Het literaire of cinematografische genre van de Westen is soms ten onrechte beschouwd als menor. Maar is het niet. Misschien verder weg, volgens Europese leesnormen, de geweldige heldendichten o bescheiden verhalen (echt of fictief) van het Noord-Amerikaanse Westen. Toch zullen we het allemaal toegeven hebben gezien of gelezen. Van die van Marcial Lafuente Estefania, klassieker van alle nachtkastjes van onze grootouders en ouders en verdienen een apart hoofdstuk, zelfs die van grote namen van het grondgebied, zoals Alan LeMay o Elmore Leonard, in zijn meest grensverleggende versie. Dit is een recensie van enkele van de meest herinnerde titels en die dankzij hun verfilmingen ook meer wisten van succes.
Wat de wind nam - Margaret Mitchell
Een van de best verkochte in de geschiedenis en een van de bekendste. Margaret Mitchell publiceerde het in 1936 en zijn aanpassing aan groot scherm het was in 1939, met een nog groter succes dat het tot een klassieker in de filmgeschiedenis maakte. Geregisseerd door Victor Fleming, George Cukor en Sam Wood, ze speelden erin Vivien Leigh, Clark Gable, Olivia de Havilland of Leslie Howard, onder anderen. En vandaag is het onmogelijk om dit anders, of zonder hun gezichten, voor te stellen episch verhaal die zich afspeelt in de Noord-Amerikaanse Burgeroorlog, die, hoewel hij niet in het Westen is ingelijst, op dat moment in het genre kan worden opgenomen.
Waarde van de wet - Charles Portis
Het is de roman bekendste van deze auteur, die in februari van dit jaar stierf. Het verhaal van mattie ross, een jonge vrouw die wil de moordenaar van zijn vader vangen met behulp van een veteraan agent van de regering, alcoholisch en eenogig, is twee keer naar de film gebracht. De eerste voor Henry Hathaway in 1969, en speelde erin John Wayne, het typische icoon van het westerse genre. En in 2010 de coen broers maakte een nieuwe aanpassing met Jeff Bridges van protagonist.
Woestijn centaurs - Alan Le May
mei was een productief auteur van westerse literatuur met een paar 15 romans en vijftig lange verhalen, evenals filmscripts. Woestijn centaurs het werd gepubliceerd in 1954, al aan het einde van zijn carrière. Het wordt beschouwd als een meesterwerk, veel ruwer, langer en serieuzer dan de versie voor de bioscoop, twee jaar later, die de legendarische regisseur aanpaste John Ford, en dat het ook een essentiële titel van het genre is. Ze speelden erin John Wayne, Jeffrey Hunter en Natalie Wood, die Amos (Ethan in de film) en Martin spelen, twee kolonisten die er een lange zoektocht naar ondernemen red enkele meisjes ontvoerd door een groep Comanche-indianen.
Een man riep een paard - Dorothy M. Johnson
Johnson, een Amerikaanse schrijfster, is een specialist in het genre, waar ze zich meestal bezighoudt met de altijd conflicterende relatie tussen indianen en blanken in de grensgebieden van die jaren. Met korte zinnen en botte, ironische en soms harde stijl weet Johnson authenticiteit over te brengen. Hij heeft meer titels op zijn naam staan die succesvolle films zijn geworden zoals De man die Liberty Valance heeft vermoord, weer een onvergetelijke samenwerking tussen John Ford en John Wayne; dat Een man riep een paard, die regisseerde Elliot Silverstein in 1970, met Richard Harris van hoofdrolspeler; Y De hangende boom, wie deed Delmer Daves in 1959 en speelde Gary Cooper, Maria Schell en Karl Malden.
De trein van 3:10 naar Yuma - Elmore Leonard
Leonard is veel beter bekend als de auteur van verhalen en misdaadroman, maar het raakte ook het genre van het Westen. Deze titel vertelt het verhaal van de risico's voor de hulpsheriff Paul viel uit (Vanaf Heflin) op zijn missie om het gevaarlijke te verplaatsen balling Jim kidd (Glenn Ford) van Fort Huachuca naar de stad bewering, waar je de trein moet nemen naar de yuma gevangenis. In 2007 er was een nieuwe versie, geregisseerd door James Mangold. Met de huidige toon en verandering van de namen van de personages, speelden ze erin Russell Crowe en Christian Bale in de rol van de outlaw en de nederige en wanhopige boer die plaatsvervangend sheriff werd.