Waarom gebruiken schrijvers een pseudoniem?

Als we het hebben over schrijvers met een pseudoniem, denken we aan klassieke en moderne auteurs, van Fernán Caballero tot Blue Jeans via Pablo Neruda. Ieder heeft of had zijn eigen motieven, om meer naam te maken commercieel, een kunnen posten in het geval van vrouwen in het verleden, een familie redenen en vele anderen.

Hier gaan we enkele voorbeelden zien van schrijvers die een vrouwelijk pseudoniem gebruikten, vrouwelijke schrijvers die zich voordoen als mannen y anderen veranderden gewoon hun naam om de meest uiteenlopende redenen. Deze lijst is zeker niet uitputtend, het is bedoeld om voorbeelden te verzamelen van de redenen die een schrijver ertoe aanzetten om pseudoniemen te gebruiken.

Pablo Neruda

Echte naam Ricardo Eliecer Neftali Reyes Basoalto, de naam is gewijzigd om te publiceren om breng je vader niet in verlegenheid voor het hebben van een dichterzoon.

George Orwel:

Om dezelfde reden als de vorige veranderde hij zijn echte naam Eric Arthur Blair door George Orwell om hun ouders niet te storen met zijn roman Geen wit in Parijs en Londen, waar hij vertelt hoe hij als dakloze op straat leefde.

JK Rowling:

De maker van de beroemde Harry Potter camoufleerde haar echte naam Joanne om eruit te zien als een man, want impositie publiceren, die dat overwoog mannelijke tieners zouden geen boeken kopen die door een vrouw zijn geschreven. De onbegrijpelijk is dat ik, na een wereldberoemde schrijver te zijn geweest, opnieuw een zou kiezen mannelijk pseudoniem, Robert Galbraith, voor zijn misdaadroman saga. Als reden wordt aangevoerd dat hij lezers wilde bereiken zonder voorafgegaan te worden door zijn roem, al maakt dat de reden voor het mannelijke pseudoniem niet duidelijk.

Jill Sanderson

De auteur van romantische romans wereldberoemd is eigenlijk een man: Rogier Sanderson. Zakelijke redenen. De romantische roman verkoopt meer als het de naam van een vrouw heeft.

Blue Jeans

Zakelijke redenen. Zoals de auteur zelf zegt:

"Paco Fernández was niet erg commercieel."

EL James

De maker van de hitserie 50 Shades of Grey heet eigenlijk Erik Leonard en neemt ook een vaag pseudoniem aan, waarmee een mannelijke auteur wordt aangeduid door zakelijke redenen.

Magnus Flyte:

Nogmaals zijn de zakelijke redenen degenen die dragen Christina Lynch en Meg Howrey om zijn pseudoniem te kiezen, ook mannelijk en, de waarheid, met groot succes gekozen omdat het de aandacht van de lezers trekt.

Amelia Drake

Hierachter vrouwelijk pseudoniem zijn Pierdomenico Baccalario en Davide Morosinotto, jeugdromanschrijvers van een fantastische snit, de saga De Academie. Het met vier handen geschreven boek is De Academie, die al is gepubliceerd voor twee delen en waar de hoofdpersoon is een weesmeisje riep Twaalf. Beide schrijvers zijn bekend en het is voor het eerst dat ze onder een pseudoniem publiceren.

Zakelijke redenen en een test om een ​​nieuw genre binnen te gaan zonder uw persoonlijke merk in gevaar te brengen.

JT Leroy

Een uitgebreidere omschrijving verdient deze recente casus, waarin een pseudoniem voor staat zakelijke redenen: De New Yorkse samenleving van het begin van de twintigste eeuw deed er zes jaar over om dat na de jonge Jeremia te ontdekken Terminator Leroy, een beroemdheid na de publicatie van  Sarah,  zogenaamd autobiografische roman waar drugsverslaving en prostitutie waren de belangrijkste drijfveren voor de lezer, dat was hij eigenlijk Laura Albert. In dit geval is het pseudoniem gewijzigd in karakteriseren sinds JT Leroy werkte samen met grote persoonlijkheden in New York. Tot 2005 het was niet bekend dat het eigenlijk een vrouw verkleed als man, maar het was niet eens de auteur zelf die de jonge gekwelde schrijver kenmerkte, zo niet zijn schoonzus, Savannah Knopp.

