Cytat Pabla Rivero
W światowej sferze artystycznej nie ma wielu przykładów aktorów czy prezenterów telewizyjnych zdolnych z powodzeniem zapuścić się w literaturę. Ogólnie rzecz biorąc, dobry wizerunek kultywowany przez tych artystów jest wykorzystywany do celów marketingowych. Pablo Rivero jest jednak jednym z wyjątków od tego trendu, ponieważ jakość jego książek jest niepodważalna.
Tak więc, Ten artykuł zawiera streszczenia dzieł pisemnych tłumacza madryckiego, który również zasługuje na miano pisarza we wszystkich swoich listach. W szczególności tytuły są Nigdy więcej się nie będę bać (2017) Penitencia (2020) Dziewczyny, które marzyły o byciu widzianymi (2021) y potomstwo (2022). Są to napięte, mroczne, ekscytujące i dobrze skonstruowane historie.
Pablo Rivero: książki
Nigdy więcej się nie będę bać
Otoczenie i główni bohaterowie
Powieść ma szokujący wpis: ojcobójstwo, które miało miejsce 9 kwietnia 1994 roku. Od tego momentu powstaje thriller, którego fabuła opisuje ostatnie siedem dni prawdziwie dysfunkcyjnej rodziny z Madrytu. Po pierwsze, Laura – matka Raúla i Mario – łączy z mężem ekstremalny i nieco szalony związek miłości i nienawiści.
Podobnie niewiele jest odniesień do męża i ojca dzieci (głównie wzmianek i wspomnień o żonie i dzieciach). Dzieje się tak, ponieważ opuszcza dom po ostrej kłótni z żoną w pierwszym rozdziale. Z drugiej strony, Raúl jest nastolatkiem o dziwnym zachowaniu i oddanym horrorom.; podczas gdy młodszy brat jest bardzo bojaźliwym dzieckiem.
Struktura i rozwój
Książka składa się z siedmiu rozdziałów, po jednym na każdy dzień odliczany aż do dnia zgonu. Wydarzenia opisuje wszechwiedzący narrator, który stopniowo ujawnia motywy i prawdziwą tożsamość mordercy.. W rzeczywistości narrator ujawnia myśli i perspektywę bohaterów oraz inną zaangażowaną postać drugorzędną.
Tak więc, czytelnik odkrywa traumy i obsesje członków rodziny. Dodatkowo w otoczeniu przelatują dwa przytłaczające wydarzenia. Pierwszym z nich jest zniknięcie Jonathana, sąsiada (przyjaciela Raúla), które miało miejsce rok wcześniej. Drugi to (przesadzone?) obawy Mario. W takim scenariuszu szokujący wynik jest nieunikniony.
Penitencia
Argument
Według niektórych krytyków literackich Penitencia przedstawia niepokojącą fabułę z pewnymi cechami czarna powieść i niektóre fragmenty autobiograficzne. Ta ostatnia jest zasługą głównego bohatera: Jona Márqueza, aktora, który od dekady gra tę samą rolę w serialu telewizyjnym. Nazwa popularnej sagi to Zabijanie sąsiadów (tłumaczy jako „zabijanie sąsiadów”).
Początkowo intencją Márqueza jest zdystansowanie się od Fran, jego alter ego (którego główną dedykacją jest tytuł serialu). Z tego powodu Jon postanawia odosobnić się w odległym paśmie górskim, z dala od szumu mediów i ogólnego kontaktu z ludźmi. Ale to się nie udaje na swój cel; widocznie jest już za późno… jego „drugie ja” jest już wtopione w jego psychikę; jest już jego częścią.
Dziewczyny, które marzyły o byciu widzianymi
Podejście i kontekst
To potężny thriller psychologiczny, którego akcja rozgrywa się w 2014 roku pomiędzy miastami Bilbao i Madryt. W tym czasie wzrost liczby influencerów zaczął być powszechnym elementem w cyberprzestrzeni i cenionym zasobem w świecie reklamy. Jednocześnie wielu nastolatków cierpiało z powodu uzależnienia od otrzymywania aprobaty z zewnątrz poprzez: lubi w sieciach społecznościowych.
