The Hunger Games-boeken

La succesvolle en geprezen trilogie van de boeken van The Hunger Games is geschreven door Suzanne Collins, een Amerikaanse toneelschrijver geboren in Hartford, Connecticut, op 10 augustus 1962. Ze is de dochter van Jane en Michael Collins, een militair bij de Amerikaanse luchtmacht. Hij begon zijn dramastudies aan de Indiana University, later voltooide hij zijn opleiding aan de New York University.

Alvorens te wijden met The Hunger Games (2008) The Hunger Games: Catching Fire (2009) y The Hunger Games: Mockingjay (2010) een van de beste recente literaire saga's, Collins produceerde ook kinderverhalen voor tv-shows. sinds het begin van de jaren negentig. Deze omvatten De kleine beer y Clarisa's verhaal.

Een nieuw millennium voor Collins: verhalen, triomfen en uiteenvallen

Met de komst van het nieuwe millennium Collins schreef Gregor, een kinderserie die een fantastische wereld vertelt vol knaagdieren en pratende insecten en onderverdeeld in vijf leveringen: De Lowlands (2003) De tweede profetie (2004) De grote plaag (2005) Het duistere geheim (2006) y De laatste profetie (2007).

natuurlijk, De komst van The Hunger Games in de bioscoop betekende een keerpunt in de carrière van Collins. Toen de trilogie door Gary Ross (2012) en Francis Lawrence (2013, 2014 en 2015) op het witte doek werd gebracht, schudde de wereld. Dit was geen toeval, de saga werd gespeeld door een geweldige cast onder leiding van Oscarwinnaar Jennifer Lawrence.

In 2013 publiceerde hij Een jaar in de jungle, een autobiografisch geïllustreerd kinderverhaal waarin hij vertelt over de ervaringen van een meisje dat wacht op haar vader, die is overgeleverd aan de oorlog in Vietnam. Suzanne Collins was 23 jaar getrouwd met Charles Pryor, van 1992 tot 2015. Het huwelijk bracht twee kinderen voort.

Inspiratie en plot van The Hunger Games

Collins heeft in verschillende interviews verklaard dat hij werd geïnspireerd door de legende van Spartacus. De auteur verwerkte ook elementen uit de Grieks-Romeinse mythologie, zoals het verhaal van Theseus. In consecuense, The Hunger Games Het is een verhaal met personages uit de jeugdige leeftijd. De opvallende invloeden van de wedstrijden van de Romeinse gladiatoren die zijn overgebracht naar een onzekere en dystopische tijd zijn duidelijk. Niet tevergeefs zijn creatie valt binnen de beste futuristische boeken. 

De plot concentreert zich op het beschrijven van hoe de PANEM-regering rebellie bestraft met een angstaanjagende jaarlijkse straf op televisie.. Het is een natie die bestaat uit de twaalf overgebleven districten van een post-nucleaire burgeroorlog Amerika van de XNUMXe eeuw. Voor dit doel geeft elk district twee jonge mannen tussen de twaalf en achttien jaar, een vrouw en een man (de eerbetonen).

De vertegenwoordigers van elk district worden naar een arena gestuurd waar ze vechten tot de dood en slechts één persoon kan overleven. De winnaar van de bloedige show wordt beloond met geld, een beter huis en luxe, ongeacht de fysieke en psychologische kosten die het behalen van een dergelijke overwinning met zich mee hadden kunnen brengen.

Een heel echte tirannieke regering

ook Suzanne Collins beschrijft de tirannieke en despotische regering van president Snow, die de bevolking controleert door middel van terreur en met een typisch instrument van dictators in het echte leven: voedsel. Evenzo geeft het kaste- en sociale klassensysteem de voorkeur aan de opzichtige levensstijl van het Capitool en de dichtstbijzijnde districten, ten koste van de middelen en het welzijn van de meer afgelegen gebieden.

Het is daarentegen onmogelijk om geen sympathie en medeleven te voelen met de hoofdrolspeler, Katniss Everdeen, aangezien ze zichzelf aanbiedt als een "vrijwillig eerbetoon" om haar jongere zus, Prim, van een zekere slachting te redden. Collins demonstreert door haar heldin een zeer solide thematische veelzijdigheid door onderwerpen als romantiek, actie, spanning, intriges en politiek op een zeer gedetailleerde en opwindende manier aan te pakken.

Ontwikkeling van de boeken

The Hunger Games (2008)

In het eerste boek is de lezer verslaafd aan een nogal aantrekkelijk argument: sluit 24 mensen op in een omheining die is voorbereid met dodelijke vallen, waar het doel van elk is om de rest te doden. De tv-actie toont een perfecte mix van lichtzinnigheid en wreedheid van een futuristische samenleving, maar met een subliminale toespeling op de oppervlakkigheid van de huidige publieke opinie.

Het onverwachte einde van het eerste deel onthult de ontluikende passie tussen Katniss en Peeta. Ze zijn bereid elkaar op te offeren in plaats van elkaar te doden. Deze daad bevestigt de oneerbiedige houding van de hoofdrolspelers tegenover een meedogenloos regime.

The Hunger Games: Catching Fire (2009)

In het tweede boek begint het echte motief van de hele saga te worden onthuld: een revolutie, dit doet hij op een heel subtiele manier. De uitdagende daden van Katniss en Peeta hebben hoop gegeven aan de mensen in de districten die niet door het Capitool worden bediend.

Ondertussen wordt er weer een grotesk spektakel opgevoerd in een arena waaraan de winnaars van eerdere wedstrijden deelnemen. Collins slaagt erin om de lezer meesterlijk een gevoel van naderende samenzwering over te brengen waar alles om Katniss draait (zonder dat ze beseft wat er gebeurt). In de boeken wordt de plot op een veel subtielere manier onthuld dan in de films.

The Hunger Games: Mockingjay (2010)

In het derde boek is de revolutie definitief ontketend. Katniss wordt door beide partijen gebruikt om hun eigen doelen te bereiken. De plotwendingen zijn erg spannend. Ten eerste valt Peeta Katniss aan vanwege de psychologische martelingen die ze heeft ondergaan voordat ze werd gered. Daarna, net voordat hij Snow omvalt, wordt Prim gedood door een explosie.

Ten derde onthult Snow de waarheid aan Katniss. Hij vertelt haar dat de bommen die zijn zus hebben gedood niet zijn bevel waren, maar die van Coin. Ten slotte neemt Katniss wraak op Coin, de commandant van de strijdkrachten die zich verzetten tegen het regime. Dit gebeurt in het midden van een andere openbare act op televisie waar de grenzen van menselijke perversiteit blijven in de schijnwerpers staan ​​- nogmaals.

Spotgaai, de film, een beetje spannende afsluiting

Spotgaai werd opgedeeld in twee speelfilms die steeds saaier werden (vooral deel 2) als de ontknoping nadert. Dit gebeurt echter niet in de boeken vanwege hun volledig dynamische vertelling, vol constante verrassingen. Vergeleken, de teksten zijn veel spannender en de boog van elk personage is perfect voltooid.