In de afgelopen jaren vrouwenliteratuur Het is verder geëvolueerd dan de romantische verhalen van Jasmine of onbetwiste klassiekers als Pride and Prejudice of Jane Eyre. Vrouwen schrijven nu, zijn protagonisten en dompelen zich zelfs onder in donkere en verwrongen plots. Afgeleid van geslacht kuiken aangestoken (of literatuur voor meisjes), heeft de grip lit zich gevestigd als de nieuwste literaire trend aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. En je zult jezelf afvragen: Wat is chick lit-literatuur precies?
Dames. Literatuur. 2016.
Aan het begin van de jaren 2000 was de situatie voor vrouwen in het Westen voldoende veranderd om een nieuwe golf van feministische titels mogelijk te maken, verdedigd door boeken als Candace Bushnell's Sex and the City (en waarin de beroemde serie met Sarah Jessica Parker zou worden geïnspireerd) of The Bridget Jones Diary door Helen Fielding. Een literatuur geschreven door en voor alleenstaande vrouwen tussen de 20 en 40 jaar die de rol van moderne vrouwen in een nieuw tijdperk moet bevestigen. Het was echter nodig om verder te gaan.
Chick lit-literatuur bleef niet stagneren, in feite durfde het te praten over vrouwen die werden verleid door sadomaso in de sage van 50 tinten grijs, de hoeksteen van erotische teksten, niet zonder een zekere spanning en zelfs bloed (hoewel niet om voor de hand liggende redenen). Een fenomeen dat, parallel, verschillende titels begon te omvatten waarin de hoofdrolspeler ook werd onderworpen aan duistere plots meer gerelateerd aan psychologische thriller of suspense, zoals het geval was met de bestseller Verloren door Gillian Flynn, ook verfilmd door David Fincher.
Een titel waarvan het succes zou aansluiten bij dat van Het meisje op de trein, door Paula Hawkins, begin 2015 omgebouwd tot een van best verkochte boeken in de geschiedenis van Amazon in recordtijd. In deze roman was de hoofdpersoon een ex-alcoholist, een voyeur en gaat naar de psychiater; het gaat over het analyseren van alle hoekpunten van de vrouw van de XNUMXe eeuw, ze verdraaien en serveren in een boek dat je in drie zittingen kunt verslinden.
Het succes van deze verhalen heeft geleid tot een meer specifiek genre genaamd grip aangestoken, gedefinieerd door de Ierse schrijver Marian Keyes als een afkorting voor aangrijpende psychologische thrillersliteratuur of, wat hetzelfde is, spannende literatuur van en voor vrouwen.
De afgelopen maanden waren het hoogtepunt van deze trend, met 29% van de lezers van fictie in de Verenigde Staten was verslaafd aan het genre en in 25 werden meer dan 2015 miljoen exemplaren gefactureerd, gegevens die een nieuwe golf van vrouwelijke verhalen bevestigen die Grey's erotiek overstijgt en ons in staat stellen om nog donkerdere en meer diverse universums te verkennen.
Met zo'n vertoning van vrouwenliteratuur zijn er al mensen die een beweging suggereren jongen aangestoken als tegenaanval, een literaire oorlog tussen de seksen vormen die we beetje bij beetje zullen ontrafelen.
Ben jij ook verslaafd aan grip lit koorts?
Pas op voor het verwarren van vrouwelijk met feministisch! Behalve dat, gefeliciteerd, vond ik dit artikel leuk.
Hallo AR. Ja, in het artikel verwijzen zowel feministisch als vrouwelijk naar verschillende contexten, zelfs als het met elkaar verweven concepten zijn. Ik ben blij dat je het leuk vond. Al het beste.
Het lijkt me paradoxaal dat een literatuur die zichzelf feministisch noemt en die per definitie en met alle reden van de wereld gelijkheid tussen de seksen voorstaat, uiteindelijk een zo lichtzinnig en seksistisch onderscheid maakt als deze. Er zullen mensen zijn die het zien als een zoektocht naar identiteit. Voor mij is het een schoolplein. Jongens die voetballen en meisjes die keukens koken en babysitten. Dit kan alleen maar een truc zijn om meer te verkopen. Label walging.
Het is geen nieuw genre, het behoort tot hetzelfde thrillergenre, waarom is het nieuw, waar komt het vandaan Het moet voor marketing zijn en moet niet worden verward met de Chick lit die opkwam om een ander beeld aan vrouwen te geven , Toen de Chick lit op dat moment opkwam, waren de vrouwelijke personages erg secundair en dienden in veel gevallen om de mannelijke hoofdrolspeler te benadrukken, maar het Grip lit-ding is anders omdat ze alleen thrillerboeken nemen die door vrouwen zijn geschreven en ze catalogiseren met wat " Het zijn boeken voor vrouwen. " Als ze wilden bijdragen aan het zichtbaar maken van de auteurs VOOR IEDEREEN, doet dit precies het tegenovergestelde, het enige dat ervoor zorgt, is dat de literatuur opnieuw wordt geëtiketteerd en de auteurs in een gang blijven die bestemd is voor een marktpubliek en de gedachte hebben dat " als een vrouw een boek schrijft, is dat natuurlijk alleen voor vrouwen. "