Noch tinto de verano, noch bier op de terrassen. De sterdrank van het zomerseizoen, tijdens de Gouden Eeuw, was de gastheer: een frisdrank waarvan je kunt genieten terwijl je nadenkt over het meesterschap ervan sprong met Nieuwe kunst.
Het was de gastheer die verantwoordelijk was voor de distributie ervan. Hij had ook fruit, water en andere koopwaar in de lodge, die zich oorspronkelijk op de begane grond bevond. komedie corral waarin de theatrale werken waren vertegenwoordigd. Zonder twijfel heeft de verkoper bijgedragen tot de levendigheid van de sfeer: «[mannen en vrouwen] via het« gastenverblijf »(...) ze stuurden elkaar iets anders dan haar met sneeuw ondergebracht die met zoveel smaak werd geconsumeerd op hete zomermiddagen », zoals in het boek wordt verteld De enscenering in de commerciële theaters van de Gouden Eeuw.
Voorraad muffet / liz west.
Wat was dit voor drank? Water, honing en kaneel lijken de basiselementenHoewel elke leraar zijn eigen boek heeft, zijn er ook die er andere kruiden aan toevoegen. En soms kwam hij zelfs, ook al was zoiets niet toegestaan in komische kringen. In de gastronomische blog van de krant Het noorden van Castilië geef het volgende recept: «Neem voor een kan (16 liter) 15 liter water, een halve pond gist, 4 pond goede honing en een halve pond kruiden, verdeeld in een deel gember, een deel peper, twee delen kaneel , een van kruidnagel en een van walnoot ».
Het lijkt er echter op dat het een van de vele recepten is voor deze drank, ook wel op verschillende manieren genoemd. De professor en arts Gerónimo Pardo, in Verhandeling over afgezwakte wijn en geïrriteerd water uit 1661 verduidelijkt hij dat "er onder de ouden verschillende namen waren, om de drank aan te duiden die we tegenwoordig logies noemen zoals ze zijn, hydromel, melicratum, acua mellis, enz., er waren ook verschillende manieren om het samen te stellen. En om het af te koelen, werd het meest gebruikt om ijs en sneeuw te gebruiken in de kantines, gemaakt van materialen zoals koper, tin of zilver. Omdat het echt essentieel was om het koud te serveren. "Het zal in de kelder worden geplaatst, een put of een koeler gedeelte dan het kan zijn", raadde Prado aan.
De connectie tussen het huis en de komische corrals, zoiets als die tussen popcorn en de bioscoop, wordt duidelijk wanneer wordt geverifieerd dat sommige kamers bij uitbreiding de naam "kostgangers" kregen (het gebeurde in de Corral del Príncipe). Zeker ook zoals in het geval van popcorn en films Noch herbergt het het, noch zijn verkopers de stilte precies regelen, een gewoonte die het publiek op de binnenplaats van de corrals niet had en dat hen onderscheidde van de toeschouwers in de box.
Referencias
- Medische bibliotheek: Ma - My.
- Comedy Corral
- El Corral de Comedias de Almagro: Tussen dwazen gaat het spel
- Jose M. Ruano de la Haza. De enscenering in de commerciële theaters van de Gouden Eeuw. Madrid: Castalia, 2000. Pagina's 38 tot 41. Voorbeeld bekijken in Google Books.
- De gastheer, koningin van drankjes
- Vertegenwoordiging en publiek
Ja, sneeuw of ijs werd verkregen dankzij de sneeuwputten, met hutten erop als ze niet in de hoge bergen waren, wat er wel was, maar wat ik niet helemaal begrijp, is dat tijdens het transport van vele kilometers. van de hoge bergen naar die putten, zoals die in Valladolid, Cadiz, etc, etc ... de sneeuw zou niet smelten, en op dit moment heb ik alleen maar speculaties, aangezien het mogelijk zeer verdichte sneeuw was die geïsoleerd was met stro dus dat het niet gebeurde werd tijdens de reis ongedaan gemaakt….