Czarna księga

Jeśli w innym artykule rozmawialiśmy z Państwem o twórczości Orhana Pamuka, to prawda jest taka, że ​​nie omówiliśmy wszystkich książek tego autora, jakie posiadacie. Jedną z nich, powieścią detektywistyczną, jest Czarna Księga. Czy wiesz o co chodzi?

Jeśli jesteś miłośnikiem kryminałów i chcesz dowiedzieć się więcej o tej książce Orhana Pamuka, spójrz, co zebraliśmy na jego temat.

Prace Orhana Pamuka

Zanim opowiemy Ci o Czarnej Księdze, chcemy opowiedzieć Ci kilka szczegółów na temat Orhana Pamuka. Zacznijmy od tego, że jest Turkiem, urodzonym w 1952 roku w Stambule. Studiował architekturę i dziennikarstwo i od wielu lat mieszka w USA., szczególnie powiązany z uniwersytetami Iowa i Kolumbii.

Jego dzieła zawsze się wyróżniały, co uczyniło go jednym z fenomenów literackich w literaturze tureckiej. Ale tak naprawdę katapultował go John Updike, gdy polecił jedną ze swoich powieści „Astrolog i sułtan”.

W swojej karierze zdobył wiele nagród, z których najważniejszą jest Literacka Nagroda Nobla, którą otrzymał w 2006 roku.

Streszczenie Czarnej Księgi

Czarna książka Orhana Pamuka została napisana i opublikowana w jego kraju w 1990 roku (Do Hiszpanii przybył kilka lat później, w 2001 r.). Poniżej zostawiamy streszczenie, abyś mógł zorientować się, co znajdziesz na jego stronach.

«Całkowicie oryginalna powieść kryminalna, która łączy w sobie ogromne możliwości literatury zachodniej i wschodniej, średniowiecznej i współczesnej i wprowadza nas w zagadkę, jakiej dotychczas nie znaliśmy.
«Pewnego dnia piękna żona mężczyzny, który bardzo ją kochał, opuściła go. Zaczął jej szukać. Gdziekolwiek w mieście poszedł, znajdował jej ślad, ale nie ją…”
Tak opowiada swoją sprawę Galip, młody prawnik mieszkający w Stambule i chcący ponownie spotkać się z Rüyą, swoją żoną i kuzynką. Podejrzewa, że ​​uciekła z innym mężczyzną, z mężczyzną, który równie dobrze mógłby być kimś bardzo mu bliskim, prawie tak bliskim jak jego przyrodni brat, Celâ, ekscentryczny dziennikarz, który również zniknął. W swoim halucynacyjnym pościgu Galip dzień i noc przemierza ulice prawdziwego i bajecznego Stambułu, w którym w każdym zakątku kryje się tajemnicza historia, a wszystkie wskazówki niczym chińskie pudełka skrywają nowe tajemnice. Kiedy jednak Galip podejmuje najodważniejszy krok i przyjmuje tożsamość Celâ, ignoruje ryzyko, na jakie się naraża. Ponieważ są gry, które prowadzą do nieoczekiwanych przestępstw.
Czarna księga to powieść detektywistyczna, zarówno spektakularna, jak i niekonwencjonalna, w której śledztwo skupia się na tożsamości i pisaniu. Dziełem tym, które w Turcji stało się kultowe i masowe, Orhan Pamuk dał się poznać jako jeden z obecnych mistrzów literatury światowej.

Recenzje i krytyka Czarnej Księgi

Jeśli szukasz recenzji lub krytyki Czarnej księgi sieroty Pamuka, znajdziesz ich całkiem sporo. Ta, którą samo wydawnictwo DeBolsillo promuje w streszczeniu dzieła, to dzieło Juana Goytisolo, co brzmi tak: „Czarna księga mnie podekscytowała… Kiedy skończyłem ją czytać, zrobiłem to, co musiałem: wrócić do pierwszej strony i zacząć czytać od nowa”.

Jeśli jednak zdamy się na kupujących, którzy dali książce szansę, znajdziemy takie komentarze:

• «Zachwyt, jak wszystko od Pamuka. Gęsty i pyszny.
• „Nie do zniesienia, powtarzalne i usypiające, najgorsza rzecz, jaką czytałem od dłuższego czasu… i spójrz, czytałem książki… Skończenie tego kosztowało mnie niewysłowione”.
• «Rozumiem, że niektórzy tutaj zwracają uwagę, że twórczość Pamuka jest trudna w czytaniu - właśnie ze względu na jego długie zdania z kilkoma przerwami, ale szczególnie podoba mi się ten sposób narracji, ponieważ czuję, że jest obejmujący. Łatwo jest przestać ją czytać w połowie ze względu na jej złożoność, ale jeśli uda Ci się dobrnąć do końca, zobaczysz, że cały wysiłek był tego wart. Kończy się to dziwnym uczuciem, które prowadzi do kwestionowania wielu rzeczy na temat sensu życia, a także do wprowadzenia cię do prawdziwego, ludzkiego Stambułu. Czarna księga była moją pierwszą lekturą Pamuka i od tego momentu stał się on moim ulubionym pisarzem.
• „Całkowicie oryginalna powieść kryminalna, która łączy w sobie ogromne możliwości literatury zachodniej i wschodniej, średniowiecznej i współczesnej. Daje nam oznaki głębokich przemian w Turcji i jej narodzie, niektórych zakorzenionych w przeszłości, Imperium Osmańskiego, a innych poszukujących swojej tożsamości w przyszłości. Ruya, zaginiona żona Galipa, on i Cèlai zabierają nas w podróż po mistycznym i tajemniczym Stambule.
• „Zanim zaczniesz pisać powieść Pamuka, upewnij się, że masz czas i energię. Każda jego książka jest dla czytelnika zagadką i zwykle jest bardzo trudna w czytaniu i zrozumieniu. Istnieją zdania, które trwają do 8 lub 10 linijek.

Jak widać, opinii na ten temat jest kilka. Są tacy, którzy nazywają książkę zbyt skomplikowaną, z bardzo gęstym i grubym piórem, co utrudnia śledzenie szybkiego czytania (tutaj wydaje się, że nie robisz postępów w czytaniu). Inni ze swojej strony chwalą sposób pisania autora, który stara się szczegółowo opisać co do milimetra i jak najdokładniej podejść do tematu.

Komentarzem, o którym warto pamiętać i który chcemy Państwu podkreślić, jest fakt, że To nie jest powieść detektywistyczna, jaką można było czytać wiele razy. Tło, choć jest to powieść kryminalna, skupia się bardziej na egzystencjalizmie niż na przygodzie czy gatunku detektywistycznym.

Decyzja o przeczytaniu Czarnej Księgi należy do Ciebie. Trzeba rozważyć zalety i wady tego autora. Na początek fakt, że jego pióro jest dość gęste. Ma bardzo kulturalny język, który może być nudny lub nie w 100% zrozumiały, a także zdania tak długie, że jeśli nie będziesz uważny, w połowie już zapomnisz, co było powiedziane. Wręcz przeciwnie, sposób, w jaki widzi lub odzwierciedla sytuacje, daje wiele do myślenia, aby mieć inną wizję. I przeanalizuj wydarzenia bardziej obiektywnie.