Cytat Frana Lebowitza
Fran Lebowitz to amerykańska pisarka, która wyróżniła się pod koniec lat siedemdziesiątych publikacją swojej pierwszej książki: Życie metropolitalne (1978). W nim ironizował codzienne życie nowojorskiego społeczeństwa. Jego lekceważąca osobowość sprawiła, że wyróżnia się z tłumu. Ze względu na jej specyficzny sposób bycia, wielu pisarzy porównuje ją do historyczki i humorystki Dorothy Parker.
Od lat XNUMX. cierpi na „blok pisarski”. Jego ostatnim dziełem była zabawa dla dzieci Pan Chas i Lisa Sue poznają pandy (1994). Jednak to nie przeszkodziło jej w codziennej pracy. Lebowitz celowała w innych dziedzinach, takich jak telewizja i film, ponieważ jest nie tylko pisarką, ale także komikiem, dziennikarką i mówcą.. W 2007 otrzymał nominację do magazynu Targowisko próżności jako jedna z najbardziej eleganckich kobiet roku.
Streszczenie biograficzne autora
Frances Ann Lebowitz urodziła się w piątek 27 października 1950 roku w Morristown w New Jersey. Dorastał w rodzinnym mieście, w rodzinnym środowisku praktykujących Żydów. Była trudną i zbuntowaną młodą kobietą, z tego powodu została wydalona ze szkoły biskupiej oskarżając ją o „ogólną wrogość”.
Etap pracy
Ponieważ nie mógł kontynuować studiów, zaczął pracować w różnych zawodach. Sprzedawał paski, był taksówkarzem, a nawet sprzątał mieszkania. Jedną z jego pierwszych znaczących prac była praca w obszarze sprzedaży powierzchni reklamowej magazynu Zmiany. W tym czasopiśmie opublikował swoje pierwsze teksty, ponadto zaczął od recenzji książek i filmów.
Po chwili, Andy Warhol zatrudnił ją jako felietonistkę dla Wywiad. Następnie pracowała przez sezon w amerykańskim magazynie feministycznym Chybienie.
Dzieła literackie
W 1978 wydał swoją pierwszą książkę: Życie metropolitalne, który od początku był bestsellerem. Trzy lata później, w swojej drugiej pracy, Nauki społeczne (1981) spotkał się z takim samym odbiorem wśród czytelników. Po zajęciu pierwszych miejsc w sprzedaży z obydwoma tekstami wielu reżyserów oferowało jej duże sumy na dostosowanie ich do kina, jednak wszystkie oferty odrzucała.
Trzynaście lat później oba egzemplarze zostały zredagowane i opublikowane jako: Czytelnik Fran Lebowitz (1994). W tym samym roku przedstawił swoją najnowszą pracę, opowieść dla dzieci zatytułowaną: Pan Chas i Lisa Sue poznają pandy (1994).
Blok pisarza
Od swojej ostatniej książki w 1994 roku, Lebowitz zajmował się blokiem twórczym w dziedzinie liter. Mimo kilku projektów literackich nie był w stanie zrealizować żadnego. Sprawą w domenie publicznej jest sprawa jego pracy Zewnętrzne oznaki bogactwa, co zostało odłożone na lata przez autora. W 2004 r. magazyn Targowisko próżności opublikował skrót swojej pracy Postęp, ale do tej pory jeszcze tego nie skończył.
Wykładowca
Mimo że słynie z książek i sarkastycznego humoru, wyróżniał się w szczególności w dziedzinach takich jak wystąpienia publiczne. W rzeczywistości Lebowitz stała się dziś jednym z najbardziej szanowanych i poszukiwanych mówców w USA.
„To jest coś, co mogę zrobić bez żadnego wysiłku, moja maksyma w tym życiu. Dobrze się bawię, rozmawiając, ale jedyne, czego naprawdę nienawidzę, to wchodzenie na stronę. Każda osoba na świecie, która wsiada do samolotu, powinna otrzymać czek. Nie mogę uwierzyć, że pobierają opłatę za to doświadczenie ”.
