Słyszeliście kiedyś o wersetach aleksandryjskich? Chociaż nie mają już takiego wpływu, jaki mieli w swoim czasie, wciąż są tacy, którzy o nich pamiętają. Ale czym one są? Jak są wykonane?
Jeśli chcesz dowiedzieć się wszystkiego o wersetach aleksandryjskich, a nie tylko ich koncepcji, ale jego pochodzenie, historia w Hiszpanii i kilka przykładów, wszystkie informacje masz poniżej.
Jakie są wersety aleksandryjskie
Zacznijmy od wyjaśnienia, czym są wersety aleksandryjskie. Jest o wersety, które są używane w poezji i charakteryzują się posiadaniem 12 sylab. Są one podzielone na dwie hemistyki po 6 sylab każda, oddzielone metryczną pauzą zwaną cezurą.
Pochodzenie wersetów aleksandryjskich
Pochodzenie wersetów aleksandryjskich jest dość stare. Pierwszym, który ich użył, był grecki poeta Aleksander z Efezu., w III wieku pne Od tego czasu był używany w różnych językach i czasach.
Aleksander z Efezu mieszkał w mieście Efez, na zachodnim wybrzeżu Turcji. Prawda jest taka Niewiele wiadomo o jego życiu, ale przypisuje się mu kilka dzieł poetyckich, m.in. podobnie jak „Doktor”, poemat epicki, który opowiada o wyczynach doktora Asklepiosa.
Wersety te bardzo szybko rozeszły się po Grecji i Rzymie, używało go wielu ówczesnych poetów. Przykłady takie jak Wergiliusz czy Horacy należały do tych, którzy używali go najczęściej. I krok po kroku doszedł do zachodniej poezji.
Historia wiersza w Hiszpanii
W Hiszpanii, Od renesansu zaczęto używać wiersza aleksandryjskiego. Jednym z pierwszych był Garcilaso de la Vega, autor m.in. „Pierwszej eklogi” i „Drugiej eklogi”.
W Złotym Wieku, Werset aleksandryjski stał się jednym z najczęściej używanych rodzajów wierszy, gdzie liczni poeci tamtych czasów, tacy jak Lope de Vega, Juan Ruiz de Alarcón czy Francisco de Quevedo, są odniesieniami do tych wersetów, od lirycznych po epickie lub wolne.
W rzeczywistości było to w Złotym Wieku, kiedy miało ogromne znaczenie w Hiszpanii i stało się jednym z najczęściej używanych rodzajów wierszy.
Przykłady wersetów aleksandryjskich
Jak wiemy, czasami zrozumienie teorii nie jest łatwe, Zebraliśmy kilka wersetów aleksandryjskich, które możesz zobaczyć poniżej.
„Słońce wschodzi na wschodzie, zachodzi na zachodzie”
„Księżyc w pełni świeci na nocnym niebie”
„Wiatr mocno wieje, liście spadają na ziemię”
„Morze jest wielką tajemnicą, jego dno jest ciemne i głębokie”
„Ptaki śpiewają o świcie, zapowiadając nowy dzień”
"Promienie słoneczne odbijają się w krystalicznie czystej wodzie"
„Jesień nadchodzi ze swoimi kolorami, złotem i czerwienią”
„Wiosenne kwiaty witają słońce swoimi płatkami”
„Świeże wiejskie powietrze wypełnia moje płuca”
„Rzeka wije się między górami, jej nurt jest silny”
„Morska bryza pieści moją twarz, jej zapach jest słodki”
„Świerszcze śpiewają nocą, ich muzyka jest harmonijna”
„Pieśń słowika słychać w lesie”
„Drzewa falują liśćmi na wietrze”
"Aromat świeżo parzonej kawy rozchodzi się po całym domu"
„Koty śpią na słońcu, ich mruczenie jest ciche”
„Zapach świeżo spadłego deszczu wypełnia powietrze”
„Promienie słońca przebijają się przez chmury”
„Wiatr wieje mocno, sprawiając, że flaga faluje”
„Ptaki latają na niebie, ich lot jest bezpłatny”
O nocy, matko snów, najpiękniejsza noc w roku! (Jorge Manrique)
„Jednym spojrzeniem, jednym westchnieniem jesteś dla mnie lepszy (Garcilaso de la Vega)
„Wrony ze swoimi krzykami śmieją się z mojego szczęścia (Lope de Vega)
„Najpiękniejsza miłość, najszlachetniejsze pragnienie, najczystsze uczucie (Miguel de Unamuno)
«I chociaż cały świat mści się na mnie okrutnie (Juan Ramón Jiménez)
„Bo miłość jest silniejsza niż śmierć, zazdrość silniejsza niż grób (Pieśń nad pieśniami)
O słodki domu, łono życia, pociecho serca! (Franciszek de Quevedo)
"Czym jest życie? Szał. Czym jest życie? Iluzja (Pedro Calderón de la Barca)
„Moje serce wali, moja dusza płonie” (William Shakespeare)
O śmierci, słodka śmierci, koniec moich boleści! (John Donne)
Księżniczka jest smutna… co będzie miała księżniczka?
Westchnienia uciekają z jej truskawkowych ust,
który stracił śmiech, który stracił kolor.
Księżniczka jest blada w swoim złotym krześle,
klawiatura jego dźwięcznego klawisza jest wyciszona;
aw szklance, zapomniany, mdleje kwiat.
Ruben Dariusz. sonatyna
„O, moi drodzy przyjaciele! Ty, który jesteś moją pociechą (Juan Ruiz de Alarcón)
„Ty, który jesteś słońcem, które oświetla mój dzień, powietrzem, którym oddycham (Sor Juana Inés de la Cruz)
O Ty, który jesteś duchem mojego życia, miłością, która mnie inspiruje! (Gustavo Adolfo Becquer)
O ty, który jesteś pragnieniem mojego serca, światłem moich oczu! (Fernando Pessoa)
O słodki domu, łono życia, pociecho serca! (Franciszek de Quevedo)
O ty, który jesteś słońcem, które oświetla mój dzień, powietrzem, którym oddycham! (Sor Juana Ines De La Cruz)
O Ty, który jesteś duchem mojego życia, miłością, która mnie inspiruje! (Gustavo Adolfo Becquer)
„O, moi drodzy przyjaciele! Ty, który jesteś moją pociechą (Juan Ruiz de Alarcón)
O ty, który jesteś pragnieniem mojego serca, światłem moich oczu! (Fernando Pessoa)
O słodki domu, łono życia, pociecho serca! (Franciszek de Quevedo)
Gołębie z dolin pożyczają mi twoją kołysankę;
pożyczcie mi, jasne źródła, waszą łagodną plotkę,
Użyczcie mi, lasy piękne, waszego radosnego szeptu,
i zaśpiewam wam chwałę Pana.
Zorrilla
Jego wiersze są słodkie i poważne; szare rzędy
zimowych topoli, gdzie nic nie świeci;
linie jak bruzdy na brunatnych polach,
a daleko, błękitne góry Kastylii.
Antonio Machado
Nigdy od wieków nie osiągnąłem tak wspaniałego,
żaden cień nie jest tak ciepły [nie] pachnie tak smacznie;
Rozładowałem swoje ubrania, aby być bardziej złośliwym,
umieść mnie w cieniu pięknego drzewa.
Gonzalo de Berceo
Czy masz wątpliwości co do wersetów aleksandryjskich? Zapytaj nas, a my postaramy się Ci pomóc.