Novela Negra, een breed scala aan grijstinten.

De misdaadroman ontstaat met Edgar Allan Poe en curator Auguste Dupin in de straten van Parijs met de titel van het verhalenboek De misdaden van lijkenhuis Street. Vanaf dat moment de misdaadroman is geëvolueerd, het is gediversifieerd, gelokaliseerd, gefeminiseerd, geradicaliseerd en heeft zelfs de terreur benaderd. Zo erg zelfs dat zelfs de meest fervente lezers van misdaadromans niet van alle stijlen houden.

Is het mogelijk dat Miss Marple, Philip Marlowe, Pepe Carvalho, Lisbeth Salander en het burgerwachtpaar Vila en Chamorro allemaal tot hetzelfde geslacht behoren? Het is. Hetzelfde genre, heel verschillende stijlen.

Voor de puristen: Classic Noir Novel.

Amerikaanse roman uit de jaren 50 en 60 met een mannelijke detective, een stoere vent die door het leven wordt geslagen, mooie en meedogenloze vrouwen die de hoofdrolspeler kwellen en een omgeving in de diepten van een grote stad. Met Sam Spade van Dashiell Hammett en Philippe Marlowe van Raymond Chandler als eerste zwaarden, of zelfs onze Pepe Carvalho van Manuel Vázquez Montalbán, voegt hij zich nu bij de Cormoran Strike-groep van Roberth Galbraith, niemand minder dan het nieuwe pseudoniem van Joanne Rowling, bekend om allemaal zoals JK Rowling.

Voor degenen die zich aanpassen aan de tijd zonder de traditie te verliezen: Modern Black Novel.

Het is niet meer en niet minder, de verjonging van het geslacht, met een mannelijke of vrouwelijke detective die alleen of in gezelschap werkt, maar met een gekweld leven en zich afspeelt in de onderwereld of in de luxueuze en decadente en corrupte werelden van verdiend geld. Gebaseerd op het overtreden van de wet en respect voor andere mensen, framen we veel van de huidige romans. Een van de voorlopers van vrouwelijke detectives in de misdaadroman was Sue Grafton met haar detective Kinsey Milhorne. In Spanje was zonder twijfel Alicia Giménez Barlett met Petra Delicado de eerste die de Amerikaanse misdaadroman naar ons grondgebied bracht door toedoen van een rechercheur. Andere voorbeelden van deze roman met veel punch zijn Víctor del Árbol of Leonardo Padura met zijn gemartelde politieagent Mario Conde

Voor de klassiekers: Britse intrigesroman.

Moorden met weinig bloed en opgelost met de enige troef van de intelligentie en sluwheid van de onderzoeker, geplaatst in prachtige lijsten, hebben als belangrijkste referentie Agatha Christie, met Poirot, Miss Marple of Tommy en Tuppence en, op dit moment, het beste voorbeeld Zij staat bekend als de Lady of Crime: Donna Leon en haar commissaris Brunetti, in het onvergelijkbare Venetië.

Voor degenen die de verwrongen menselijke geest bestuderen: Nordic Noir Novel.

De Noordse misdaadroman beleeft zijn liefste moment. Geboren in de jaren 60 door de hand van Sjöwall en Wahlöö en hun inspecteur Martin Beck, de hausse van Henning Mankel met inspecteur Walander en het internationale succes van Stieg Larson met Lisbeth Salander, wordt het vandaag vertegenwoordigd door auteurs zoals Jo Nesbro, Camila Lackberg en veel meer, aangezien het een zeer productief gebied is in dit soort romans.

Gewelddadige moorden en expliciete beschrijvingen, een donkere omgeving die wordt begunstigd door het klimaat en het landschap van het gebied, weinig emoties of extreme emoties, en mannelijke en vrouwelijke detectives met gekwelde levens kenmerken de kenmerken van dit subgenre.

Voor winkeliers: detectiveroman.

Het zijn degenen die zich primair richten op onderzoeksmethoden. Politie team met verschillende profielen, waaronder rechters en forensisch onderzoek naar een misdrijf. Het is het genre dat het meest op het scherm wordt gebracht, wat series als CSI inspireert. Patricia Corwell of Arthur Connan Doyle zijn voorbeelden van dit soort misdaadroman waarin onderzoek de sleutel is.

In Spanje is Esteban Navarro, een gepensioneerde politieagent, het beste voorbeeld van dit genre. In zijn romans kunnen we ons vervoeren in een politiebureau en het dagelijkse werk van de politie: samenwerkingen met de burgerwacht, rapporten, verklaringen ... ze kadreren zijn romans.

Voor liefhebbers van oosterse cultuur: Japanese Noir Novel.

Het is de moeite waard om het apart te behandelen, want hoewel het in Spanje meer onbekend is, ondanks het feit dat een van de edities van Getafe's misdaadroman eraan was gewijd, heeft het unieke kenmerken.

• Het gebrek aan impulsiviteit van de personages: koud en berekenend, ze gedragen zich nooit als gevangenen van emoties, altijd vanuit rust en kilte.
• In de setting van de Japanse roman is technologie alomtegenwoordig.

Het deelt hardheid met de hardgekookte, de klassieke Amerikaanse misdaadroman, vol ellende en hopeloosheid.

Als exponenten van de Japanse misdaadroman kunnen we citeren uit de meest klassieke zoals Seishi Yokomizo, Haruki Murakami of Yukio Mishima tot huidige auteurs zoals Natsuo Kirino, Masako Tokawa, Miysuyo Kakuta.

Voor degenen die dol waren op The Indiscrete Window: Domestic Noir.

Dit zijn intrigerende romans die vluchten voor seriemoordenaars, radicale psychopaten en het recreëren van geweld. Misdrijven vinden thuis plaats, in gezinnen, waardoor ze nog angstwekkender worden. Ze onderzoeken de emotionele kant van de moordenaars, de motivaties om gewone mensen te doden, de protagonisten onderzoeken en analyseren hun persoonlijke problemen en duiken in de innerlijke wereld van criminelen en slachtoffers, hun motieven en lijden. Normaal gesproken is de onderzoeker geen professional. Ze zijn exponenten van dit genre Steve (SJ) Watson, Roger Jon Ellory. In Spanje zijn Clara Tíscar, Lorena Franco en María José Moreno goede voorbeelden.

In de Domestic Noir zit de Grip Lit (aangrijpende psychologische thrillersliteratuur), met meer emotionele ondertoon, in sommige gevallen dicht bij de romantische roman en met schrijvers die over vrouwen schrijven: Gillian Flynn met Lost of Paula Hawkings met The Girl on the Train zijn de meest internationale vertegenwoordigers.

Voor degenen onder ons die van eten houden: Gastronomic Noir.

We kunnen niet stoppen met verwijzen naar een genre dat thuis is gecreëerd door onze favoriete chef-kok en directeur innovatie bij Arzak, Xabier Gutiérrez, met zijn trilogie El Aroma del Crimen. Gastronomische noir betekent niet alleen een kooktoets geven aan de misdaadroman zoals Stanley Gardner deed met zijn onvergetelijke gastronomische advocaat Perry Mason, maar de romans spelen zich af in de culinaire wereld.

Ik weet niet of ze allemaal zijn die het zijn, maar wat ik u kan verzekeren is dat iedereen die dat is, dat wel is.