Susan Sontag

We współczesnej kulturze amerykańskiej niewiele jest postaci z tak udaną karierą w różnych dziedzinach produkcji artystycznej i literackiej jak Susan Sontag. Przez całe życie ta cudowna nowojorska intelektualistka żydowskiego pochodzenia była pisarką, filozofką, działaczką antywojenną, reżyserką, producentką teatralną, scenarzystką i nauczycielką.

Oczywiście, Literacki aspekt Sontag był najbardziej rozpoznawalny dzięki powieściom, opowiadaniom, tekstom non-fiction, a zwłaszcza esejom krytycznym. Nie na próżno jego kariera została wyróżniona Nagrodą Literacką Jerozolimy (2001), Księciem Asturii w dziedzinie literatury (wspólna, 2003) oraz Pokojową Nagrodą Niemieckiego Handlu Książkami (2003).

Biografia

Susan Sontag urodziła się 16 stycznia 1933 r. w Nowym Jorku, NY, USA. Dorastała w amerykańskiej żydowskiej rodzinie kierowanej przez Jacka Rosenblatta, handlarza futrami, który zmarł (na gruźlicę) w Chinach w 1938 r. ona i jej siostra Judith zmieniły swoje nazwisko, gdy ich matka, Mildred Jacobsen, poślubiła kapitana sił powietrznych Nathana Sontaga w 1945.

Studia i pierwsze prace

Z powodu astmy małej Susan rodzina została zmuszona do przeniesienia się z Nowego Jorku do innych miast o cieplejszym klimacie. Rodzina Sontag najpierw przeprowadziła się do Tucson w Arizonie, zanim osiedliła się w Los Angeles. Tam, Ukończył szkołę średnią w North Hollywood w 1948 roku. Następnie rozpoczął studia wyższe na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

S 1949, Sontag przeniósł się na University of Chicago, kończąc z Licencjat w filozofii (1951). Później Sontag zdobył dwa tytuły magisterskie na Uniwersytecie Harvarda, literaturę angielską (1954) i filozofię (1955). Podobnie amerykański intelektualista wykładał filozofię w różnych domach szkolnictwa wyższego — oprócz dwóch już wspomnianych — takich jak Uniwersytet Paryski i Uniwersytet Oksfordzki.

Małżeństwo i relacje osobiste

Podczas pobytu w Illinois, 17-letni Sontag żonaty socjolog i krytyk kultury Phillip Rieff, po sielance trwającej zaledwie dziesięć dni. Związek trwał osiem lat i miał syna, Davida Rieffa, który obecnie jest znanym analitykiem politycznym, dziennikarzem i krytykiem kultury. Jego następną partnerką — w latach 1957-1958 — była pisarka i modelka artystyczna Harriet Sohmers.

Sontag był także partnerem kubańsko-amerykańskiej dramatopisarki Maríi Irene Fornés. Ta relacja byłaby kluczowa dla formalnej inicjacji w pisaniu obu; w przypadku Susan zbiegło się to z publikacją Dobroczyńca (1963). Następnie amerykański pisarz utrzymywał zaloty od końca lat 70. do początku lat 80. z rosyjskim poetą Josephem Brodskim.

Ostatnie lata

S 1976, U Sontag zdiagnozowano raka piersi. trudne doświadczenie twojego leczenia pojawia się odzwierciedlenie błyszcząco w procesie Choroba i ich metafory (szczegóły później w AIDS i jego metafory). W tym czasie nowojorski intelektualista wyreżyserował już kilka filmów fabularnych i został mianowany członkiem Amerykańskiej Akademii Literatury.

S 1988, Sontag poznał fotografkę Annie Leibovitz, z którą miał romans aż do śmierci Susan. Ostatecznie zespół mielodysplastyczny, na który cierpiała, doprowadził do białaczki i spowodował jej śmierć 28 grudnia 2004 r. Mimo chorób i nacisków mediów nie zrezygnowała z działalności antywojennej w ostatnich latach.

Analiza książek Susan Sontag

Zbadane tematy

En 1964, amerykański pisarz opublikował „Notatki o obozie”, rozprawka z wyjątkowym naciskiem na społeczność gejowską w Europie i Stanach Zjednoczonych. Utwór ten został bardzo dobrze przyjęty przez wyspecjalizowanych krytyków i wykazuje większość cech stylu Sontag. To znaczy poważne filozoficzne podejście do różnych aspektów poruszanego tematu oraz wpływ na współczesną kulturę.

