8 marca Międzynarodowy Dzień Kobiet. Są zaplanowane strajki, roszczenia, życzenia, nadzieje i walki, które w rzeczywistości są codzienne. Z pokorą przyłączam się tutaj, aby zapamiętać i uratować niektórych frazy 17 literackich postaci kobiecych, które są niezapomniane. Napisane przez kobiety i mężczyzn. Opisane z różnymi niuansami, krawędziami, powierzchownościami i głębinami.
Wierszem, prozą. Z jego dramatami, jego radościami, jego pragnieniami, jego namiętnościami i szaleństwami, jego powściągliwością, jego miłości i jego nienawiści, jego buntów i jego uległości. Krótko mówiąc, z jego Ludzka natura że jednak dzielimy kobiety i mężczyzn, chociaż nie zawsze na równych warunkach. Pozostaje mi prawdopodobnie najbardziej zapamiętana Jane Eyre, Charlotte Brontë i wściekłość Lady Makbet.
- „Mogą być ludzie wielkości domów i granitowi, ale piłki niosą zawsze w tym samym miejscu”. Lisbeth Salander. Stieg Larson
- «Moje wielkie cierpienia na tym świecie były cierpieniami Heathcliffa, widziałem i czułem każde z nich od początku. To on jest wielką myślą mojego życia. Gdyby wszystko zginęło, a on zostałby uratowany, istniałbym dalej, a gdyby wszystko pozostało, a on zniknął, świat byłby mi zupełnie obcy, nie wydawałoby mi się, że jestem jego częścią. Moja miłość do Lintona jest jak listowie lasu: czas to zmieni, już wiem, że zima zmienia drzewa. Moja miłość do Heathcliff przypomina wieczne głębokie skały, źródło mało widocznej, ale koniecznej przyjemności. Nelly, jestem Heathcliff, zawsze o nim myślę. Oczywiście nie zawsze lubię fajne rzeczy, nie zawsze lubię siebie. Więc nie mów więcej o rozstaniu, bo to niemożliwe. Katarzyna Earnshaw. Emily Bronte
- «Zawsze rezygnacja i akceptacja. Zawsze roztropność, honor i obowiązek. Elinor i twoje serce? ». Marianne klepsydrowa. Jane Austen
- „Chcę tylko, moim zdaniem, postępować w najbardziej konsekwentny sposób z moim przyszłym szczęściem, niezależnie od tego, co myśli ty lub jakakolwiek inna osoba równie obca mi” Elizabeth Bennet. Jane Austen
- „To jest ukryty ogień, przyjemny ból, smaczna trucizna, słodka goryczka, rozkoszna dolegliwość, radosna udręka, słodka i gwałtowna rana, miękka śmierć”. Celestyna. Ferdynanda de Rojas.
- "Co jest w imieniu? To, co nazywamy różą, nawet pod jakąkolwiek inną nazwą, zachowa perfumy; tak jak Romeo. Nawet gdyby Romeo nigdy nie został powołany, zachowałby tę samą doskonałość, jaką ma bez tego tytułu. Julia William Szekspir.
- „Nic nigdy nie jest tym, czym się wydaje”. Panna Jane Marple. Christie Agatha.
„” „Słyszałam, że kobiety kochają mężczyzn nawet za swoje wady” - zaczęła nagle - „ale nienawidzę męża za jego dobroć”. Anna Karenina. Lew Tołstoj.
- «Wrona jest ochrypła
skrzeczenie obwieszczające fatalne przybycie Duncana
do mojego zamku. Duchy, przyjdźcie! Chodź do mnie
ponieważ przewodzisz myślom o śmierci!
Oderwij moją płeć i wypełnij mnie całkowicie, od stóp do stóp
głowa, z najbardziej ohydnym okrucieństwem! Niech moja krew zgęstnieje
Niech wszystkie drzwi, których należy żałować, zostaną zamknięte!
Niech nie przychodzą do mnie żadne skruszone naturalne uczucia
aby naruszyć mój okrutny zamiar lub zawrzeć rozejm
do jego realizacji! Chodź do piersi mojej kobiety
i przemień moje mleko w żółć, duchy śmierci
że wszędzie, gdzie jesteś - niewidzialne esencje - czają się
że natura jest zniszczona! Nadejdź gęstą noc, przyjdź
i włóż ponury dym piekielny
aby mój chciwy nóż nie widział jego ran,
ani niebo przez płaszcz ciemności nie wyjrzy
krzycząc "dość, wystarczy!" Lady Makbet. William Szekspir.
- «Wiemy, kim jesteśmy; ale nie tym, kim możemy być. Ofelia. William Szekspir.
- «Nie wiem: odkąd cię widziałem,
Moja Bridget i jej imię
powiedziałeś mi, że mam tego człowieka
Zawsze przede mną.
Wszędzie jestem rozproszony
z twoją miłą pamięcią,
i jeśli go na chwilę stracę,
w jego pamięci nawracam.
Nie wiem, co za fascynacja
w moich zmysłach ćwiczy,
że zawsze do niego ja
skręca umysł i serce:
a tu i w oratorium,
i wszędzie, gdzie ostrzegam
że ta myśl bawi
z wizerunkiem Tenorio ». Pani Ines. Jose Zorrilla
- «To, co zamawiam, odbywa się tutaj. Nie możesz już iść z tą historią do swojego ojca. Nić i igła dla kobiet. Bicz i muł dla mężczyzny. Z tym ludzie się rodzą ”. Bernardy Albę. Federico Garcia Lorca
- «Mam inne obowiązki, nie mniej święte ... Moje obowiązki wobec siebie». Nora. Henryka Ibsena
- «Czuję się nieszczęśliwy, ale jeśli widzisz, że jestem reprezentacyjny, umieram szczęśliwy». Józefina marsz. Louise MayAlcott.
- «Był czas, kiedy miłość była ślepa. A świat był piosenką. Piosenka była pełna emocji. Był taki czas. Wtedy wszystko poszło nie tak. Dawno temu marzyłem o śnie, kiedy nadzieja była wysoka, a życie było warte życia. Śniło mi się, że miłość nigdy nie umrze. Śniło mi się, że Bóg będzie miłosierny. Byłem wtedy młody i nie bałem się. A sny zostały stworzone, wykorzystane i wykorzystane. Nie było żadnego okupu do zapłacenia. Nie ma piosenki bez śpiewu, nie ma wina bez degustacji. Miałem sen, w którym moje życie byłoby tak różne od tego piekła, w którym żyję. Teraz tak inny, niż się wydawało. Teraz życie zabiło sen, o którym marzyłem. Fantyna. Wiktor Hugo.
- «Czy myślisz, że ponieważ jestem biedny, mało znany, nieatrakcyjny i mały, nie mam duszy i serca? Źle myślisz! Mam tyle samo duszy, co ty i pełne czystego serca! A gdyby Bóg obdarzył mnie pięknem i dużym bogactwem, pozostawienie mnie byłoby dla ciebie równie trudne, jak teraz dla mnie. Nie mówię teraz do was przez zwyczaje, konwencje, nawet nie śmiertelne ciało: to mój duch dba o waszego ducha, tak jakby obaj przeszli przez grób i stali u stóp Boga, równi jak my! ». Jane Eyer. Charlotte Bronte.