Wat gebeurt er met de goden van de Oude Wereld als ze zonder trouw, alleen en hulpeloos zijn op een continent dat hen vreemd is? Deze vraag is degene die werd gesteld Neil Gaiman en het was het ontstaan van zijn grootste werk: Amerikaans Goden. Een roman die wortelt in de oermythen om ze te deconstrueren, maar tegelijkertijd hun integriteit respecteert.
De man achter de mythe
Het traject van de Britten gaiman het is even onorthodox als fascinerend. Toen hij als journalist werkte, interviewde hij Alan Moore (wereldberoemd om graphic novels zoals V van Vendetta o Watchmen), wat zijn fascinatie voor strips opnieuw deed oplaaien. Als resultaat van de vriendschap tussen de twee, begon Gaiman zijn carrière als stripboek scenarioschrijver met werken als Zwarte orchidee y The Sandman. Deze laatste serie is degene waarmee hij enige bekendheid verwierf in de jaren 90, totdat hij de status van cultauteur bereikte.
Hoewel hij in dit decennium ook het meer traditionele verhaal cultiveerde, was het altijd in samenwerking met andere auteurs (zoals in Goede voortekenen, naast Terry Pratchett) of het schrijven van eigen strip- of televisiescripts (Neverwhere y sterrenstof). We moesten wachten tot het begin van de XNUMXste eeuw om te lezen American Gods (2001), zijn eerste creatie vanaf het begin opgevat als een roman. Daarin brengt Gaiman al die elementen samen die hem zijn hele leven hadden achtervolgd, wat uitkristalliseerde tot een fascinerend werk.
Genderprobleem
American Gods vertelt het verhaal van Schaduw maan, die na drie jaar veroordeling de gevangenis verlaat om naar de begrafenis van zijn vrouw te gaan Laura, is onlangs omgekomen bij een verkeersongeval met haar beste vriendin. Op de terugweg naar zijn oude huis ontmoet hij een zekere «Mr woensdag»(Woensdag), die hem een baan als bodyguard aanbiedt. Vanaf dat moment ontdekt Sombra, een uitgesproken scepticus, dat er achter de schijnbare realiteit nog een andere schuilt, en dat er mythen op de loer liggen.
Cover van de Roca Pocket-editie.
De roman combineert allerlei zeer uiteenlopende elementen. Het is een verhaal van fantasie en tegelijkertijd een thriller, een verslag van science fiction, en zelfs een reisboek. Dit is precies het grootste probleem waarmee critici bij het analyseren worden geconfronteerd American Gods, omdat het onmogelijk is om het in een hokje te stoppen. We moeten tenslotte begrijpen dat Gaiman literaire genres niet als gesloten compartimenten beschouwt. Dezelfde auteur zei erover:
Als ik alleen mezelf als eerste lezer heb, wordt geslacht, of de afwezigheid van geslacht, immaterieel. De enige regel die mij als schrijver kan leiden, is om vooruit te blijven gaan en een verhaal te blijven vertellen waardoor ik, mijn eerste lezer, me uiteindelijk niet bedrogen of teleurgesteld voel.
Aldus American Gods is een werk van contrasten. En dit is verre van een negatief kenmerk, het geeft het een eigen karakter dat andere boeken alleen kunnen nastreven. Drama en komedie, fantasie en realiteit verstrengelen zich tussen de pagina's om een verhaal te weven dat de lezer boeit.
Een verhaal over goden en mensen
-Wat ben je? Vroeg Shadow. Wat zijn jullie allemaal?
Bastet geeuwde en liet een perfecte donkerroze tong zien.
'Hij denkt dat we symbolen zijn; wij zijn de droom die de mensheid creëert om de schaduwen op de grotmuren te begrijpen. En ga nu je weg. Je lichaam wordt koud. De gekken verzamelen zich op de berg. Tijd is kort.
American Gods Het zijn niet alleen de avonturen van een ex-veroordeelde. Het is een moderne mythe dat wordt ingekaderd in de stroom van wat neo-fantastisch, geboren als resultaat van de uitputting van het genre, en die in strijd is met de traditionele classificatie van fantasie door de theoreticus Todorov. Het is de machtsstrijd in de VS tussen de Oude goden (wijs, oud, arm en decadent) en de nieuwe goden (onwetend, jong, rijk en machtig), die globalisering, internet en postmoderniteit verpersoonlijken. Deze confrontatie heeft mythische resonanties die ons herinneren aan de Gigantomachy van de Griekse mythologie, of de oorlogen tussen de Aesir en de Vanir uit de Noorse mythologie.
Laat deze rijke achtergrond ons echter niet misleiden. Is het waar dat American Gods het heeft een subtekst die de scherpzinnige lezer kan ontdekken, maar het is geen voorwaarde om van het werk te genieten. De plot is op zichzelf interessant, met verschillende plotwendingen y zeer goed gebouwde karakters met wie het gemakkelijk is om in te leven. Om al deze redenen raad ik aan om dit verhaal over goden en mensen te lezen.