejsca, gdzie ludzie się modlą.
Droga jest tak płaska, że nie jest to łatwe
podążaj za nim bez zgubienia się.
Uczyliśmy się, gdy byliśmy młodzi
aby rozwiązać ciemne zagadki
i nasza trójka o tym wie
starożytna tradycja labiryntu.
Jesteśmy mędrcami innych czasów
a oprócz prawdy wiemy wszystko.
Chodziliśmy dookoła góry,
I straciliśmy z oczu las wśród drzew
i dla każdego zła nauczyliśmy się imienia
nieskończony. Szanujemy szalonych bogów;
nazwaliśmy Furies Eumenides.
Bogowie siły odsłonili je
wyobraźni i filozofii.
Wąż, który sprowadził na człowieka tak wiele nieszczęść
gryzie własny skręcony ogon
i nazywa siebie Wiecznością.
Pokornie idziemy ... Pod śnieg i grad ...
Stłumione głosy i zapalona latarnia.
Taka prosta jest ścieżka, którą moglibyśmy
stracić orientację.
Świat staje się biały i straszny
i biały i oślepiający dzień, który wschodzi.
Otoczeni światłem idziemy oszołomieni
za coś tak dużego, że nie można go zobaczyć
i tak proste, że nie można tego powiedzieć.
Chłopiec, który istniał
zanim zaczęły się światy
(… Musimy jeszcze trochę pospacerować,
wystarczy otworzyć zamek),
chłopiec, który bawił się księżycem i słońcem
baw się teraz sianem.
Siedziba, w której karmią się niebiosa
-Ta stara i dziwna siedziba, która jest nasza-
gdzie nie wypowiadane są mylące słowa
a miłosierdzie jest proste jak chleb
i cześć twarda jak kamień.
Chodźmy pokornie, pokorne są niebiosa,
A gwiazda świeci jasno, nisko, ogromnie,
a żłób leży tak blisko nas
że będziemy musieli daleko podróżować, aby go znaleźć.
Słuchać! Śmiech budzi się jak lew,
jego ryk rozbrzmiewa na równinie
a całe niebo wrzeszczy i drży
ponieważ osobiście Bóg narodził się na nowo,
a my jesteśmy tylko małymi dziećmi
że w deszczu i śniegu idą dalej.
W święto Świętych Królów - Święta Teresa od Jezusa
Cóż, gwiazda
już przybywa,
idź z królami
moje stado.
Wszyscy idziemy razem
zobaczyć Mesjasza,
dobrze widzimy spełnione
i do proroctw.
Cóż, w naszych czasach
już przybywa,
idź z królami
moje stado.
Przynieśmy mu prezenty
wielkiej wartości,
Cóż, królowie nadchodzą
z tak wielkim wrzodem.
Raduj się dzisiaj
nasza wspaniała Zagala,
idź z królami
moje stado.
Nie leczyj, Llorente,
szukać powodu,
zobaczyć, kim jest Bóg
aqueste garzon.
Daj mu swoje serce
i jestem zdeterminowany:
idź z królami
moje stado.