Nooit in het bijzijn van de bedienden werd voor het eerst gepubliceerd in 1973. Kort geleden Randredactie heeft een nieuwe Spaanse editie van het boek uitgebracht. Het vertelt de wisselvalligheden en huiselijke taferelen van lijfeigenschap in de loop van een eeuw.
Frank Victor Dewes, de auteur, ontmaskert de idealisering van het personeel dat al generaties lang voor burgerlijke families werkt. Afgezien van het feit dat ze in het huis van iemand anders werken, zal het boek de nieuwsgierigheid en ervaringen vertellen van deze mensen die altijd ondankbaar werk hebben gedaan in omstandigheden die ver verwijderd zijn van die van enige andere werkrealiteit.
Nooit in het bijzijn van de bedienden
Laten we naar de achtergrond gaan
Er zijn veel audiovisuele aanpassingen van erfdienstbaarheid gemaakt. De meest recente is de succesvolle miniserie van Netflix De assistent (2021). In Spanje valt de klassieker op De Heilige Onschuldigen (Mario Camus, 1984), een versie van het boek van Miguel Delibes met dezelfde naam gepubliceerd in het jaar 81. Maar iedereen herinnert zich, zelfs als ze het niet hebben gezien, de mythische serie Brits Abdij van Donton. De stereotiepe dienaren van de ranzige bourgeoisie uit landen als Engeland of Spanje zijn weliswaar bij vele gelegenheden geportretteerd. Hoewel het Spaanse voorbeeld wat realistischer is, idealiseren de Engelsen het leven van de keukens en de lakei.. Veel van wat er in te zien is Downton Abbey het ruikt naar rotte vis.
moet ook over praten de relatie en de problemen die voortkomen uit het samenleven tussen de bedienden keurig y loyaal en hun heren. Dit was zeker wat FV Dewes dacht, de zoon van een bediende die zich begin jaren zeventig afvroeg of er iets te zeggen of af te leiden was over dit onderwerp. Journalist van beroep, hij ging aan het werk en schreef een brief in de Daily Telegraph het opvragen van geschiedenissen van voormalige huishoudelijke dienstmedewerkers om te zien of er iets belangrijks over te zeggen was. En wauw als die er was. De overweldigende respons vormde het begin van dit boek.
Getrouw portret van het leven boven en beneden
Nooit in het bijzijn van de bedienden is geschreven dankzij eindeloze echte getuigenissen verzameld door FV Dewes. Alleen zij zijn in staat om het geïdealiseerde idee te ontmantelen dat (grotendeels dankzij fictie) bestaat van de dienst, en van de bubbel waarin deze is bewaard, tussen aristocratische muren. Daar, in die kleine grote ruimte, Er was een hele microkosmos ontstaan die het boek laat zien in de vorm van waargebeurde verhalen, vaak tragisch, met emotie, gelach, belachelijke momenten, afkeurenswaardigheden en vernedering.. Huishoudelijke dienst, bestaande uit dienstmeisjes, koks, lakeien, butlers of gouvernantes, moest zeer duidelijke en rigide regels volgen en een leven leiden in de schaduw van de familie die ze dienden.
Het boek ontmaskert de harde realiteit van deze arbeiders die moesten werken in een huis dat niet van hen was, met mensen die niet zijn familie waren. Zijn verplichtingen bestonden uit het verzekeren van het welzijn van de heren, terwijl ze zich in zeer verschillende omstandigheden bevonden. Een voorbeeld van classisme is de onzin om voor kinderen te zorgen terwijl veel dienstmeisjes weg waren van hun eigen kinderen, levend in koude en sobere kamers, in een strikt gedragsregime en altijd wachtend op een telefoontje van meneer of mevrouw. Want eigenlijk stonden ze altijd tot zijn beschikking en hadden ze geen intimiteit of privéleven.
Naast het classisme toont het het gebrek aan bescherming en kwetsbaarheid waarin deze huishoudsters zich bevonden, die de dienst meestal als een kans zagen vanwege het gebrek aan middelen. Voor zijn deel, we mogen ook niet vergeten dat de noodzaak om het verhaal van deze mensen te vertellen voortkomt uit de behandeling die ze hebben gekregen en de functies die eraan zijn toegewezen. Ze hebben altijd een lagere waardering gehad dan andere werknemers.
Conclusies
Het boek van FV Dewes is behoorlijk verhelderend. Spreek met een vleugje humor en eerlijkheid, maar benadruk de realiteit die huishoudelijk personeel al tientallen jaren leeft. Hij maakt een authentiek portret, zonder mythen, over de toestand van deze mensen die altijd door anderen zijn gezien, in ruil voor een bord eten, een kinderbedje en een salaris dat nooit kon compenseren voor de situaties waarin ze zich bevonden en de behandeling ze ontvingen (waar er, naast onzekerheid, seksueel misbruik is). Altijd aanstaande werkers wier leven te allen tijde door anderen werd bepaald. Het was het leven van dienen en dit is hoe de Engelse schrijver het blootlegde, aangezien zijn moeder ook een van die bedienden was.
Penseelstreken over de auteur
Frank Victor Dawes was een Engelse schrijver en journalist. Hij ontwikkelde zijn professionele carrière als zodanig: hij werkte als verslaggever en nam deel aan de rubriek buitenlands beleid van de Britse krant Daily Herald. Hij werd benoemd tot nieuwsregisseur en producent van de BBC op de radio. Staat bekend om Nooit in het bijzijn van de bedienden. Dit boek is ontstaan uit de behoefte om het verhaal van de huishoudelijke dienst te vertellen, aangezien zijn moeder ook had gediend. Nadat hij zich realiseerde dat er veel stemmen tot zwijgen werden gebracht of eenvoudigweg werden genegeerd, besloot hij dit boek in 1973 voor het eerst uit te geven. Het werd een bestseller.