Molière. Verjaardag van zijn geboorte. Een gekozen fragment

Molière. (Nicolas Mignard (1658))

Molièreof wat hetzelfde is, Jean-Baptiste Poquelin, werd geboren een dag als vandaag van 1622 en Parijs. Het was een van de geweldige Franse toneelschrijvers naast acteur. In de nasleep van Racine en Corneille, de andere hoekpunten van die eeuwige driehoek van het Gallische theater, en terwijl hij zijn roem nastreefde, was Molière een vaandeldrager van komedie, omdat hij niet slaagde in het drama. Vandaag, in zijn geheugen en in het mijne, herinner ik me dat zijn werk koos een fragment van een van zijn titels.

Molière en moi

Ik heb een zekere voorliefde voor deze Franse auteur, Ik moet het toegeven. Misschien omdat het eerste werk dat ik zag die van haar was Scapin's Tangles, in het Spaanse theater. En ik herinner het me met veel plezier, want het was ook een heel speciale dag. Omdat je de eerste keer dat ze zeggen "ik hou van je" nooit vergeet. Dus die dag doorgebracht in Madrid, tijdens een middelbare schoolexcursie, in volle adolescentie en verliefd, sluit af met deze heerlijke komedie (niet een van de beste) waarin ze speelde Jose Pedro Carrion Nou, dat mag niet worden vergeten.

Jaren later ben ik weer enorm gaan genieten met De burgerlijke heer, in een andere van die gelegenheden die u niet zou moeten verspillen als u net minder leeft dan Almagro. Dus gingen we naar haar toe Klassiek Theaterfestival, onvermijdelijke culturele benoeming van de La Mancha zomer, nationaal en internationaal.

En het laatste dat ik onlangs zag, was de aanpassing van De misantroop wat deden die van Kamikaze. maar Ik blijf bij die eerste twee. Misschien waren ze niet de meest relevante, zoals De vrek, De denkbeeldige patiënt o Truffel, maar ze zijn, laten we zeggen, de mijne.

Maar vandaag herinner ik me dit fragment van een van de werken misschien minder bekend van Molière, De belachelijke kostbare. En laten we dat ook onthouden zijn grote verdienste was het aanpassen van de kunst komedie Italiaans van zijn tijd naar het Franse theater, naast vecht tegen hypocrisie van hun samenleving door ironie van zijn teksten en karakters. Zoals in deze.

Een gekozen fragment

De belachelijke kostbare

MADELÓN. - Mijn vader, hier is mijn neef, die je hetzelfde zal vertellen als ik: dat huwelijk mag pas na de andere avonturen komen. Om aangenaam te zijn, moet een minnaar weten hoe hij de mooie gevoelens moet declameren, het tedere, het delicate en het vurige moet uitademen, en dat zijn zorg uit de vormen bestaat. Ten eerste moet je in de tempel of tijdens de wandeling, of tijdens een openbare ceremonie, de persoon zien op wie je verliefd bent, of anders dodelijk naar haar huis worden gebracht door een familielid of een vriend en daar alle dromers of melancholisch achterlaten. . Hij zal enige tijd zijn passie voor het geliefde object verbergen, maar verschillende bezoeken brengen, waarbij hij niet nalaat een dapper onderwerp ter sprake te brengen dat de mensen in de ontmoeting aanspoort. Als de dag aanbreekt, moet de verklaring over het algemeen worden gedaan in de laan van een tuin, terwijl het gezelschap een beetje is verhuisd, en deze verklaring moet worden gevolgd door een snelle woede, die wordt onthuld in onze blos en die de liefdevolle wegjaagt. onze aanwezigheid. Dan vindt hij manieren om ons te sussen, om onmerkbaar te wennen aan de verhandeling van zijn hartstocht, om die onaangename bekentenis bij ons uit te lokken. Hierna komen de avonturen, de rivalen die worden gekruist voor een diepgewortelde neiging, de vervolgingen van de ouders, de jaloezie gebaseerd op valse schijn, de klachten, de wanhoop, de ontvoeringen en al het andere. Hier is hoe de dingen op elegante manieren worden uitgevoerd, en met die regels, die niet met goede moed konden worden weggelaten. Maar als ik meteen bij de echtelijke verbintenis aankom, de liefde bedrijven alleen bij het sluiten van het huwelijkscontract en de roman pas vanaf de staart begint, herhaal ik, mijn vader, dat er niets meer vulgair is dan die procedure, en ze maken me misselijk als ik eraan denk. het.