Als we in een ander artikel met je hebben gesproken over het werk van Orhan Pamuk, is de waarheid dat we je niet alle boeken van de auteur hebben verteld die je hebt. Een daarvan, een detectiveroman, is The Black Book. Weet jij waar het over gaat?
Als je een liefhebber bent van misdaadromans en iets meer wilt weten over dit boek van Orhan Pamuk, kijk eens wat we over hem hebben verzameld.
Werken van Orhan Pamuk
Voordat we je over The Black Book vertellen, willen we je wat details over Orhan Pamuk vertellen. Om te beginnen is hij Turks, geboren in 1952 in Istanbul. Hij studeerde Architectuur en Journalistiek en woont al vele jaren in de VS., specifiek gekoppeld aan de universiteiten van Iowa en Columbia.
Zijn werken vielen altijd op en dat maakte hem tot een van de literaire fenomenen binnen de Turkse literatuur. Maar eigenlijk was degene die hem katapulteerde John Updike toen hij een van zijn romans aanbeveelde, The Astrologer and the Sultan.
Gedurende zijn carrière heeft hij prijzen gewonnen, waarvan de belangrijkste de Nobelprijs voor de Literatuur in 2006 is.
Synopsis van Het Zwarte Boek
Het zwarte boek van Orhan Pamuk werd in 1990 in zijn land geschreven en gepubliceerd (Hij arriveerde een paar jaar later, in 2001) in Spanje. Hieronder laten we u de samenvatting achter, zodat u een idee krijgt van wat u op de pagina's zult vinden.
«Een totaal originele mysterieroman, die de immense mogelijkheden van de westerse en oosterse, middeleeuwse en hedendaagse literatuur combineert, en ons meeneemt naar een raadsel zoals we tot nu toe niet kenden.
«Op een dag verliet de mooie vrouw van een man die veel van haar hield hem. Hij begon haar te zoeken. Waar hij ook ging in de stad, hij vond haar spoor, maar niet haar...'
Zo vertelt Galip, een jonge advocaat die in Istanbul woont en zich wil herenigen met Rüya, zijn vrouw en neef, zijn zaak. Hij vermoedt dat ze is weggelopen met een andere man, met een man die heel goed iemand zou kunnen zijn die heel dicht bij hem staat, bijna net zo dichtbij als zijn eigen stiefbroer Celâ, een excentrieke journalist die ook is verdwenen. In zijn hallucinerende achtervolging reist Galip dag en nacht door de straten van een echt en fantastisch Istanbul dat in elke hoek een geheim verhaal herbergt en waar alle aanwijzingen, alsof het Chinese dozen zijn, nieuwe mysteries verbergen. Maar wanneer Galip zijn moedigste stap zet en de identiteit van Celâ aanneemt, negeert hij het risico waaraan hij zichzelf blootstelt. Omdat er games zijn die tot onverwachte misdaden leiden.
The Black Book is een even spectaculaire als onconventionele detectiveroman, waarin het onderzoek zich richt op identiteit en schrijven. Met dit werk, dat in Turkije zowel cult- als massalezing werd, vestigde Orhan Pamuk zich als een van de huidige meesters van de wereldliteratuur.
Recensies en kritieken op The Black Book
Bron: YouTube Penguin-audio
Als je op zoek bent naar recensies of kritiek op The Black Book of Orphan Pamuk, dan zul je er een flink aantal vinden. Eentje die uitgeverij DeBolsillo zelf promoot binnen de synopsis van het werk is van Juan Goytisolo, dat gaat als volgt: "Het zwarte boek maakte me enthousiast... Toen ik het uit had gelezen, deed ik wat ik moest doen: teruggaan naar de eerste pagina en beginnen met herlezen."
Als we echter afhankelijk zijn van kopers die het boek een kans hebben gegeven, vinden we opmerkingen als het volgende:
- «Een genot, zoals alles van Pamuk. Dicht en heerlijk.
- "Ondraaglijk, repetitief en slaapverwekkend, het ergste wat ik in lange tijd heb gelezen,... en kijk, ik heb boeken gelezen,... Het heeft me het onuitsprekelijke gekost om het uit te lezen."
- «Ik begrijp dat sommigen hier erop wijzen dat het werk van Pamuk moeilijk te lezen is - juist vanwege zijn lange zinnen met weinig pauzes, maar ik hou vooral van die manier van vertellen omdat ik die omhullend vind. Vanwege de complexiteit kun je gemakkelijk halverwege stoppen met lezen, maar als het je lukt om het einde te bereiken, zul je zien dat alle moeite de moeite waard is geweest. Je krijgt uiteindelijk een vreemd gevoel, waardoor je veel vragen gaat stellen over de zin van het leven, naast het introduceren van het echte, menselijke Istanbul. Het Zwarte Boek was mijn eerste lezing door Pamuk, en vanaf dat moment werd hij mijn favoriete schrijver.
- «Een totaal originele mysterieroman, die de immense mogelijkheden van de westerse en oosterse, middeleeuwse en hedendaagse literatuur combineert. Het geeft ons indicaties van de diepgaande verandering van Turkije en zijn bevolking, waarvan sommige verankerd zijn in het verleden, het Ottomaanse Rijk, en anderen op zoek zijn naar hun identiteit in de toekomst. Ruya, de verloren vrouw van Galip, neemt hij en Cèlai ons mee op een rondreis door een mystiek en mysterieus Istanbul.
- “Zorg ervoor dat je tijd en energie hebt voordat je aan een Pamuk-roman begint. Elk van zijn boeken is een puzzel voor de lezer en ze zijn meestal erg moeilijk om te lezen en te begrijpen. Er zijn zinnen die maximaal 8 of 10 regels duren.
Zoals u kunt zien, zijn er verschillende meningen over deze kwestie. Er zijn mensen die het boek te complex noemen, met een zeer dichte en dikke pen, wat het moeilijker maakt om een snelle lezing te volgen (hier lijkt het alsof je geen vooruitgang boekt in de lezing). Anderen prijzen op hun beurt de manier van schrijven van de auteur, die alle tijd neemt om tot op de millimeter te detailleren en een onderwerp zo grondig mogelijk te behandelen.
Een opmerking om in gedachten te houden en die we u willen benadrukken, is het feit dat Het is geen detectiveroman zoals je die misschien al zo vaak hebt gelezen. De achtergrond, hoewel het een misdaadroman is, richt zich meer op het existentialisme dan op avonturen of het detectivegenre.
De beslissing of u The Black Book wel of niet leest, is aan u. Je moet de voor- en nadelen van deze auteur afwegen. Om te beginnen het feit dat zijn veren behoorlijk dicht zijn. Het heeft een zeer gecultiveerde taal die saai of niet 100% begrijpelijk kan zijn, en zinnen die zo lang zijn dat je, als je niet oplet, halverwege al bent vergeten wat er werd gezegd. Maar integendeel, de manier waarop hij situaties ziet of reflecteert, geeft veel stof tot nadenken om tot een andere visie te komen. En analyseer de gebeurtenissen objectiever.