Portret van de Duitse schilder Gottfried Kneller. National Gallery in Londen.
John Dryden was een dichter, toneelschrijver en literair criticus, en ook de hoofdfiguur literaire periode van de Engelse restauratie van Carlos II. In feite werd het bekend als de Dryden tijdperk. Vandaag zijn ze vervuld Tot 320 jaar van zijn dood. Ik bekijk zijn biografie en selecteer enkele zinnen en fragmenten van zijn werken.
John Dryden
John Dryden werd geboren in aldwinkle (Northamptonshire) in 1631 in een puriteins gezin met veertien kinderen.
Hij studeerde in Westminister School en Trinity College uit Cambridge, en werkte aan Londen met de staatssecretaris van Cromwell. Maar vanaf zeer jonge leeftijd begon hij poëzie te publiceren.
Ben getrouwd met Vrouwe Elisabeth Howard en hij had drie kinderen en schreef toneelstukken nadat de theaters waren heropend, gesloten door het puriteinse verbod. Met hen zette hij, afgezien van goede voordelen, de trend en de stijl die in de oproep zouden worden onderscheiden Komedie van de herstelling. Zo verwierf hij ook erkenning als een van de belangrijkste toneelschrijvers van het land. En benadrukte ook hoe klassieke vertaler Latijn en Grieks.
Enkele van zijn beroemdste werken waren:
Virgil's werken, De medaille, Heroïsche blijft, De storm, Essay over dramatische poëzie, Absalom en Ajitofel (met duidelijke echo's van John Milton en zijn Verloren paradijs), Een middagliefde, De Indiase keizer, De verovering van Granada, Modieus huwelijk, Alles voor de liefde, De hinde en de panter het water Ode aan Sint Cecilia.
Hij stierf 12 mei 1700 en Zijn stoffelijk overschot rust in de beroemde hoek van de dichters van de Westminster Abbey in Londen.
Gekozen zinnen
- Het huis zou de heilige toevlucht van het leven moeten zijn.
- Fouten gaan, net als messen, verloren in de wereld; Als je naar parels wilt zoeken, moet je heel diep gaan.
- Dit is het kleiporselein van de mensheid.
- Liefde is de edelste zwakte van de geest.
- Waanzin is een bepaald plezier dat alleen de gek kent.
- Alleen de mens belemmert geluk door te vernietigen wat werkelijk zou kunnen zijn.
- Pijnen van liefde zijn veel zoeter dan alle andere genoegens.
- Alle rijken zijn niets anders dan macht in vertrouwen.
- Groot was zijn rijkdom, maar groter was zijn hart.
- Ze voelt het gevaar niet, omdat ze de zonde niet kent.
- Ik ben een beetje gekwetst, maar ik ben niet dood. Ik zal een tijdje liggen om te bloeden. Dan sta ik weer op om te vechten.
- Al het geluk dat de mensheid kan bereiken, is niet in plezier, maar in rust van pijn.
- Liefde is de edelste zwakte van de geest.
Ode aan Sint-Cecilia (fragment)
Het is geschreven in 1687 in opdracht van de London Musical Society die op 22 november al een jaarlijks festival hadden georganiseerd ter ere van de patroonheilige van muziek.
Dit gedicht, dat de muziekkracht om harmonie te bereiken in een wereld vol chaos en nodigt ons uit om het volledig in ons leven te voelen. De componist Friedrich Handel zet muziek in de vorm van kantate en 1739.
Goddelijke muziek
Welke hartstocht ontwaakt niet en overheerst niet?
Wanneer glorieus jubal
De harp van liedjes maakte strijkers,
Rondom zijn broers luisterden naar hem,
En zelfs tot aan het stof boog het voorhoofd
Eerbiedig de soevereine betovering.
Dat was niet minder dan een god die ze zich hadden voorgesteld
Bewaar dat wonder
Dat hij met zo'n zoete adem tot hen sprak.
Goddelijke muziek
Welke hartstocht ontwaakt niet en overheerst niet?
Stuur oorlogszuchtige hoorn
Dat het deksel al kapot is,
En de woede voedt, en de strijd
Welke storm breekt.
De verdubbeling, de enorme verdubbeling
Van schorre drummers
Moedig de koppige strijders aan,
Doe Maar! doe Maar! herhalen.
Zoete consoles
De jammerende fluit
Met liefdevol verdriet
Van de verlegen aanbidt,
Waarvan de hoop huilt.
Stemhebbende viool spreekt
Impuls van degene die liefheeft
Een minachtende dame;
De jaloezie die een prooi is,
De woede die hem in vuur en vlam zet.