Portret Oziasa Humphry'ego.
Jane Austen kończy dziś 244 lata i zawsze dobrze jest jej pogratulować. Możliwie, że, w tych dniach dobrych i romantycznych duchów u szczytu, złapmy jego książkę lub zobaczmy niektóre z jego filmowych adaptacji. Trudno się zmęczyć ponadczasowe historie miłosne. Dziś ją pamiętam niektóre frazy i fragmenty z jego najwybitniejszych dzieł.
Jane Austen
Urodziła się w Steventon i jest brana pod uwagę jeden z najbardziej wpływowych autorów w literaturze anglosaskiej, ale także uniwersalnej w jej najbardziej romantyczny gatunek.
Zaczęła pisać, gdy była dzieckiem, ale jego pierwsza praca opublikowano Rozważna i romantyczna, z którym zdobył już imię w świecie literackim. Dwa lata później to nastąpiło Duma i uprzedzenie, która przyniosła mu wielki sukces i prawdopodobnie jest jego najbardziej znana powieść.
Te Novelas przez Austen, również z tradycyjnym tonem bardzo popularne już w swoim czasie. Wpłynęli także na późniejsze pokolenia nie tylko pisarzy angielskich. Jego najnowsze tytuły, Perswazja y opactwo Northanger, zostały opublikowane pośmiertnie.
Wybór frazy
- Szczęście w małżeństwie zależy wyłącznie od szczęścia.
- Całe życie byłam samolubną istotą, nie w teorii, ale w praktyce.
- Jaką wartość może mieć życie, jeśli nie jesteśmy razem?
- Moje postacie będą miały po kilku udrękach wszystko, czego zapragną.
- Doświadczenie jest dobre u mężczyzny.
- Dobro nie zawsze prowadzi do dobrego zakończenia. To prawda uznawana przez wszystkich.
- Nikt nie narzeka, że ma to, na co nie zasługuje.
- Jeśli istnieje zdolność naszej natury, którą można uznać za wspaniałą, to jest nią pamięć.
- Mężczyzna jest zawsze niezrozumiały, gdy widzi, jak kobieta odrzuca ofertę małżeńską.
- Nie chcę, żeby ludzie byli mili, więc oszczędza mi kłopotów z ich polubieniem.
Fragmenty
Rozważna i romantyczna
Marianne zaczęła zdawać sobie sprawę, że jej szesnastoletnia beznadziejność znalezienia mężczyzny, który zrealizowałby jej idee męskiej doskonałości, była lekka i bezpodstawna. Willoughby zaoferował jej teraz tyle, o czym marzyła jej wyobraźnia w innych, bardziej optymistycznych w niej prawdziwe uczucie; a jego postępowanie wskazywało na powagę w jego pragnieniach i autentyczność w jego darach.
Emma
Emma Woodhouse, piękna, inteligentna i bogata, z zamożną rodziną i dobrym charakterem, wydawała się gromadzić w swojej osobie najlepsze dary, jakie istniały; a ona żyła blisko dwadzieścia jeden lat i nie miała prawie nic, co by ją drażniło lub złościło. Była najmłodszą z dwóch córek bardzo kochającego i pobłażliwego ojca, a na ślubie swojej siostry od najmłodszych lat zajmowała się domem. Jej matka nie żyła zbyt długo, by mogła zachować coś więcej niż mgliste wspomnienie jej pieszczot, a guwernantka, kobieta o wielkim sercu, zajęła jej miejsce prawie jak matka.
Duma i uprzedzenie
Kiedy pan Darcy dostarczył jej ten list, Elżbieta nie spodziewała się, że Elżbieta odnowi jej oferty, ale nie spodziewała się też, bynajmniej nie takiej treści. Łatwo się domyślić, z jakim niepokojem przeczytał to, co powiedział i jakie jeszcze sprzeczne emocje wzbudził w piersi. Podczas czytania nie dało się jasno określić jego uczuć. Najpierw ze zdumieniem zauważyła, że Darcy wciąż znajduje wymówki dla swojego postępowania, kiedy była głęboko przekonana, że nie jest w stanie znaleźć żadnego wyjaśnienia, że słuszne poczucie przyzwoitości nie zmusi go do ukrycia się.
opactwo Northanger
Pogłębienie przyjaźni między Katarzyną i Izabellą było tak szybkie, jak jej początki były wylewne, a wszelkie stopnie rosnącego uczucia zostały przezwyciężone tak szybko, że wkrótce nie było już żadnych dowodów, aby dać o nim swoim przyjaciołom lub sobie nawzajem. Nazywali się po imieniu, zawsze szli ramię w ramię, dołączali do tej samej grupy tanecznej i nie pozwalali się rozdzielać; jeśli deszczowy poranek pozbawił ich innych rozrywek, zachowywali determinację, by się spotkać, przeciwstawić się wilgoci i błocie i zamykać się razem, by czytać powieści.