Dokładnie, seryjny morderca w tej powieści noir to postać równie inteligentna, co perwersyjna, skupiony na ściganiu dziewczyn, które chcą rozgłos w internecie. W tym kontekście pojawia się Jaime García Hernández, brat Laury, dziewczyny, którą znaleziono poćwiartowaną na parkingu centrum handlowego w Madrycie.
rozwój
Garcia zapewnia policję, że sprawcą jest człowiek, więcejwładze są zdezorientowane, ponieważ zwłoki dziewczyny ślady jakiegoś zwierzęcia. Tymczasem w Bilbao płochliwy publicysta (Pablo) dowiaduje się o makabrycznej śmierci Laury i jest poruszony cierpieniem Jaime'a.
Dodatkowo, morderstwo sprowadza do teraźniejszości różne koszmary i duchy z przeszłości Pabla (Nieznane Lisi, jego ciężarnej żonie). W każdym razie, dzięki wymarzonej ofercie pracy, publicysta nie może uniknąć pobytu w baskijskim mieście, a tym samym zmierzenia się z traumami swojego dzieciństwa.
potomstwo
Zgodnie z tematami poruszanymi w jego poprzednich książkach, Rivero bada ciemniejszą stronę wpływu sieci społeczne w osobowości dzieci i nastolatków. W tym sensie historia rodzi ekstremistyczne pytanie: czy lepiej wychowywać dzieci całkowicie zanurzone w RR.SS. A może wręcz przeciwnie, czy lepiej jest, aby dzieci dorastały całkowicie odizolowane od sieci?
Zgodnie z tym założeniem autor przedstawia Candelę, funkcjonariusza Gwardii Cywilnej odpowiedzialnego za śledztwo w sprawie zniknięcia Lucasa., najbardziej znany chłopiec w Hiszpanii. Ten dzieciak jest obrazem — obok zniechęcającego białego królika o ogromnych rozmiarach — z popularnej reklamy ciastek.
pytania rozwojowe
Na początku książki porucznik przeżywa moment głębokiego kryzysu osobistego. Prawdopodobnie twoja sytuacja nie jest najwłaściwsza w obliczu tak naglącego śledztwa, w którym liczy się każda sekunda. Na domiar złego, porwanie drobnych pozostawia w powietrzu kilka niepokojących pytań (bardzo aktualna w aktualnej sytuacji społeczno-kulturowej narodu iberyjskiego).
Czy to naprawdę porwanie? Czy jest to sprawa nadużycia zastępczego? Czy wydarzenia są konsekwencją ujawnienia nieletnich w sieci? Tymczasem najbardziej bolesnym aspektem fabuły jest smutek dwóch matek, które straciły dzieci. W końcu nie ma odpowiedzi na ból tych pań, a tym bardziej ważnej pociechy pośród frywolności Internetu.
Niektóre dane biograficzne i zawodowe Pabla Rivero
Pablo rivero
Pablo José Rivero Rodrigo urodził się w Madrycie 11 października 1980 roku. Jego postać zyskała sławę w 2001 roku dzięki roli Toni Alcántara in Powiedz mi, jak to się stało. Ten hiszpański serial telewizyjny ma rekordową długość jako najdłuższy w historii kraju iberyjskiego, z 22 sezonami (i wciąż rośnie). W sumie Rivero brał udział w 19 filmach, 4 serialach telewizyjnych i 5 sztukach teatralnych.
Jeśli chodzi o jego karierę literacką, krytycy chwalili umiejętność Rivero do układania przerażających, wciągających historii. Chociaż głosy przeciwne wskazują na różne niekonsekwencje w rytmie i aranżacji narracji, zwłaszcza w jego pierwszej książce. W każdym razie wykazał pozytywną ewolucję swojej prozy na przestrzeni czasu.