Tania Juste | Fotografie: Facebook-profiel.
Tania Juste komt uit Barcelona. Hij studeerde af in kunstgeschiedenis en uit die studies komt de titel van zijn nieuwste roman, Liefde voor kunst. maar dat zijn ze ook Naar de bloem van de huid, de gestolen jaren, Het ziekenhuis van de armen o Familie tijd. Heel erg bedankt voor de tijd en vriendelijkheid die hieraan is besteed interview, die hij ons vandaag schenkt, waar hij praat over die liefde voor kunst en vele andere onderwerpen.
TÀNIA JUSTE - INTERVIEW
- ACTUALIDAD LITERATURA: Je nieuwste roman is Liefde voor kunst. Hoe ging het en waar kwam het idee vandaan?
TÀNIA JUSTE: Dit is mijn zesde roman en ik heb de eer zeer trouwe lezers te hebben met wie we geleidelijk groeien en een gemeenschap vormen. Liefde voor kunst Het komt voort uit een grote vraag die in mij begon te groeien nadat ik de opleiding Kunstgeschiedenis had afgerond. Ik was een paar jaar toegewijd aan de studie van artistieke bewegingen, jaren waarin ik ontdekte geweldige artiesten van alle tijden, en langzaam besefte ik dat ze allemaal, degenen die verschenen in de registers van de boeken die ons waren voorgeschreven, waren mensen. Toen kwam die grote vraag: Waar waren de vrouwelijke kunstenaars in de kunstgeschiedenis? In de roman die ik heb geschreven, zijn zij de hoofdrolspelers, de vrouwelijke kunstenaars en zij die van kunst hielden en ervan leefden. Is een vraag naar de zichtbaarheid van vrouwen in de kunst.
- AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?
TJ: Ik herinner me een van de eerste lezingen voor volwassenen die me het meest opviel De foto van Dorian Gray, door Oscar Wilde. Het was een van die momenten waarop ik besefte hoe ver schoonheid in kunst je kan brengen.
Ik schrijf al verhalen sinds ik een kind was. verhalen dat het nooit bij me opkwam om jeugdverhalen te publiceren en te proberen. De eerste die ik goed vond en besloot te publiceren, was de roman Naar de bloem van de huid, momenteel in het Catalaans.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
TJ: Merce Rodoreda, Montserrat rood, Karmen Het bos, Ireen nemirovskyThomas Mann, Stefan Afdeling… Ik zou kunnen doorgaan met wat meer uit het verleden en andere hedendaagse, maar de lijst zou niet eindigen.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
TJ: Emmadoor Jane Austen.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
TJ: De muziek. Ik hou niet van absolute stilte (of lawaai), dus ik schrijf altijd met muziek (klassiek, jazz…). Een soundtrack die ik aan het maken ben en die me begeleidt bij het schrijven van elk boek.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
TJ: Ik schrijf in mijn studie en ook in Bibliotheken, bestanden en plaatsen waar ik heen moet om mezelf te documenteren.
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
TJ: Ik hou van lezen van alles en van alle tijden, en ik sluit niet uit dat ik in de niet al te verre toekomst andere genres en registers ga proberen.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
TJ: drie boeken tegelijk, voor altijd. EEN biografie de Mercè Rodoreda (prachtig geschreven en gedocumenteerd door Mercè Ibarz), een compilatie van artikelen van de groten Norah ephron (ik kan me niets herinneren) en ik ben net begonnen verhaal van een vlecht door Anne Tyler.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is en wat besloot je om te proberen te publiceren?
TJ: Ik heb het geluk hem te hebben. steun van grote uitgevers, zowel in het Catalaans als in het Spaans, evenals mijn literaire agenten. Vrouwen met wie we een team vormen en grote medeplichtigen zijn. Publiceren was een beslissing waar ik jaren over heb gedaan en waar ik geen spijt van heb. Elke vorm van kunst is een dialoog en ik voel me heel goed gesteund door al mijn lezers.
- AL: Is het moment van crisis dat we ervaren moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige verhalen?
TJ: Het leven bestaat uit geweldige momenten en andere oneindig veel droeviger. We leren van allemaal en dit helpt ons om de wereld een beetje beter te begrijpen en vooral om onszelf te begrijpen. Alle vitale ervaring is artistiek materiaal.