Het motief van Laura Albert? Ze was ervan overtuigd dat niemand de boeken van een veertiger zou willen lezen.

Yasmina Khadra

Het is het pseudoniem van Mohammed Moulessehoul, een schrijver, lid van het Algerijnse leger dat besloot een pseudoniem te gebruiken om vergelding te voorkomen. De auteur zei dat deed alsof eer de Algerijnse vrouw voor de moed en hoop die ze toonden in het licht van de vele conflicten die ze leden in een samenleving die zo restrictief was als de Algerijnse.

Harper Lee

De auteur Dood een spotlijster, was de schrijver, Nelle Harper Lee. Zakelijke redenen en extreme verlegenheid zijn de redenen waarom hij zijn naam verborg, hoewel hij nooit was.

SK Tremayne

Achter een pseudoniem dat u wilt geef de naam van de vrouw aan, is de schrijver Sean Thomas Knox, ook voor zakelijke redenen, in een uitgeversmarkt waarin vrouwen steeds meer gewicht beginnen te krijgen.

Lisbet Werner

Zakelijke motieven opnieuw in dit vrouwelijke pseudoniem voor de auteurs van de Puck-jeugdseries die voornamelijk gericht zijn op een jong vrouwelijk publiek: Carlo Andersen en Knud Meister.

Jessica strompelt

De echte naam van de schrijver van een saga van romantische boeken is Hugh C.Rae. Het grappige van deze zaak is dat zelfs wanneer won del Edgar Award voor beste roman, hield zijn echte naam geheim.

George Elliot:

mary ann evans koos het pseudoniem George Eliot om hen zijn werk serieus te laten nemen, dat ze haar niet als een romantische auteur zouden beschouwen omdat ze een vrouw is. Ook voor vermijd schandaal over zijn relatie met een getrouwde man met wie ze was tot aan zijn dood.

Fernan ridder

Schrijver pseudoniem Cecilia Böhl De Faber en Larrea, dat na te zijn opgevoed in de liefde voor literatuur vanwege haar vader, wanneer hij besluit zich aan het schrijven te wijden, vindt hij alleen afwijzing.

"Hij zou de teksten voor mijn gezicht verscheuren en me vertellen geen mannenwerk te doen"

Ondersteund door haar moeder, besluit een professionele schrijver te worden, onder een pseudoniem dat haar identiteit verbergt.

Andere:

Andere bekende voorbeelden van dit type pseudoniemen uit noodzaak, waarover al veel is geschreven en het is niet de moeite waard om erop aan te dringen, gezien de hoeveelheid materiaal die over de kwestie beschikbaar is, zijn die van andere Mujeres dat net als de vorige twee, jouw enige optie om zijn gepubliceerde werken te zien, was om ze eruit te laten zien alsof ze door een man waren geschreven met waren de zusters Charlotte Brontë, Emily Brontë en Anne Brontë die publiceerden als Currer, Ellis en Acton Bell respectievelijk, naar de dichter Robert Southey reageren op Charlotte toen ze haar werk presenteerde,

"Literatuur kan geen kwestie van het leven van een vrouw zijn, en zo zou het ook niet moeten zijn."

ook de zaak van Frankenstein, die in het formulier werd gepubliceerd anoniem om niet te onthullen dat de auteur een vrouw was, Mary Shelley. Ze gingen er allemaal van uit dat de auteur van de roman was Percey B. Shelley, haar man. Vrouwelijke schrijvers waren in die tijd een minderheid en werden door critici, schrijvers en lezers veracht als ze een ander genre dan romantisch aansneden.