Amerykański intelektualista także Pisał o teatrze, kinie i postaciach, takich jak pisarka Nathalie Sarraute, reżyser Robert Bresson i malarz Francis Bacon. Oprócz krytyki i beletrystyki pisał scenariusze i redagował wybór tekstów Rolanda Barthesa i Antonina Artauda. Niektóre z jego ostatnich pism i przemówień zostały zebrane w W tym samym czasie: eseje i przemówienia (2007).

kontrowersyjne teksty

Kariera Sontag była nękana kontrowersją. W tym sensie, jego krytycy zwracali szczególną uwagę na jego wypowiedzi polityczne na rzecz rządów komunistycznych w latach 60. i 70. XX wieku. Biorąc pod uwagę ówczesny kontekst zimnej wojny – choć później zmienił stanowisko – taka empatia dla „wrogów Ameryki” wywołała spore poruszenie w mediach.

Tak czy siak, nowojorski autor pozostał odporny na animozje. W rzeczywistości nadal publikowała teksty literatury faktu, które były szeroko dyskutowane przez najbardziej konserwatywne sektory amerykańskiej polityki i społeczeństwa. Wśród tych publikacji wyróżniaj się Gdzie spada stres (2001) y O bólu innych (2003).

Podziękowania i zaangażowanie antywojenne

Większość anglosaskich portali literackich szacuje, że Alicja w łóżku (1993) to najgenialniejszy utwór dramatyczny w karierze Sontag. Niemniej jednak, jego najbardziej zapamiętanym reżyserem teatralnym był: Czekam na Godota, przez Samuela Becketta, prezentowany w Sarajewie podczas wojny bałkańskiej. Z tego powodu została Honorowym Obywatelem Sarajewa.

Ponadto Sontag otrzymał Krajowa Nagroda Książkowa (Narodowa Nagroda Książkowa) za powieść In Ameryka (2000). Jednak ta nagroda nie przeszkodziła mu w otrzymaniu ostrej krytyki za sprzeciwienie się inwazji wojskowej USA na Bliskim Wschodzie. W konsekwencji była celem kampanii przeciwko firmom, które sponsorowały lub publikowały jej pisma.

Fragment wywiadu Sotanga z Rolling Stone

Ten wywiad został przeprowadzony w 1978 roku. Omówiono wszystko po trochu, ale szczególny nacisk położono na jego ostatnie doświadczenia z rakiem.. Wśród przedstawionych pomysłów wyróżnia się ta refleksja Sotanga:

«Chcę być w pełni obecny w moim życiu, być tam, gdzie jestem, być współczesny ze sobą w moim życiu, poświęcać całą moją uwagę światu. I jestem w zestawie na świecie. Nie jestem światem, świat nie jest identyczny ze mną, ale jestem w tym i zwracam na to uwagę. To właśnie robią pisarze: zwracają uwagę na świat. Bo jestem bardzo przeciwny solipsystycznej idei, że wszystko znajdujesz we własnej głowie. To nie tak, istnieje prawdziwy świat, niezależnie od tego, czy w nim jesteś, czy nie”.

Praca pisemna Susan Sontag (w języku hiszpańskim)

Novelas

• Dobroczyńca (1963);
• Sprawa śmierci (1967);
• Miłośnik wulkanów (1992);
• W Ameryce (1999);

Fabuła

• Ja itd. (1977).

Esej i inne teksty non-fiction

• Przeciw interpretacji i innym esejom (1966);
• Radykalne style (1969);
• O fotografii (1977);
• Choroba i ich metafory (1978);
• Pod znakiem Saturna (1980);
• AIDS i jego metafory (1988);
• Jeśli chodzi o ból innych (2003).

Publikacje pośmiertne

• W tym samym czasie. Eseje i konferencje (2007);
• kwestia nacisku (2007). Test;
• wczesne pamiętniki (2011)
• Komunikat. Zebrane historie (2018). Kompilacja opowiadań;
• Sumienie wprzęgło się w ciało. pamiętniki dojrzewania (2014).