Foto's: met dank aan Helena Tur.
A Helena Tur het is ook bekend als Jane kelder, het pseudoniem waaronder hij verschillende titels heeft ondertekend van romans in de periode van de Brits regentschap in de XNUMXe eeuw, vanwege zijn voorliefde voor de Engelse literatuur van die eeuw. leraar, nu met verlof om te schrijven, teken de eerste met zijn naam, Slecht bloed, vorig jaar uitgebracht. Je bent zo aardig geweest om mij toe te staan dit interview waar hij een beetje over haar en alles praat.
Helena Tur - Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: De titel van je roman is Slecht bloed. Wat vertel je erover en waar komt het idee vandaan?
HELENA TUR:Eigenlijk is de titel Slecht bloed, maar we besloten te spelen met de dubbelzinnigheid op de omslag. Het is een Historische fictiethriller die zich afspeelt in Las Médulas in 1858. Terwijl de Guardia Civil in het gebied wordt ingezet om aanvallen op Isabel II, die daar binnenkort zal passeren, te voorkomen, bloedende meisjes beginnen te verschijnen in El Sil. Dat valt samen met de komst van a jonge wees die zich zal wijden aan de zorg voor een doof meisje, dochter van de eigenaar van een bijenboerderij. Maar in zijn gretigheid om haar te beschermen, zal hij beetje bij beetje in de mond van de wolf komen. Het eerste idee, waarop al het andere is gebouwd, was het motief voor de misdaden. Van daaruit, en in verschillende herschrijvingen, verschenen de personages en werd de tekst met elkaar verweven.
- AL: Kun je je dat eerste boek herinneren dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?
HT: Als kind gaf mijn grootvader me altijd boeken over dieren. Ze waren informatief, geen verhaal. Ik denk dat het eerste verhalende boek dat ik las een compilatie was van korte verhalen, waaronder: De blije Prins, door Oscar Wilde, en met hem heb ik wekenlang als een scheur gehuild.
Het eerste wat ik me herinner was dat ik schreef: met 9 jaar. Ook vanaf een verhalenboek, dan heb ik ze samengevat en Ik heb ze geüpdatet bij wijze van romans. Dingen om verveling tegen te gaan als enig kind, denk ik.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
HT: Ik ga altijd terug naar Nietzsche, Vincent Valero, Mallarmé, Rilke, KafkaThomas Mann, Niet ik Austen… Ik ben meer bezig met herlezen dan met ontdekken.
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
HT: Ik ken deze: Heer Henry, De foto van Dorian Gray. Ik vind het fascinerend.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
HT: naar schrijven, nodig zijn weet dat ik tijd heb vooraan. Ik kan op vreemde tijden niet schrijven, het is zo moeilijk om uw tekst in te voeren dat ik wil dat niets mij verwijdert.
Om overal te lezen, er is lawaai, mensen praten of wat dan ook. Ik verbreek heel gemakkelijk de verbinding met de wereld.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
HT: naar schrijven, ik doe het beter voor de ochtenden (Ik ben een vroege vogel) en natuurlijk op mijn kantoor en met een oude computer. Ik ben niet iemand die een laptop overal mee naartoe neemt. Voor lezen, geen slecht moment.
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
HT: Ik hou van alles wat ik heb kwaliteitsbeleid, genres zijn niets meer dan een label. Maar als ik ze gebruik, zijn er twee dingen die ik er niet mee kan: zelfhulp en erotiek.
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
HT: Nu was ik aan het herlezen Rood en zwart, van Stendhal, maar ik onderbrak het om te lezen De non-conformistische moordenaar, door Carlos Bardem, omdat ik een gesprek moet voeren tussen hem en Domingo Villar.
Tegelijkertijd ben ik rhet schrijven van een roman van het type 'gatha Christie', hoewel met een mengelmoes van genres, die zich afspeelt in de Villa de Ochandiano in 1897. Ik weet nog steeds niet hoe het zal heten.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is?
HT: Uitgevers, met uitzonderingen, zijn bedrijven die: ze willen verkoop en ze worden gedwongen op zoek te gaan naar de balans tussen winstgevendheid en kwaliteit. Nu is het panorama gevuld met mediamensen die goede resultaten geven, maar gelukkig zijn er kansen voor vreemden (continuïteit hangt natuurlijk af van de verkoop).
Ik heb altijd geschreven, maar Ik besloot te publiceren een paar jaar geleden omdat ik een middelbare schoolleraar ben en wilde weglopen degene die over ons is gekomen. Het is heel moeilijk om te zien hoe je gedwongen wordt om intelligente mensen te behandelen alsof ze dom zijn totdat ze dom worden. Het doet veel pijn.
- AL: Is het moment van crisis dat we ervaren moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige verhalen?
HT: Ik heb misbruik gemaakt van de situatie om er een te vragen overschrijding en ik breng de tijd door met schrijven. Ik ben erg huiselijk en opsluiting heeft me niet al te veel beïnvloed. Maar natuurlijk Ik heb geen zin om iets over de pandemie te schrijven, Ik denk dat er al een algemene vermoeidheid is over het gebrek aan normaliteit.