De aanbidding der koningen, door Rubens.
Nou ja, ze zijn hier. Nog een jaar de koningen En ik hoop dat ze je alles hebben gebracht waar je om hebt gevraagd, natuurlijk afhankelijk van hoe goed of minder goed je je hebt gedragen. Ze hebben me deze nagelaten 5 gedichten van 5 klassieke schrijvers zoals Lope de Vega, Rubén Darío, Santa Teresa de Jesús, GK Chesterton of Luis Rosales. Om de heerlijke roscón met chocolade en mooie verzen te eten.
De komst van de koningen - Lope de Vega
Koningen die voor hen komen,
zoek niet meer naar sterren,
want waar de zon is
de sterren hebben geen licht.
Koningen die uit het oosten komen
alleen ten oosten van de zon,
dat mooier is dan Apollo,
Dawn verlaat uitstekend.
Kijkend naar zijn prachtige lichten,
volg de jouwe niet meer,
want waar de zon is
de sterren hebben geen licht.
Zoek nu niet naar de ster
dat zijn licht is verduisterd
deze pasgeboren zon,
in deze Virgin Aurora.
Je zult er geen licht meer in vinden,
het kind verlicht je al,
want waar de zon is
de sterren hebben geen licht.
Hoewel hij doet alsof hij verduisterd is,
merk haar niet op huilen,
omdat het nooit zo veel regent
zoals wanneer de zon opkomt.
Die mooie tranen
de ster wordt al donker,
want waar de zon is
de sterren hebben geen licht.
De drie wijze mannen - Ruben Dario
- Ik ben Gaspar. Hier breng ik de wierook.
Ik kom zeggen: het leven is puur en mooi.
God bestaat. De liefde is enorm.
Ik weet alles van de goddelijke ster!
*
- Ik ben Melchior. Mijn mirre ruikt alles.
God bestaat. Hij is het licht van de dag.
De witte bloem heeft zijn poten in de modder.
En bij plezier is er melancholie!
*
-Ik ben Baltasar. Ik breng het goud. ik verzeker
dat God bestaat. Hij is groot en sterk.
Ik weet alles van de pure ster
dat schijnt op de diadeem van de dood.
*
-Gaspar, Melchor en Baltasar, zwijg.
De liefde triomfeert, en zijn gezelschap nodigt je uit.
Christus staat op, maakt het licht van chaos
en heeft de kroon des levens!
sonnet - Luis Rosales
Met zoete en ernstige vurige majesteit,
terwijl de bezem zingend brandt,
de koningen komen aan als de zon schijnt
zijn meisje onschuldige gouden oudheid.
Met de mond en lip van een lachende bij
waar honing van tak naar tak vliegt
zij kusten de Heer, die hen omhelst
het gelovige hart van vreugdevolle mirte.
Met aanraking en hand van fluviaal schuim,
ze boden hem het hulpeloze goud aan
en de langzame wierook van brunette ascension:
Alles in de lucht is vogel en veer,
is de hemel in wordt hersteld
en in de weerloze vleestijd dromen!
De drie wijze mannen - GK Chesterton
We lopen heel langzaam, regen of sneeuw,
op zoek naar de plaats waar mannen bidden.
De weg is zo vlak dat het niet gemakkelijk is
volg het zonder te verdwalen.
We leerden toen we jong waren
om duistere raadsels op te lossen
en wij drieën weten het
de oude traditie van het labyrint.
Wij zijn de wijze mannen van andere tijden
en behalve de waarheid weten we alles.
We gingen rond en rond de berg,
en we verloren het bos tussen de bomen uit het oog,
en voor elk kwaad leerden we een naam
eindeloos. We eren de krankzinnige goden;
we noemden de Furiën Eumenides.
De goden van kracht hebben ze onthuld
tot verbeelding en filosofie.
De slang die de mens zoveel ongeluk bracht
bijt in zijn eigen gedraaide staart
en noemt zichzelf eeuwigheid.
We gaan nederig ... Onder sneeuw en hagel ...
De gedempte stemmen en de verlichte lantaarn.
Zo eenvoudig is het pad dat we zouden kunnen
oriëntatie verliezen.
De wereld wordt wit en verschrikkelijk
en wit en verblindend de dag die aanbreekt.
Omgeven door licht lopen we verblind
voor iets dat zo groot is dat er niet naar kan worden gekeken
en zo eenvoudig dat het niet kan worden gezegd.
Het kind dat bestond
voordat de werelden begonnen
(... we moeten gewoon wat meer lopen,
we hoeven alleen maar het slot te openen),
de jongen die speelde met de maan en de zon
speel nu met het hooi.
De verblijfplaats waarin de hemelen voeden
-die oude en vreemde woning die van ons is-
waar geen misleidende woorden worden gesproken
en barmhartigheid is eenvoudig als brood
en eer zo hard als steen.
Laten we nederig gaan, nederig zijn de hemelen,
En de ster schijnt helder, laag, enorm,
en de kribbe ligt zo dicht bij ons
dat we ver moeten reizen om het te vinden.
Luister! Gelach wordt wakker als een leeuw,
zijn gebrul weerklinkt op de vlakte
en de hele lucht schreeuwt en huivert
omdat God in persoon wedergeboren is,
en we zijn nog maar kleine kinderen
dat ze onder regen en sneeuw hun weg vervolgen.
Op het feest van de Heilige Koningen - Heilige Teresa van Jezus
Nou, de ster
het is al aankomen,
ga met de koningen mee
de mijn kudde.
We gaan allemaal samen
om de Messias te zien,
Nou, we zien vervuld
en naar de profetieën.
Welnu, in onze dagen
het is al aankomen,
ga met de koningen mee
de mijn kudde.
Laten we hem cadeautjes brengen
van grote waarde,
Nou, de koningen komen eraan
met zo'n geweldige kook.
Verheug u vandaag
onze geweldige Zagala,
ga met de koningen mee
de mijn kudde.
Genees niet, Llorente,
om reden te zoeken,
om te zien wat God is
aquest garzon.
Geef hem je hart
en ik ben vastbesloten:
ga met de koningen mee
de mijn kudde.