„Kiedy się obudził, dinozaur wciąż tam był”

Czy to nie wspaniałe, nigdy lepiej powiedzieć, że skończona, okrągła być tak krótkie, że służy jako tytuł do tekstu o sobie?

Autor tej mini-historii zatytułował to Dinozaur. „Kiedy się obudził, dinozaur wciąż tam był”. Zwięzłość Augusto Monterroso, które uważa za brzemię, gdyż chciałby mieć możliwość pisania obszernych prac, mimo to niektórzy krytycy wskazywali jako niezbędny element oryginalności i jakości. «Pracowite i zubożałe majaczenie przy pisaniu obszernych książek; to o rozwinięciu na pięćset stron idei, której idealna prezentacja ustna mieści się w ciągu kilku minut ”, jak powiedziałby Jorge Luis Borges (jak napisał w przedmowie do Fikcje).

Zdjęcie jerryr924 / Jerry Russell.

Fakt, że postać spała, tylko wzmaga w czytelniku poczucie, że coś przeoczył. W rzeczywistości: Co jest bardziej niepokojące? Że pojawił się dinozaur lub co stało się z postacią, gdy spał? To imponujące, jak wiele refleksji może powstać (i które oczywiście powstały i nadal powstają) wokół zaledwie siedmiu słów. Tak bardzo, że nie jest zaskakujące, że ta historia jest używana jako punkt wyjścia do ćwiczeń klasowych. Służy jako pretekst do zadawania dzieciom bezpośrednich pytań, takich jak „Co to są dinozaury?” "Tak jak oni?" ale także dla innych, którzy nie są tak bezpośredni i niosą ze sobą nieodłączne wysiłki literackie: «Co się wydarzyło wcześniej? I wtedy? Jak wyglądała sytuacja? „Umiejętność wyboru zadania i brak poprawnych odpowiedzi może prowadzić do wyobraźni i wielu indywidualnych odpowiedzi, w których uczniowie mogą wykorzystać skojarzenia i słownictwo ustalone między nimi” - wyjaśnia profesor Ingunn Hansejordet.

Ciężar narracji spada na niewypowiedziane, co właśnie sprzyja wielości interpretacji. Czytelnika przytłacza zdziwienie, niejasność, często zdezorientowana krótką narracją. Poczucie, że coś nam ucieka, zmusza nas do uruchomienia mechanizmu interpretacji, wyobraźni. „Ta historia miałaby fantastyczny przebieg, gdybyśmy potraktowali dinozaura jako coś realnego, jako połączenie prehistorycznej przeszłości, w której żyje ta istota, z teraźniejszością logicznego i racjonalnego świata, w którym żyje człowiek. W innych interpretacjach mielibyśmy do czynienia z tajemniczą lub policyjną narracją, gdyby dinozaur był przezwiskiem dla jakiegoś człowieka. Może to być również komedia lub nawet treść polityczna, jeśli nadamy takie konotacje terminowi „dinozaur” ”. Tak wyjaśnia to w artykule Faustino Gerardo Cerdán Vargas Augusto Monterroso i mini-historia. Dzieło literackie jest zawsze medium osoby, która je pisze, medium osoby, która je czyta i interpretuje.

Przestępstwo Monterroso poszło dobrze. Kto nadal twierdzi, że opowiadanie lub mikro-opowiadania są gatunkiem drugorzędnym, po opublikowaniu książki będzie musiał podać o wiele więcej argumentów, by się wesprzeć. Dinozaur. A ci, którzy nadal nie chcą w to uwierzyć, spójrz na listę wyznawców pisarza Pablo Urbanyi (zrobił coś, co jest jednocześnie parodią i hołdem: «Kiedy się obudził, westchnął z ulgą: dinozaura już nie było.») Do wielu i różnorodnych autorów, którzy zainspirowali się tym i można znaleźć w tym samym internecie w którym triumfuje Twitter.

Referencje

• Faustino Gerardo Cerdan Vargas. Augusto Monterroso i mini-historia. Na: Słowo i człowiek. Magazyn Universidad Veracruzana numer 125.
• Ingunna Hansejordeta. Praca z tekstami literackimi na zajęciach.
• Paweł Urbani
• Odpowiedź: wszystko o Oscarach 2009