Hedendaagse Latijns-Amerikaanse poëzie (II)

Illustratie door Ana Juan

Gisteren zijn we aan dit dubbele artikel begonnen, met de eerste aflevering «Hedendaagse Latijns-Amerikaanse poëzie« waarin we met jullie spraken over illustere dichters als Gabriela Mistral, José Marti of Pablo Neruda. In deze aflevering brengen we je nog 3 niet minder illustere dan de vorige. Gaat over César Vallejo, Vicente Huidobro y Octavio Paz.

Als je wilt blijven genieten van de goede poëzie van de andere kant van de vijver, blijf dan en lees dit artikel. We beloven je dat je er veel plezier van zult hebben.

César Vallejo

Oosten Peruaans van avant-garde poëzie geboren in 1982 en stierf in 1938 viel op door zijn zeer belangrijke poëtische werk. Zijn werk "The Black Heralds" Het werd gepubliceerd in 1919 en bevat echo's van het modernisme, maar veel van zijn gedichten, die gericht zijn op lijden en angst, beginnen met een onregelmatig metrum en zijn op een meer informele toon geschreven dan tot nu toe is gezien.

Terwijl hij schrijft, zien we hoe de ballingschap, de dood van zijn moeder, de tragische en grove Spaanse burgeroorlog en onrecht in het algemeen een groot deel van zijn toekomstige werk op zich nemen. In dit korte fragment dat aan hem is opgedragen, willen we u een klein beetje aanbieden "The Black Heralds", waarin menselijke pijn het centrale motief van het werk is:

Er zijn klappen in het leven, zo sterk ... ik weet het niet!
Blaast als de haat van God; als voor hen,
de kater van alles wat geleden is
het zal zich in de ziel verzamelen ... Ik weet het niet!

Ze zijn er weinig; maar ze zijn ... ze openen donkere greppels
op het felste gezicht en de sterkste rug.
Misschien zullen het de veulens zijn van de barbaren Attila;
of de zwarte aankondigt dat de dood ons stuurt.

Het zijn de diepe valpartijen van de christussen van de ziel
van een schattig geloof dat het lot lastert.
Die bloedige klappen zijn het gekraak
van wat brood dat aanbrandt op de ovendeur.

En de man ... Arm ... arm! Rol met je ogen
wanneer een klap ons over de schouder roept;
wordt gekke ogen, en alles leefde
het glinstert als een plas van schuld in de blik.

Er zijn klappen in het leven, zo sterk ... ik weet het niet!

Vicente Huidobro

Oosten Chileense schrijver, ook uit het avant-garde tijdperk van de Hispano-Amerikaanse poëzie, zoals César Vallejo, cultiveerde hij naast poëzie ook romans en theater.

Fue een van de oprichters van "creationisme", erfgenaam van het ultraïsme en gepubliceerd in 1914 onder het motto 'Niet serviam', die ontkent dat kunst de natuur moet imiteren en stelt dat ze nieuwe realiteiten moet creëren door middel van het woord.

Huidobro vat in dit gedicht samen dat we hieronder zijn visie op het creatieve proces zullen zien, en beschouwt het als een manifest van zijn creationistische theorie:

Poëtische kunst

Laat het vers als een sleutel zijn
Dat opent duizend deuren.
Een blad valt; iets vliegt voorbij;
Hoeveel de ogen eruitzien, is,
En de ziel van de luisteraar blijft beven.

Vind nieuwe werelden uit en let op uw woord;
Als het bijvoeglijk naamwoord geen leven geeft, is het dodelijk.

We bevinden ons in de zenuwcyclus.
De spier hangt,
Zoals ik me herinner, in musea;
Maar daarom hebben we niet minder kracht:
Echte kracht
Het zit in het hoofd.

Waarom zing je de roos, oh dichters!
Laat het bloeien in het gedicht;

Alleen voor ons
Alle dingen leven onder de zon.

De dichter is een kleine god.

Octavio Paz

Hedendaagse Spaans-Amerikaanse poëzie

Octavio Paz, grote theoreticus van de onafhankelijkheid van het woord met betrekking tot de werkelijkheid: "Buiten de wereld van tekens, die de wereld van woorden is, is er geen wereld." In dit gedicht van "Salamander" gepubliceerd in 1962, de dichter Mexicaans verhoogt die grenzen tussen het echte en het onwerkelijke:

Als het witte licht echt is
van deze lamp, echt
de hand die schrijft, zijn ze echt
de ogen die kijken naar wat er staat geschreven?

Van het ene woord naar het andere
wat ik zeg verdwijnt.
Ik weet dat ik leef
tussen twee haakjes.

En tot nu toe dit dubbelartikel van hedendaagse Latijns-Amerikaanse poëzie. Als je het leuk vond en je wilt dat we van tijd tot tijd terugkijken en teksten en namen vinden van dichters en andere schrijvers die ons destijds zoveel aanboden (en ons blijven aanbieden), dan hoef je het ons alleen maar te vertellen in onze opmerkingen of door sociale netwerken. Fijne donderdagavond!


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.

  1.   Melvin van der weijde (@ melvinvanderlinde1) zei

    Op dezelfde manier kijk ik uit naar de volgende publicaties. Ik hoop wakker te worden tussen mijn klasgenoten uit mijn Verticale Stad, in Ciudad Palmita in de Santa Teresa Parochie van de stad Caracas Venezuela; vanwaar ooit schrijvers, dichters en kroniekschrijvers met eco-culturele zielen met levensgevoel zullen voortkomen