Interview met Luis Roso, bedenker van inspecteur Trevejo.

We beginnen deze nieuwe maand van Juni spreken met een van de schrijvers met de grootste huidige projectie in het zwarte romanland, louis rosso. De maker van de inspecteur van Madrid Ernesto trevejo, hoofdpersoon van zijn twee romans Stortbui y Wrede lente, beantwoord ons alstublieft deze test van 10 vragen. Maar we weten ook iets meer van werk.

Wie is Luis Roso?

Roso werd geboren in Moraleja, provincie Cáceres in 1988 en heeft een diploma in Spaanse en Engelse filologie. Werk nu als leraar secundair onderwijs in Madrid, maar tijdens zijn studie was hij ober en uitzendkracht in het veld. Hij is gepassioneerd door literatuur, geschiedenis, film en sport (vooral boksen).

Zijn voorliefde voor geschiedenis wordt weerspiegeld in zijn werk door de zorgvuldige instellingen. En als schrijver wordt hij vergeleken met Philip Kerr of Eduardo Mendoza vanwege zijn omgang met humor en ironie in zijn romans.

Werken

Stortbui (2016)

Zijn debuutroman speelt zich af in 1955 en speelt de hoofdrol in de inspecteur Ernest Trevejo, van de politie van Madrid. Het is geproduceerd vier misdaden in een stad in de bergen van Madrid waar een stuwmeer wordt aangelegd. Twee Civil Guards zijn doodgemarteld en de burgemeester van de gemeente en zijn vrouw zijn in koelen bloede geëxecuteerd. Gezien de mogelijkheid dat er een seriemoordenaar rondloopt, wordt de zaak aan Trevejo toevertrouwd omdat deze zo snel mogelijk moet worden opgelost en ook het zwijgen opgelegd.

Wrede lente (2018)

Uitgegeven in februari van dit jaar en na het succes van critici en lezers van de vorige, is dit het tweede avontuur van inspecteur Ernesto Trevejo. Het speelt zich opnieuw af in het Spanje van de jaren 50 en daarin krijgt Trevejo de opdracht om de moeilijke zaak van de dood van een gewapende man in El Pardo, heel dicht bij het paleis waar Franco woont. Het is niet bekend of hij een terrorist of een gek is, of dat hij werkelijk een reële bedreiging vormt.

10 vragen

1. Herinner je je het eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

Mijn eerste boek was Voor het kind, komisch Mortadelo en Filemón. Hij zou 5 of 6 jaar oud zijn. Ik herinner me het eerste verhaal niet.

2. Wat was het eerste boek dat je opviel en waarom?

De eerste herinner ik me niet meer. Ik was erg geschokt Verre ster van Bolaño, maar al in de puberteit.

3. Wie is je favoriete schrijver? U kunt er meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.

Ik heb geen favorieten, maar enkele die ik leuk vind en waar ik altijd naar terugkom: Borges, monterroso, Bijl o Lorca, bijvoorbeeld.

4. Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?

Sam de De Heer der Ringen.

5. Enige manie als het gaat om schrijven of lezen?

Ik las bijna altijd liggend in bed of als ik met de trein reis. Ik schrijf naar computer en mijn enige hobby is veel corrigeren, bijna obsessief, als ik eenmaal het voltooide manuscript heb.

6. En uw favoriete plaats en tijd om het te doen?

Mijn kamer. De tijd is dat ik tijd heb, meestal 's middags of' s ochtends voordat ik naar mijn werk ga.

7. Welke schrijver of welk boek heeft uw werk als auteur beïnvloed?

Ik denk niet dat er een in het bijzonder is. Er zijn velen die mij dingen geven, ik veronderstel velen zonder dat ik het weet.

8. Je favoriete genres?

Zwarte roman (uiteraard), roman van XX eeuw (dus in het algemeen Spaans en niet-Spaans) en biografieën.

9. Wat lees je nu? En schrijven?

lezing De man die van de honden hielddoor Leonardo padura. ik ben aan het schrijven mijn vierde roman en het repareren van mijn derde.

10. Hoe denk je dat de uitgeverswereld is voor zoveel auteurs als er zijn of willen publiceren?

Is hij verzadigd panorama: er zijn te veel auteurs, sommige van zeer goede kwaliteit, die juist niet opvallen door overmatige concurrentie. Maar ook er zijn meer media dan ooit publiceren: niet alleen grote uitgevers, maar ook onafhankelijke, of zelfs zelfpublicaties op Amazon of andere media.

• bron: Luis Roso's blog.