Rebeka Argudo. Fotografia: (c)Carmen Suárez
Rebeka Argudo Jest dziennikarzem. Jest współpracowniczką La Razón, gazeta, dla której udziela wywiadów, reportaży i artykułów, a także Cel y Hiszpański, gdzie pisze felietony. W 2022 roku otrzymała nagrodę Dziennikarstwo Pop Eye. I zadebiutował w literaturze pt Smutni mężczyźni noszą długie płaszcze, jego pierwsza powieść, która została mu zaproponowana napisz jako prowizję, czego nie odmówił, pomimo powszechnych uprzedzeń, jakie panują zazwyczaj wobec zamawianej przez niego literatury.
Wszyscy smutni mężczyźni noszą długie płaszcze jest napisane w formie listowy i to właśnie w tym długim rękopisie zatytułowana jest słowo „CZYTAJ MNIE”, kobieta zostawia kochanka, ogłaszając, że go opuszcza. Zatem czytelnik zna fakty w tym samym czasie, co on. Czy trzy rozdziały „Przed TYM dniem”, „Po TYM dniu” i „TEGO dnia”, których kulminacją jest zdrada, która wyznaczy los wszystkich bohaterów. Ty doceniam Rebece bardzo za poświęcony czas i życzliwość za to wywiad gdzie opowiada nam o tej powieści i wielu innych tematach ze swojej kariery zawodowej.
Rebeca Argudo — wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja powieść nosi tytuł Wszyscy smutni mężczyźni noszą długie płaszcze. Co nam w nim powiesz i dlaczego będzie to interesujące?
REBECA ARGUDO: To pierwszy i mam nadzieję, że nie ostatni, ale zawsze będzie pierwszy. Opowiadam w nim historię złamanego serca, w formie epistolarnej i zaczynając od końca. Więc Mam nadzieję, że interesuje Cię sposób, w jaki jest napisana., bo już od pierwszej linijki wiemy, że wszystko źle się skończy.
- AL: Czy pamiętasz jakieś swoje pierwsze czytania? A pierwsze co napisałeś?
RA: Nie wiem, czy są to pierwsze, bo przypuszczam, że byłyby to książki dla dzieci z niewielką ilością tekstu i dużą ilością rysunków, ale są to pierwsze, które pamiętam: Mały Mikołaj, komiksy Asterix y Dookoła świata w 80 dni, L
Pierwszą rzeczą, którą pisałem, były pojedyncze słowa na tablicy, przepisując te, które dziadek napisał nieco wyżej, i teraz już z pewnym listy do Reyes Magos.
- AL: Czołowy autor? Możesz wybrać więcej niż jeden i ze wszystkich okresów.
RA: Nie mam ulubionych autorów, ponieważ nie podoba mi się wszystko w kimkolwiek. Bardziej zależy mi na pracy z nagłówkami. Zawsze mam pod ręką, tak, Trzej muszkieterowie i jakiś album szalony kot. Myślę więc, że Alexandre Dumas i George Herriman są najbliższymi moimi dwoma ulubionymi autorami.
- AL: Jaką postać chciałbyś poznać i stworzyć?
RA: Wiedz, Wielki Gatsby. Utwórz, godz Hrabia Monte Christo.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
RA: Podoba mi się. czytać na papierze i pisać na komputerze. To znaczy, nienawidzę czytać na komputerze lub iPadzie ani pisać na telefonie lub iPadzie. Jeśli nie mam wyboru, mogę to zrobić. Ale jeśli mogę wybierać, czytam na papierze i piszę na komputerze.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
RA: EZawsze piszę w taktach, Uwielbiam pisać w barach. Czasami, jeśli muszę lub nie mam wyboru, także na lotniskach lub w domu. Ale jeśli mogę wybierać, wolę w barze. Czytaj, mogę czytać wszędzie. Nawet chodzenie. Zawsze noszę przy sobie książkę powyżej.
- AL: Jakie inne gatunki lubisz?
RA: Nie mam zbyt wielu zmartwień. Ostatnio Czytałem wiele esejów ponieważ są tematy, które w tej chwili bardzo mnie interesują: wolność wypowiedzi, zjawisko anulowania, bitwy kulturowe, zaostrzenie moralności, wzrost ruchów tożsamościowych... Ponieważ muszę je czytać także w pracy, nie robię tego zostało mi dużo czasu na czytanie dla przyjemności. Łatwiej mi będzie podać gatunki Nienawidzę: autofikcji i samopomocy.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
RA: Zawsze piszę trzy książki w tym samym czasie, na zmianę: esej, powieść i komiks. W tej chwili czytam A test Costanza Rizzacasa d’Orsogna w sprawie anulowania kultury w Stanach Zjednoczonych, Ostatni problem, autorstwa Arturo Péreza-Reverte i komiksu Auschwitz, autorstwa Pascala Croci.
- AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza?
RA: Chyba jak prawie każdy, kto ma do czynienia z komunikacją: tpróbując przetrwać i dostosować się do nowych technologii i do nowego paradygmatu, który nie jest łatwy. Ale dopóki będziesz w stanie nadal znajdować klejnoty podczas przesiewania, będzie to dobry znak. Poza tym zawsze będziemy mieć klasykę.
- AL: Jak radzisz sobie z obecnym momentem, w którym żyjemy?
RA: Z troską, jak każdy, komu zależy na wolności jednostki, zdrowiu demokracji, podziale władzy, wartościach oświecenia czy równości obywateli.