Miguel Delibes, Arturo Espinosa. CC-licentie.
Tijdelijke afbeelding voor Miguel Delibes werd geboren op 17 oktober 1920 in Valladolid, de eeuwfeest van een van de beste Spaanse verhalenvertellers die als geen ander verhalen vertelde. Ik sta op mijn naam, en soms heb ik het hier in de buurt verteld, dat mijn familie hem kende vanaf het moment dat mijn grootvader door het land Ávila wandelde en samen met hem op jacht ging. Maar vandaag geef ik een beoordeling beknopt aan enkele van zijn titels die werden aangepast aan de bioscoop als De weg, De ratten o De heilige onschuldigen. En ik eindig met hun Vijf uur met Mario, die is gepland om terug te keren naar het theater.
Bioscoop
De weg
Het was van hem derde roman, dat in 1950 werd gepubliceerd en als een van de eersten werd aangepast aan het grote scherm. Geleid haar Anna Marshal en 1963 en in hun cast waren Julia Cabalba, Mary Delgado en Maruchi Fresno. Aan 1978 werd ook aangepast voor televisie in een miniserie van vijf hoofdstukken waarin hij speelde Amparo Baro.
Familie portret
De 1976, regisseerde het Antonio Gimenez Rico het aanpassen van de roman Mijn verafgood zoon Sisi. In de cast zijn Antonio Ferrandis, Amparo Soler Leal, Miguel Bosé, Encarna Paso, Mónica Randall en Mirta Miller.
De onttroonde prins
De herinnerde regisseur Antonio Mercero herhaalde hij, terwijl hij werken van Delibes aanpaste aan de bioscoop. Dit was de primera en 1977 en veranderde de titel in Papa's oorlog. Het werd geïnterpreteerd door het kind Lolo Garcia, Héctor Alterio, Verónica Forqué, Queta Claver en Vicente Parra.
De heilige onschuldigen
Mario Camus binnengeleid 1984 esta veelgeprezen en bekroonde versie van de roman gepubliceerd door Delibes in 1981. Het is zonder twijfel zijn meest herinnerde titel en een van de beste films in de Spaanse cinema.
Met een cast van klokken en in een staat van gratie, vallen ze op Alfredo Landa en Paco Rabal, die ze namen stropdas de Award voor Beste optreden Mannetje op het festival Cannes. Maar van tot Terele Pavez a Juan Diego, schreven ze allemaal het beste en hardste portret van een landelijke samenleving die niet zo ver weg is.
De betwiste stem van señor Cayo
Herhaalde Giménez-Rico 1986 met deze bewerking van een andere Delibes-roman waarin hij weer aan het werk ging Paco Rabal. Hij was erbij Tijdelijke afbeelding voor Juan Luis Galiardo, Lydia Bosch, Iñaki Miramón of Eusebio Lázaro.
De schat
Winkelier keert terug met Delibes in een versie die de thriller met deze roman, gepubliceerd in 1985, die vertelt over de ontdekking van een belangrijk celtiberische schat door een boer uit een klein stadje in Castilla. Met script de Jose Luis Garci en ze speelden erin Jose Coronado, Ana Álvarez en Álvaro de Luna.
De schaduw van de cipres is langwerpig
Het werd in hetzelfde jaar uitgebracht als de vorige, 1990, en regisseerde het Tijdelijke afbeelding voor Luis Alcoriza. In de cast waren Emilio Gutierrez Caba, Onder anderen Fiorella Faltoyano, Julián Pastor en María Luisa San José.
De ratten
De derde van Giménez-Rico, in 1997. Álvaro Monje, José Caride, Juan Jesús Valverde, Francisco Algora, Esperanza Alonso en José Conde werkten eraan.
Dagboek van een gepensioneerde
In hetzelfde jaar werd deze versie uitgebracht met de titel Een perfect stel, een koorkomedie die regisseerde Francesco Betriu. In de cast waren Antonio Resines, Jose Sazatornil, Kiti Manver en Mabel Lozano., Chus Lampreave en Luis Ciges.
documentaires
Bovendien schreef Delibes het script van twee documentaires voor Spaanse televisie:
- Land van Valladolid.
- Valladolid en Castilla.
Vijf uur met Mario
Een nieuwe theatervoorstelling wordt aangekondigd op de Schone Kunsten voor dit werk misschien de meest representatieve en vertegenwoordigde van Delibes. En natuurlijk met zijn actrice - de actrice - die zo vaak is geweest Tijdelijke afbeelding voor Carmen Sotillos hierin monoloog onherhaalbaar voor het lijk van haar man naar wie ze kijkt.
Als de omstandigheden het toelaten, en hopelijk zal het volledig zijn, Lola herrera Volgend jaar staat hij van januari tot maart weer op het podium in Madrid. Zal na meer dan 50 jaar na publicatie van de roman, in 1966, en meer dan 36 jaar sinds Herrera in de huid kwam van dit personage dat zijn carrière voor altijd veranderde.