Zdjęcia: Ignacio del Valle, strona autora.
Ignacy z Doliny ma już długi i bardzo udana kariera literacka, w tym adaptacje filmowe niektórych jego dzieł, i jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych nazwisk w powieściach kryminalnych, również osadzonym w historycznym suspensie. Jego gwiazdy serialu Arturo Andrade Z tym ostatnim ma już 6 tytułów, Kiedy umarli skręcają. W tym wywiad Opowiada nam o niej io kilku innych tematach. więc ty Dziękuję bardzo Twój czas i życzliwość, aby mi pomóc.
Ignacio del Valle — Wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja ostatnia opublikowana powieść pochodzi z serii Kapitan Arturo Andrade i nosi tytuł Kiedy umarli skręcają. Co możesz nam o tym powiedzieć i skąd wziął się pomysł?
IGNACIO DEL VALLE: Skończyłem powieść. Coronadoi mentalnie opuszczałem XVI wiek, ale nie tylko opuściłem Meksyk. Chciałem napisać kolejną powieść Arturo Andrade, szósty z serii, więc zacząłem szukać związku. Ku mojemu zdziwieniu znalazłem odcinek idealny: „wyprawy kulturowe”. Jak powiedziano w powieści, w latach 1949-1950 Ministerstwo Spraw Zagranicznych wyciąga z kapelusza serię Recitale poetyckie w różnych krajach Ameryki Łacińskiej w celu stworzenia mostów z francoistyczną Hiszpanią, która została zignorowana. Zwerbowano ludzi takich jak Leopoldo Panero, Luis Rosales, Antonio de Zubiaurre, Agustín de Foxá... W niektórych miejscach otrzymują je z jajkami, w innych oklaskiwają je. To była idealna anegdota do wynalezienia Félixa Arcadii, hiszpańskiego dyplomaty i pisarza, który w 1950 roku rozpoczął podobną przygodę pod opieką Arturo Andrade i jego towarzysza Manolete. I porwanie to było właściwe katharsis, aby rozpocząć powieść.
- AL: Czy pamiętasz któreś ze swoich pierwszych czytań? A twoje pierwsze pisanie?
IDV: Pierwsze czytania były klasyką dla młodzieży, Julio Verne, Salgari, Poeitp. Bez zapominania Piątka lub powieści Sherlock Holmes. Moje pierwsze pismo było prawdopodobnie historia trzy strony, bardzo źle, w gotyckim stylu Poego, Człowiek, który był sam.
- AL: Czołowy autor? Możesz wybrać więcej niż jeden i ze wszystkich okresów.
IDV: Jest ich wiele, a niektóre zmieniają się z czasem (Był taki, w którym bardzo lubiłem Onetti, ale poza opowiadaniami straciłem smak). Oczywiście była przed i po lekturze Wielki Gatsby, Scott Fitzgerald, jak w przypadku zbuntowany człowieku, Camusa z powieściami Mishimy, a później z Meridian krwi, przez Cormaca McCarthy'ego. W sposobie rozumienia opisów bardzo na mnie to wpłynęło Iwan Bunin, a później nastąpiła zmiana w sposobie rozumienia powieści kryminalnych Rzeka tajemnic, autorstwa Dennisa Lehanne'a, czy po powieściach Roberta Stone'a. A autorami, którzy kontynuują moją listę świętych, są: EL Doctorów, Karol Baxter, Jan Steinbeck, James Salter, Norman Mailer, Jeffrey Eugenides, Lawrence Durrell… Ostatnio bardzo mi się to podobało Obrus Hillary y Sala Oakleya. I oczywiście, klasyka Zawsze mi towarzyszą: Ksenofont, Herodot, Tukidydes, Tacyt...
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
IDV: Jeśli jest wiedzieć, wolałbym laskę z Bernal Diaz del Castillo. Jeśli chodzi o utworzyć, Jaya Gatsby'ego, Zdecydowanie.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
IDV: mógłbym pisać do góry nogami na stacji kosmicznej. Potrzebuję tylko komputera, szklanki wody i ciszy. Tam na górze cisza na pewno mnie oszczędzi.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
IDV: we mnie urząd. Od ósmej do dwunastej rano.
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz?
IDV: jestem żarłoczny, Przeczytałem wszystko. Nawet angielskie podręczniki ogrodnicze, ha ha. W moim biurze mam 24 wieże książek, każda z gatunku, od filozofii po kino, przechodząc przez wszystko, co możesz sobie wyobrazić. Zmieniam się, powoduje to stały przepływ informacji w mojej głowie, a twórcze iskry są regularne. Nie ma pustej strony, a jeśli jest, to dlatego, że nie pracujesz wystarczająco ciężko.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
IDV: Moje ostatnie odkrycie było Tima Gatreaux. Poza tym jadę od wieży do wieży (osobna prasa): Blondynki Joyce Carol Oates; ten Historia idei czasu, od Bergsona; Kończę czwarty tom Wojna peloponeskaprzez Tukidydesa, a wkrótce przejdę do przemówień Demostenesa; noir Johna Conolly'ego; Ponownie przeczytałem historie Hemingwaya; wielka indyjska powieść, przez Shashi Tharoor; ten Powolny człowiek Coetzeego; kolejna powieść Dacia Maraini; esej o strasznej sytuacji kobiet w Afryce, inny o światowym handlu surowcami itp.
Jeśli chodzi o pisanie, Kończę moją nową powieść oraz przygotowanie dokumentacji poniższych. Tempo moich projektów jest bardzo uporządkowane.
- AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza i co zadecydowało, że spróbujesz publikować?
IDV: Myślę, że paradoks polega na tym teraz łatwiej jest publikować niż wtedy, gdy zaczynałem, ale kariery są bardziej stracone, bardziej kruche. Wędkarska machina przemysłu wydawniczego przyspieszyła, książki nie trwają długo, książki stają się coraz bardziej trywialne, panuje samobójcza rotacja, która jest szkodliwa dla autora i samej literatury. To koło powinno zostać zatrzymane, zanim biznes się zawali. Z drugiej strony ekosystem bardzo ciekawe artykuły rzemieślnicze, ale które również podlegają presji systemowej. Wszystko jest bardzo złożone.
Dużo walczyłem przed opublikowaniem i Tak naprawdę to nie jest decyzja, to konieczność.
- AL: Czy ten moment kryzysu, którego doświadczamy, jest dla Ciebie trudny, czy będziesz w stanie zachować coś pozytywnego dla przyszłych historii?
IDV: Literatura jest zawsze w kryzysie, to nic nowego. Tutaj chodzi o stawianie oporu. To jak karuzela, możesz siedzieć w pierwszej linii koni, w drugiej lub w trzeciej i przez całą karierę na pewno zmienisz swoją widoczność, ale najważniejsze to nigdy nie schodzić z karuzeli.