Robert Graves was veel: schrijver, vertaler, literair criticus, mythograaf, dichter. Het omvatte ook andere takken. Hij was een geleerde die van geschiedenis hield en onvermoeibaar mythen onderzocht, vooral de Grieken. Naast het concipiëren van een uitgebreid essaywerk, bouwde hij ook een lange carrière op in de historische roman..
Tot zijn bekendste werken behoren de roman Ik, Claudio, en het essay De witte godin. Hij werd onderscheiden met enkele van de meest prestigieuze onderscheidingen van het VK, zoals de De gouden medaille van de koningin voor poëzie of James Tait Black Award. Hier zijn enkele van zijn bekendste werken.
Robert Graves: zijn bekendste boeken
Afscheid van dat alles (1929)
Het is een van zijn meest populaire boeken; maar het eerste dat opvalt is dat Graves besloot begin dertig een autobiografie te schrijven.. De ervaringen in de Eerste Wereldoorlog, een conflict waarbij hij zwaar gewond raakte, waren echter een goede aanleiding om dit boek te schrijven. Natuurlijk zou deze autobiografie decennia later, in 1957, door de auteur worden herzien. Robert Graves neemt afscheid van het land waar hij is geboren, kijkt terug op zijn kindertijd en jeugd, jaren na de grote oorlog, en zegt "vaarwel tegen dat alles". Want later zou de auteur vertrekken en het grootste deel van zijn leven in een uithoek van Mallorca gaan wonen.
Ik, Claudius (1934)
Ik, Claudio Het is een valse autobiografie die Graves wilde maken van het personage Tiberius Claudius, Romeinse historicus en keizer die leefde tussen de XNUMXe eeuw voor Christus en de XNUMXe na Christus. Voor Robert Graves zouden de vertalingen die hij maakte van de teksten van Suetonius zeer nuttig zijn Levens van de twaalf Caesars. En hoewel Graves de historische context en de gebeurtenissen heel goed kende, haalde hij uit de originele teksten een wat persoonlijke en selectieve waardering.
Dit is zonder twijfel een van zijn belangrijkste en bekendste werken. Het boek werd op televisie gebracht en had een enorm verkoopsucces, omdat het werd beschouwd als een van de beste romans van de XNUMXe eeuw.. Een prachtig portret van de Romeinse keizertijd met al het verraad, samenzweringen en misdaden die daarbij passen.
Claudius, de god, en zijn vrouw Messalina (1935)
Roman die een vervolg is op Ik, Claudio. Het vervolgt deze gesimuleerde autobiografie van keizer Tiberius Claudius, die de chaos van Rome onder ogen moest zien na de moord op Caligula. Claudius moet nu het rijk weer opbouwen ondanks de moeilijkheden en zijn eigen twijfels en ontevredenheid.. Robert Graves breidt zijn kennis van de oudheid uit en draait zich om Claudius, de god, en zijn vrouw Messalina in een tweede deel dat het eerste waardig is. Het zou ook worden aangepast voor televisie samen met Ik, Claudio.
Graaf Belisarius (1938)
Roman waarin Graves ons terugvoert naar de XNUMXe eeuw naar het oude Constantinopel, de hoofdstad van het Oost-Romeinse rijk. Dit zijn de tijden van keizer Justinianus. Dit is een andere historische roman waarin het leven van generaal Belisario, de belangrijkste militair in Byzantium, wordt verteld. Gedurende deze tijd zal de hoofdpersoon te maken krijgen met de opstanden en conflicten die het territorium door elkaar schudden. Wanneer de barbaren de Byzantijnse verdediging dreigen te verstoren alleen de eervolle en moedige Belisarius heeft het vermogen om het rijk te verdedigen.
Het Gulden Vlies (1944)
Het Gulden Vlies is een avonturenroman die draait om dit mythologische element. Een groep zeelieden waaronder helden en halfgoden (Hercules, Orpheus, Atalanta, Castor, Pollux, enz.) scheept zich in op zoek naar het gewenste object. Het is een fascinerend verhaal waarin de lezer, naast verbaasd te zijn, verschillende tradities en gebruiken van het oude Griekenland zal kunnen ontdekken.
Koning Jezus (1946)
Roman die documentaire feiten over het leven van Jezus weerspiegelt vanuit een historisch, niet-religieus standpunt. Koning Jezus het is weer een ander voorbeeld van gefictionaliseerde geschiedenis waarin Graves enkele van de meer traditionele beweringen van de geschiedenis uitdaagt. Maar het rigoureuze werk van de auteur die het leven van Jezus bespreekt, moet worden erkend. Graves positioneert de revolutionaire man, die in zijn tijd meerdere ongemakken veroorzaakte, als een waardige erfgenaam van de troon van Israël.
De witte godin (1948)
De witte godin is een werk van non-fictie dat het grootste wetenschappelijke werk van Robert Graves vertegenwoordigt. Zeker zijn beste werk. dit essay speculeert over een matriarchaal systeem voorafgaand aan het patriarchaat opgelegd door monotheïstische religies. Meer specifiek gaat het over primitieve ceremonies waarbij hulde werd gebracht aan godinnen uit verschillende mythologieën. Graves theoretiseert met een tijd waarin de autoriteitsfiguur een vrouw was en mannen niet de macht hadden die ze echt hadden. Het is een welsprekende tekst, verhelderend, maar vooral mystiek en verbazingwekkend.
Dochter van Homerus (1955)
Homerus' dochter op een vreemde manier geboren. Graves stuit op een wilde hypothese die beweert dat de Odisea Het is niet helemaal door Homerus geschreven, maar het grote klassieke werk zou zijn gecomponeerd door een Siciliaanse vrouw, prinses Nausicaa, die tegelijkertijd een personage is in hetzelfde werk. Dus de auteur, gefascineerd door deze fantasierijke theorie, componeerde: Homerus' dochter, een constructie dichter bij het gewone of huiselijk, maar zonder zijn heroïek te verliezen.
Goden en helden van het oude Griekenland (1960)
Dit is een boek dat de verhalen van Griekse goden en helden illustreert met verschillende mythologische vertellingen.. Het gaat erom op een aantrekkelijke manier de mythen van de westerse cultuur te leren kennen met in de hoofdrol Zeus, Poseidon, Heracles, Perseus, Pegasus of Andromeda, om een paar voorbeelden te geven. Graves toont een diep begrip van mythologie en geschiedenis door middel van vermakelijke en educatieve verhalen.
Sobre el autor
Robert Graves werd geboren in Wimbledon, Londen, in 1895.. Hij studeerde aan Oxford (King's College en St. John's College) en was daar ook professor aan de universiteit. Hij nam deel aan de Eerste Wereldoorlog in het Britse leger, waar hij de rang van kapitein bereikte.
Naast zijn historisch en mythologisch werk gaf zijn poëtisch werk hem ook veel voldoening als schrijver.. Door deel te nemen aan het eerste wereldconflict, kwam zijn inspiratie juist uit deze tijd van zijn leven, die hij zou vastleggen in zijn poëzie. Ernstig gewond zou hij spoedig naar huis terugkeren naar Engeland. Hij was een leraar in Egypte en woonde in andere verschillende landen van de wereld. Hoe dan ook, hij zou zich vestigen in een Mallorcaanse gemeente, Deyá (Spanje), waar hij in 1985 zou overlijden.