Każdego roku dzień książki obchodzony jest 23 kwietnia. Jest to data, w której wiele księgarni oferuje rabaty i organizuje różnorodne działania związane z literaturą.
Jednak dzień książki ma początek, ponieważ nie było obchodzone od zawsze. Jeśli chcesz wiedzieć, co to jest i dlaczego obchodzi się ten dzień i komu należy się taka data, czytaj dalej, aby się dowiedzieć.
Pochodzenie dnia książki
Dzień książki upamiętnia promocję czytelnictwa, tworzenie opowiadań, a także ochronę własności intelektualnej. wszystko to związane jest z książką i obchodzone w ten sposób od wielu lat. Czy wiesz jednak, jakie było jego pochodzenie?
Wiele osób nie wie, że ten, który jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Książki należy do Hiszpana. Tak, dokładnie. Obchody rozpoczęły się od sugestii Hiszpanii i dopiero po latach, w 1988 roku, UNESCO zdecydowało, że będzie to obchody międzynarodowe. W rzeczywistości dopiero w 1989 r. Zaczęto obchodzić go w innych krajach, ale tak się stało w Hiszpanii i robi to już od dłuższego czasu.
Kto stworzył dzień książki?
Ilekroć mówi się, że 23 kwietnia jest dniem książki, rozważa się powód, dla którego obchodzi się go w tym dniu, a nie w innym. I chociaż odpowiem na to pytanie w następnej części, chcę, żebyście wiedzieli coś, o czym wie niewielu: kto był twórcą dnia książki?
Bo tak, była osoba, która chciała nadać dzień książki „swój dzień”, ten moment, w którym więcej osób skończyło z książką w rękach. Y tą osobą był Vicente Clavel Andrés. Był wynalazcą dnia książki.
Vicente stworzył Editorial Cervantes w 1916 roku w Walencji. Poza tym, że był redaktorem, był dziennikarzem, pisarzem i tłumaczem. W ciągu dwóch lat przeniósł wydawnictwo na Rambla w Barcelonie, kluczowego miejsca, gdzie zaczął spotykać się z intelektualistami miasta i zaprzyjaźnił się z wieloma z nich. Ponadto publikowane przez niego książki przyciągają uwagę, na przykład José Enrique Rodó.
W 1923 roku został mianowany pierwszym wiceprezesem Oficjalnej Izby Księgi Barcelony. I tam zaczyna sugerować, że książka ma dzień świętowania. Zrobił to dwukrotnie, w tym samym roku, w którym został mianowany, iw 1925 roku. To właśnie z drugiej sugestii skłonił Alfonsa XIII do podpisania dekretu królewskiego gdzie ustalono, że odbędzie się Festiwal Książki Hiszpańskiej.
Oczywiście nie obchodzono go 23 kwietnia, ale od 1926 do 1930 roku obchodzono 7 października, czyli narodziny Cervantesa. A potem zostało to przeniesione do aktualnej daty, która nie zmieniła się, chyba że kilka razy, albo z powodu wojny domowej, albo przez przypadek w czasie Wielkiego Tygodnia.
W 1995 roku pojawiła się kolejna inicjatywa, która wyszła z Konferencji Generalnej UNESCO w Paryżu, gdzie została ustalona ogłosić 23 kwietnia Światowym Dniem Książki i Praw Autorskich, obecnie znany jako Międzynarodowy Dzień Książki. W rzeczywistości prawie we wszystkich krajach obchodzony jest ten dzień, chociaż niektórzy się z tym nie zgadzają.
Na przykład w Irlandii czy Wielkiej Brytanii obchodzony jest w pierwszy czwartek marca (bez określonej daty) i tam nazywają go Światowym Dniem Książki. Innym krajem, który obchodzi to w innym dniu, jest Urugwaj. Ustalili, że 26 maja był najlepszą datą powstania pierwszej narodowej biblioteki publicznej. Albo przypadek Paragwaju, który obchodzi Dzień Książki 25 czerwca.
W 2001 roku UNESCO zaczęło co roku wybierać światową stolicę książki, jako sposób na wspieranie przemysłu książkowego, ale także na promocję kultury i ochronę praw autorskich. Pierwszym, w 2001 roku, był Madryt. A w tym roku 2020 było to Kuala Lumpur (Malezja).
Dlaczego wybrano 23 kwietnia?
Jak już mówiłem, dzień książki obchodzony był 7 października, jesienią. Ale po latach zmieniono go na 23 kwietnia.
Właściwie jednym z powodów zmiany daty był poziom meteorologiczny. Należy pamiętać, że w październiku pogoda może nie być dobra. Jest większa szansa, że zimno i deszcz przyćmią uroczystość, a sprzedaż spadnie. Innym powodem było to, że istniało wiele wątpliwości co do dokładnej daty urodzenia Cervantesa. W rzeczywistości nie jest to pewne, chociaż najbardziej brzmi ten z 7 października. Ale tak naprawdę nikt nie mógł zapewnić tych danych.
Dlatego wzięto pod uwagę inne daty. A ponieważ przy naprawianiu oryginału wzięto pod uwagę narodziny Cervantesa, postanowili kierować się dniem jego śmierci. Jednak popełnili błąd w dwóch informacjach:
Z jednej strony, ponieważ było zamieszanie z datami. Dlatego Miguel de Cervantes Saavedra nie zmarł 23 kwietnia, ale 22 kwietnia 1616. 23 marca został pochowany. Dlatego istnieje już niedopasowanie.
Ponadto, jako drugi błąd, mówi się, że zarówno Cervantes (jeden z wielkich pisarzy Hiszpanii), jak i Szekspir (jeden z największych brytyjskich pisarzy) zmarli tego samego dnia. Co też jest błędem. William Shakespeare zmarł 23 kwietnia kalendarza juliańskiego. W Hiszpanii używano gregoriańskiego, co oznaczałoby, że jego data śmierci to 3 maja 1616 r.
Dlatego to, co zawsze uważano za dzień książki, obchodzony dla upamiętnienia śmierci dwóch wielkich pisarzy, którzy zmarli tego samego dnia, jest porażką.
Mimo to nie przeszkadza to w podawaniu innych nazwisk wielkich pisarzy, którzy urodzili się lub zmarli 23 kwietnia. Nazwiska takie jak Inca Garcilaso de la Vega, Vladimir Nabokov, Teresa de la Parra, James Patrick Donleavy, Josep Pla, Maurice Druon, Manuel Mejía Vallejo, Karin Boye ... którzy są również wielkimi pisarzami i niewątpliwie zasługują na uznanie tego dnia. A to dlatego, że czasami trzeba pamiętać o innych ludziach, którzy potrafią tworzyć historie swoim umysłem.