stupor en tremoren (anagram, 1999) is een roman van schrijfster Amélie Nothomb. Het is autobiografisch geschreven zonder de fictieve toon te verliezen. Dankzij het succes van het boek, vooral in Frankrijk, werd het in 2003 verfilmd door Alain Corneau.
Amélie is een Belgisch meisje dat op tweeëntwintigjarige leeftijd is vastbesloten om te integreren in de gedisciplineerde Japanse arbeidswereld. Tijdens haar reis naar het land zal ze de starheid van het systeem en de voortschrijdende degeneratie waartoe ze veroordeeld is ervaren. Het meisje verzet zich ondanks alles, ze draait zich om een Amélie aan de Japanners
Verdoving en trillingen: Japanse Amélie
duikvlucht
Amélie is een jonge afgestudeerde die België verlaat om in Japan te gaan werken. Het verhaal speelt zich af in Tokio en bespreekt de ondergeschiktheid van de arbeidsmarkt in het Japanse land. Daar zal hij onder andere leren dat zijn superieuren onmiddellijk onder een andere persoon staan en het enige belangrijke is om bevelen op te volgen zonder antwoord of logica. Gehoorzaamheid en overgave worden langzamerhand verschillende vernederingen die haar zullen laten zinken en haar van haar verantwoordelijkheid zullen ontdoen totdat ze uiteindelijk de badkamers moet schoonmaken van mannen. Amélie zal hem accepteren in haar waanzinnige poging om deel uit te maken van een sociaal en werknetwerk dat inflexibel is met al zijn leden.
De titel van de roman verwijst naar de manier waarop de onderdanen de keizer moesten benaderen, 'met verbazing en beven'. Een manier om nederigheid te tonen en alle sporen van de eigen stem uit te wissen. Het was een erezaak, een van de belangrijkste waarden van deze cultuur. en wat Amélie ook in haar persoon wil verwerken. Dit blijkt uit het tolereren van alle veranderingen, bevelen en taken die hem worden opgelegd. Het is een duikvlucht na de meest ranzige eer. Het observatie- en analysewerk van de personage-auteur is echter zeer suggestief en kwetsend.
Het is een roman van ruim twintig jaar geleden en destijds portretteerde een huidige samenleving, meedogenloos en zonder aarzeling, en dat kan vandaag de dag nog steeds op dezelfde manier worden gelezen. Het telt iets meer dan 200 pagina's waar hij gebruik van maakt enorm inzicht en een bijtend gevoel voor humor. Eigenschappen die daarentegen doorgaans aanwezig zijn in al het werk van Amélie Nothomb.
Autobiografische roman
stupor en tremoren is in wezen een autobiografische roman die de contrasten tussen Oost en West laat zien. Amélie's wens om te integreren in de Japanse cultuur gaat verder dan alleen haar werk; ze probeert zich te verdiepen in de gebruiken en gewoonten van het land. Amélie is opgegroeid in Japan en net als de auteur is het voor haar geen geheel onbekende plek. In een groot bedrijf als Yumimoto kunnen werken is een geweldige kans en een eer voor het personage. Daarom onderwerpt hij zich vrijwel zonder twijfel. in deze manier van werken en leven. Concepten waarvan het niet helemaal duidelijk is dat ze gescheiden zijn.
De Japanse gebruiken en tradities zijn echter onbreekbaar en het is niet eenvoudig om je erin te verdiepen; interactie met anderen is een hele grote uitdaging. Amélie is ook een jonge vrouw en een buitenlander in de ogen van anderen, dus haar waarde en geloofwaardigheid hangen in de lucht.. Ook het karakter van zijn directe baas, Fubuki, valt op: een aantrekkelijke vrouw met wie hij een relatie vol boosaardigheid zal hebben, maar voor wie Amélie zich gefascineerd zal voelen.
Amélie Nothomb vertelt op behendige wijze, zonder er omheen te draaien, Amélie's avonturen in het strenge en gedisciplineerde Japan. Maar houd er rekening mee dat dit niet abrupt gebeurt. Gebruik alle gevoeligheid waartoe u in staat bent, terwijl u zich bewust bent van wat u telt en met groot respect voor de traditie van de Japanse cultuur.
Conclusies
Een originele en geestige roman vol analyses en burleske situaties die de lezer die op zoek is naar een andere roman over het westerse perspectief van iemand die de Japanse arbeidstirannie van binnenuit heeft gekend, zal bekoren.. Omdat we niet mogen vergeten dat het een autobiografische roman is met de bedoeling dat te zijn, hoewel er ook een zekere mate van fictie in zit die ervoor zorgt dat het verre van een autofictieboek is. Samengevat, stupor en tremoren is een boek dat de moeilijkheden leert van de aanpassing van iemand die in een nieuw land komt wonen en werken, de onvermijdelijke culturele botsingen en de hoop er ooit deel van uit te kunnen maken. Of niet.
Over de auteur
Amélie Nothomb is een Belgische schrijfster, geboren in Kobe (Japan) in 1967.. Zijn vader was diplomaat, dus tijdens zijn kindertijd en adolescentie verhuisde hij met zijn gezin naar verschillende Aziatische bestemmingen. Hij besloot Romaanse filologie te gaan studeren in Brussel om vervolgens naar Japan te vertrekken waar ik als tolk in een groot bedrijf zou werken. Deze ervaring heeft haar ertoe aangezet om te schrijven stupor en tremoren. Later zou hij terugkeren naar België om zijn literaire carrière te beginnen.
Zijn uitgebreide werk heeft brede erkenning gekregen in Frankrijk. Hij behoort tot de Koninklijke Academie voor Franse Taal en Letterkunde van België vanwege zijn bijdrage aan de Gallische brieven. Hij heeft romans en korte romans, toneelstukken en korte verhalen geschreven. Onder de titels van deze auteur zijn hou van sabotage, Metafysica van buizen, Cosmetica van de vijand, antichrist, Zwavelzuur, Noch van Eva, noch van Adam, commando en commando, Sed o Eerste bloedOa.