Het belang om Ernesto te heten.
Het belang om Ernesto te heten het was de laatste komedie gemaakt door de in Ierland geboren dichter, schrijver en toneelschrijver Oscar Wilde. Het werd voltooid in 1895 en wordt beschouwd als een waar meesterwerk. De enscenering was op 14 februari van datzelfde jaar, in het St. James Theatre in Londen.
Drie maanden na de première werd Wilde in de gevangenis gezet nadat hij de vader van zijn mannelijke minnaar, Alfred Douglas, had aangeklaagd. wegens laster door hem een "sodomiet" te noemen. Maar het bewijs tegen hem was overweldigend en de schrijver werd veroordeeld tot twee jaar dwangarbeid. Na zijn vrijlating uit de gevangenis vertrok Wilde naar Frankrijk, waar hij stierf in een uitzettingssituatie.
Biografisch profiel
Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde Hij kwam oorspronkelijk uit Ierland. Hij werd op 16 oktober 1854 in Dublin geboren. Zijn ouders waren William en Jane Wilde, beiden grote intellectuelen van die tijd. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de meest prominente toneelschrijvers van de XNUMXe eeuw, tijdens het late Victoriaanse tijdperk in Londen.
Hij viel op door zijn uitgesproken intelligentie. Doordat hij zich gemakkelijk aan de omstandigheden kon aanpassen, werd hij een beroemdheid in de hoogste sociale kringen in de stad. Hoewel hij zich als schoonheidsspecialiste ontwikkelde, bekeerde hij zich uiteindelijk uit eigen beweging tot het katholicisme. Volgens hem kenmerkte hedonisme hem voor het leven. Dit maakte hij bekend in een brief die hij schreef:De Profundis-.
Het belang om Ernesto te heten
De plot draait om een jonge man genaamd Jack Worthing en de noodlottige relatie met zijn (fictieve) broer Ernesto. Dit werk gebruikt de vreugde van de dubbele betekenis van de Engelse woordenschat om de samenleving voor de gek te houden. Om te beginnen, de titel in het Engels -Het belang van ernst- is op zichzelf al hilarisch. Simpel: het woord "Earnest" verwijst zowel naar de naam Ernesto als naar het woord ernst.
Daarom Het belang van serieus zijn het zou een even geldige vertaling kunnen zijn. Aan de andere kant klinkt in het Engels de naam "Ernest" hetzelfde als het woord ernstig, wat verstandig betekent. Daarom wordt aangenomen vanuit het oogpunt van eerlijkheid en openhartigheid.
Oscar Wilde.
Andere geldige vertalingen van de titel
Een veel voorkomende vorm van vertaling die wordt gebruikt om de oorspronkelijke woordspeling te behouden, is door de naam van de hoofdrolspeler te veranderen. Bijvoorbeeld: Het belang van streng zijn (Het kan ook eerlijk of openhartig zijn). In het Catalaans hebben ze, als een interessant feit, de naam van Ernesto veranderd in "Frank". Hiermee werd het een homoniem van het woord "franc" (frank).
Banale komedie voor zeer serieuze mensen
Jack Worthing is een jonge man die zijn eigen geschiedenis niet kent. Zijn adoptieouders brachten hem in een koffer - in de steek gelaten - toen hij nog een baby was. Van hen erfde hij een landhuis waar hij de voogd is van de wees Cecily Cardew. Om aan de ernst van deze baan te ontsnappen, bedenkt Jack een gekke broer genaamd Ernesto (Inwoner van Londen).
EDan, en als een uitstekend excuus, wordt Jack "gedwongen" wekelijks te reizen. Dit met de nodige interesse om zijn broer te helpen uit zijn "dwaasheden". Om te voorkomen dat roddels over Ernesto's leven de reputatie van Jack aantasten, neemt hij de identiteit van Ernesto aan op het land van Londen. Jack en Ernesto zijn dezelfde persoon, maar ze hebben twee diametraal verschillende persoonlijkheden - en levens -.
Ernesto en Algernon
Jack is een verlegen, streng en godvrezende man. In plaats daarvan is Ernesto een charmante man die van het leven wil genieten. Zijn beste vriend (en tegelijkertijd ergste vijand) is Algernon "Algy" Moncrieff. Zelf heeft hij een neef op wie Jack, onder de naam Ernesto, verliefd is geworden. In die mate dat hij heeft gezworen te trouwen en besluit Algy de hele waarheid te vertellen.
"Bunbureando"
Wanneer Jack de gebeurtenissen aan Moncrieff uitlegt, maakt deze van de gelegenheid gebruik om het bestaan van een valse vriend genaamd Bunbury te onthullen. Het gaat over een arme, erg zieke man die op het platteland woont. Daar zoekt Algy zijn toevlucht als hij wil ontsnappen aan saaie diners met zijn tante en met zijn neef (op wie Jack verliefd is).
De cynische heer noemt deze activiteit 'Bunburear'. Daarnaast, het bestaan van Bunbury wekt bij Jack de beslissing om terug te keren naar het veld, de fictieve broer te vermoorden en de naam aan te nemen. Bij thuiskomst echter - na met Cecily's gouvernante en de dominee te hebben gesproken - met het nieuws van zijn dood, ontdekt hij dat Algy nu Ernesto Worthing is.
Oscar Wilde citaat.
Liefde en zijn excentriciteiten ...
Terwijl de jonge Jack in de kamer is, Algernon Moncrieff is met de jonge Cecily. Hij stelt zich voor als de duizelingwekkende broer Ernesto, verklaart dan zijn liefde voor Cecily en de wees accepteert hem. Vanaf het moment dat ze erachter kwam dat ze in Londen bestaan, hadden ze een fantasierelatie.
Brieven, bloemen, opdrachten, gevechten en verzoeningen, alles wat nodig is om het bestaan van een echte relatie (?) Aan te tonen. De minnaar accepteert elk aspect en biedt zijn excuses aan voor het onrecht dat hij in zijn onwetendheid heeft begaan. Op dit punt besluit Algernon ook om zichzelf te dopen met de naam Ernesto.
Miss Prism's Secret
Komedie bereikt zijn meest sublieme punt wanneer de liefhebbers van de valse Ernestos elkaar ontmoeten ... er was binnen enkele minuten liefde, haat en broederschap. De volledige waarheid komt naar buiten, Algernon Moncrieff en Jack Worthing nemen hun echte naam aan, althans voor een paar ogenblikken. Het is temidden van deze wanorde dat Jack's ware verhaal eindelijk wordt ontdekt.
Een onverwachte uitkomst
De koffer waarin Jack was achtergebleven, bleek van Cecily's gouvernante, juffrouw Prism, te zijn. Die, toen hij haar verloor (met het kind erin), werkte voor de vader van Algernon. Het kind was gedoopt als Ernesto Moncrieff, de oudere broer van Algernon Moncrieff, beter bekend als Jack Worthing.
Het werk is opgedeeld in drie of vier aktes (volgens de uitgever); maar ongeacht het aantal acts, het toont het genie van de auteur. De laatste twee alinea's zijn de perfecte satirische afsluiting van de situatie (en de samenleving). Bij het verduidelijken van zijn afkomst, verontschuldigt Ernesto zich bij zijn geliefde omdat hij een leven zonder leugens heeft geleefd zonder het te weten. Ze vergeeft hem door te vragen "dat het niet wordt herhaald".