Alejandro Zambra: chilijski poeta

Alejandro Zambra to chilijski pisarz znany z poezji i prozy. Jednym z najbardziej cenionych i uznanych dzieł jest Bonsai, powieść eksperymentalna, która miała adaptację filmową (której scenariusz był autorstwa samego Zambry) z wielkim uznaniem krytyków i która dotarła do Festiwal Filmowy w Cannes.

Otrzymał kilka nagród i nominacji. Wśród pierwszych wyróżnia się Nagroda za najlepsze opublikowane dzieła literackie, który zwyciężył w kilku edycjach, a Nagroda Altazora; oba wielkie chilijskie wyróżnienia. Odkryj tego hiszpańsko-amerykańskiego autora i przeczytaj jego pracę.

Alejandro Zambra: autor

Alejandro Zambra urodził się w Santiago de Chile w 1975 roku. Ma syna i jest żonaty z meksykańską pisarką Jazminą Barrera; rodzina mieszka obecnie w Mexico City.

Jeśli chodzi o dziedzinę akademicką studiował literaturę hiszpańską na Uniwersytecie Chile. Ponadto otrzymał stypendium na studia podyplomowe w Madrycie także w tej humanistycznej dziedzinie. Ostatecznie uzyskał doktorat z literatury na Katolickim Uniwersytecie Chile.

Oprócz bycia pisarzem jest krytykiem literackim i wykłada literaturę na Uniwersytecie Diego Portales w Santiago de Chile. Redagował i współpracował przy różnych publikacjach chilijskich, hiszpańskich i meksykańskich.Jak najnowsze wiadomości, babelia (El País) Lub Darmowe listy.

Zambra zaczynał jako poeta ściśle, ale rozwijał się, gdy odkrył, że pisze w bardziej narracyjnych horyzontach. Niemniej jednak, jego światowa twórczość ma silny element liryczny. Podobnie jego twórczość naznaczona została literackim charakterem pisarza, który testuje jak w laboratorium.

Jego książki mówią o literaturze, bez względu na to, czy jest to esej czy narracja, a także o poezji. Jego pisarstwo jest otoczone ciekawymi i intensywnymi swingami oraz ognistymi historiami zdolnymi tchnąć życie w najbardziej introspektywny i intymny aspekt.. Zambra jest wyraźnie pisarzem, który pisze swoje teksty w pierwszej osobie; pisarz „ja”. Niektóre z nich są uważane za narrację autofikcyjną.

Jego prace zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia różnych języków, a jego historie opublikowane w drukach m.in New Yorker o Harper's. Wśród jego inspiracji Zambra wyróżnia się Ezra Pound, Marcel Proust, José Santos González Vera i Juan Emar: ci ostatni jako chilijscy autorzy. Chociaż lubi czytać je wszystkie, między innymi autorów, zwraca uwagę, że nie rozważa głębokich wpływów, które opisują lub ograniczają jego twórczość.

Pracował także jako scenarzysta przy filmach życie rodzinne (2016) y Trawa ścieżek (2018). W 2015 roku otrzymał stypendium Nowojorskiej Biblioteki Publicznej. pracować tam przez prawie rok nad stworzeniem książki o bibliotekach.

Najważniejsze dzieło Zambry

• bezużyteczna zatoka (1998). To jego pierwszy zbiór poezji.
• Bonsai (2006). Krótka powieść. Bonsai to gra narracyjna Zambry, w której poprzez wzrost tego drzewa Julio, bohater sztuki, czuje, że jego istnienie przemija. Poprzez obserwację i medytację zaczyna się jego życiowe doświadczenie. Coś prostego, co staje się bardziej skomplikowane. Interesujące jest obserwowanie, jak powieść rozwija się w miarę rozwoju bonsai. Nazywana także powieścią podsumowującą, istotny jest wpływ Jorge Luisa Borgesa na dzieło chilijskiego pisarza.
• Prywatne życie drzew (2007). Powieść otoczona miłością do literatury i pytań, które wyzwalają słowa, lektury, książki i ich kartki. Jest to narracyjna praca o pisaniu przez różne postacie, które zapełniają jej strony.
• Sposoby powrotu do domu? (2011). Powieść, której tło przenika duch dyktatora Pinocheta. Ważna będzie w nim nauka i rozwój czytania i literatury od dzieciństwa. Sposoby powrotu do domu? to osobista historia autora w przeszłości i teraźniejszości Chile.
• Moje dokumenty (2013). Zbiór jedenastu historii, które wydają się być przechowywane w folderze „moje dokumenty” na dowolnym komputerze osobistym. Wszystkie są pełne tej nostalgii i zjadliwości, które są typowe dla ich autora.
• Podobizna (2014). Eksperymentalna i fragmentaryczna powieść, która łączy różne gatunki oprócz narracji, takie jak esej i poezja. Autor wykorzystuje dzieło, aby przejść przez różne przeszkody moralne i etyczne, które sam stawia. Czytelnik będzie tym, który przy własnych kryteriach przyjmie założenia autora, że ​​łączy go z edukacją akademicką i jej społeczną porażką.
• poeta chilijski (2020). powieść, która została opublikowana przez Anagram. To rodzinna historia, w której Gonzalo i jego pasierb Vicente łączy przywiązanie do poezji. Męskość i miłość będą kolejnymi ważnymi aspektami tego słynnego dzieła. Carla i Gonzalo będą dla siebie pierwszą miłością; razem inicjują pierwszy kontakt seksualny. Po latach spotykają się ponownie, a Gonzalo pozna syna, którego Carla miała w tym czasie. Fajna fabuła otwarta na doświadczenie i zmianę.