Praca w mediach audiowizualnych
Przez siedem lat (2001-2007) regularnie uczestniczył w serii Prawo i porządek, jako postać sędzi Janice Goldberg. Ponadto kilkakrotnie pojawił się w talk showach Conana O'Briena, Jimmy'ego Fallona i Billa Mahera. W 2013 roku był częścią obsady filmu The Wolf of Wall Street, w reżyserii Martina Scorsese.
Cytat Frana Lebowitza
Ponadto, był obecny w kilku dokumentach, w tym Amerykańskie doświadczenie dotyczące Susan Sontag (2014) y Mapplethorpe: Spójrz na zdjęcia (2016). Jakby tego było mało, Martin Scorsese wyreżyserował także film dokumentalny o Lebowitzu dla HBOzadzwoń Mowa publiczna (2010).
Seriale dokumentalne
W 2021 wystąpił w filmie dokumentalnym Udawaj, że to miasto, którego premiera odbyła się w Platforma Netflix i ma 6 krótkich odcinków. Odkąd rozpoczęła swoją emisję, zdobyła setki fanów, którzy nie byli świadomi tej szalonej postaci, zgryźliwość i zabawa w tym samym czasie. W każdym odcinku Lebowitz rozmawia z reżyserem Martinem Scorsese o rozkwicie Nowego Jorku.
Taki był sukces pracy, że został nominowany do nagrody Emmy 2021 w kategorii Najlepszy Film Dokumentalny.
Odporność technologiczna i podróże
Jeden z aspektów, dla których ten pisarz dzieje się tak z powodu odrzucenia technologii. Nie ma więc telefonu komórkowego ani komputera. W związku z tym skomentował: „…Nie mam komputera. Nie widzę nic w Internecie, co jest dziś świetną decyzją ”. Ponadto, stwierdza, że nie lubi wsiadać do samolotów, więc rzadko jeździ na wakacje, ponieważ uważa to za straszną działalność.
Książki Frana Lebowitza
Życie metropolitalne (1978)
Jest to kompilacja komiksowych historii. Został opublikowany w języku hiszpańskim jako Życie metropolitalne (1984). W tekście, Autorka stworzyła zaciekłą kronikę o tym, jak wygląda życie milionerów, przystojnych i sławnych mieszkających w Nowym Jorku. Ponadto szczegółowo opisał – z ironicznym akcentem – jak rozwijają się grupy społeczne w takich dziedzinach jak moda, sztuka czy literatura.
Pisarka opowiadała środowisko, które doskonale zna, ponieważ była częścią tego kręgu. Rzeczywistość, która pokazuje, jak miasto tak zaangażowało swoich bohaterów, że żaden z nich nie mógłby mieszkać w innym mieście, a tym bardziej na wsi. Powszechną wśród nich była niechęć do wsi otoczonych przyrodą, zwierząt domowych, analfabetów i dzieci.
Nauki społeczne (1981)
Jest to druga księga pisarza. Został opublikowany w języku hiszpańskim jako Krótka instrukcja uprzejmości (1984). Dzięki jego wcześniejszej pracy kolekcja ta została dobrze przyjęta, a także została bestsellerem. Jak jego pierwsza praca, Zawiera grupę opowiadań, w których robił satyry na ludzi, przyjemności i środowisko miejskie.
Podczas historie cieszą się znakomitą komedią, są przedstawione dokładnie, inteligentnie i mizantropijnie.
Czytelnik Fran Lebowitz (1994)
To trzecie dzieło literackie jest wynikiem połączenia jego pierwszych dwóch wydanych książek, Życie metropolitalne (1978) y Nauki społeczne (1981). Teksty zostały zredagowane tak, aby zawierały dane, które pozwoliły publiczności lepiej poznać życie i twórczość autora. Z tego materiału powstaje film dokumentalny Mowa publiczna (2010), Wyreżyserowane przez Scorsese.
Pan Chas i Lisa Sue poznają pandy (1994)
To fantastyczna książka dla dzieci, opisująca podróże dwóch małych siedmiolatków z dwoma dużymi misiami. Pisarka przedstawia historię z typową sarkastyczną komedią, z panem Chasem i Lisą Sue w rolach głównych. Gdy niemowlęta zwiedzają budynki na Manhattanie, odkrywają parę pand o nazwach: Pandemonium i Don't Panda to Public. Praca zawiera ilustracje Michaela Gravesa.
